Alle inzendingen over uitputting aarde; afschieten edelherten Oostvaardersplassen

De aarde wordt bedekt met een wit tapijt, mooi is de wintertijd.…

Een mooi klimaatverdrag is opgeschort Geen wonder dat geen land zich vóór verklaarde Want men bespreekt de opwarming der aarde Terwijl het buiten alsmaar kouder wordt Het lijkt me beter om dit confereren In warme zomers te organiseren…

een handvol misschien bomenzacht wat warme aarde en een vinden verwondering om het gouden licht en vleugels rond de maan en al hoor ik in de verte het gezang van sneeuwrivieren de eeuwigheid is hier in jou en in dit fonkelend verdergaan…

ijswind had haar kindzijn bruut uiteengeslagen de naakte waarheid trachtte alles te vergaren om te helen talmend smolt opengereten onschuld weg in gitzwarte aarde ~ geïnspireerd door "dertien was ze" van Kerima Ellouise ~…

en daar kwamen zij de mensheid met de borst vooruit de grote trom slaand het universum in op zoek naar hun aard om ooit weer ongehoord te verdwijnen in het oneindige als een zuchtje in de eeuwigheid een hoop rommel achterlatend…

omarmd door de mist ontwaakt de wereld in al haar schoonheid wiens geheimen goed bewaard zijn gebleven in de schoot van moeder aarde die zich ontpopt vanuit haar cocon en wegvliegt als 'n beeldschone vlinder…

ik ben de wind om je oren nog voordat je werd geboren ik ben de zee aan je voeten de blauwe luchten en de wolken ik ben de aarde onder je benen de oever die het meer omrandt het verlangen dwars op alle stormen ik ben het leven al eeuwig doorgegeven…

De oorlog in het hart is als een stad die in brand staat Het hoongelach echoed na als een brandmerk op de getroffen ziel Het spel is uit als de Hades zich toont in zijn ware aard Ik wens Chiron en zijn passagiers een behouden vaart…

rondom de berken bezingen zij vruchtbare dagen vragen om zonneschijn, kronen in dansende kringen vrouwen die fluisteren, voeten uit aarde ontwringen lijven beklagend die dronken silenen behagen…

Hier in dit land dat toch al tijden geldt Als het meest bureaucratische op aarde Heeft onze overheid nu zelfs voor paarden Een paspoort bij de wet verplicht gesteld. Het paard van Sinterklaas moet daarom vrezen Als illegaal te worden uitgewezen.…

Hij was beloftevol als amateur: Een topper die geregeld triomfeerde 't Was juist eenzijdigheid, die hij ontbeerde Hij keek te kosmisch voor een profcoureur Aan aardse palmaressen ruim ontstegen Was Fedors doel reeds hogerop gelegen…

Wij maken van de aarde een patiënt. We kunnen het in vele bronnen lezen, het is zelfs onomstotelijk bewezen, al wordt het door de dwarskop nog ontkend. De wetenschap? Die boeit hem echt geen reet. Hij luistert liever naar een wappenscheet.…

Je ging zitten en vertelde over reizen naar de andere kant van de aarde: Hoe 's ochtends de zon onderging en het licht niet te vangen was. Geen spoor van euforie op je gezicht. Ik zei: Ik moet verder.…

De laatste zwarte zon voor de aarde stopt met draaien Was dit de bedoeling? Of heeft iemand ons bedrogen? Een tikkende bom, een glimlachend masker. Wat als God toch bestaat? Traag verlies ik m'n grip op alles deze keer voorgoed…

De Italiaanse populier geeft goede sier aan de lucht ook als je zucht omdat je je nek moet rekken Als er een boom zo heel gewoon tot de hemel neigt maar toch aards blijft weet jij je daaraan op te trekken…

Waar komt het op neer, De polen gaan op en neer, De aarde vergaat in alle ellende. Of we nu wel of niet 2013 halen, Het zijn allemaal indianenverhalen.…

Het leven dat ophield Toen het uit zichzelf Beëindigd was - en er geen Levend wezen meer te vinden was Op de aarde die inmiddels Net als alle leven Tot kunststof verworden was En jouw lippen en de mijne Tot plastic versmolten waren In een kus die altijd duren zou…

Waarom kwetsen of iemand pesten wat heeft het voor zin het is eigenlijk heel min waarom kleineren omdat ze wat mankeren dragen ze een bril wat is het verschil laat ieder in zijn eigen waarde dan zou het stuk gezelliger zijn op deze aarde.…

Kerstmis Pasen Hemelvaart en Pinksteren laat deze feesten sierlijke franje zijn bij de christenheid mogen geloof vol hoop en liefde in het bescheiden dagelijkse leven steeds van overwinnende aard zijn!…

De Eik leeft, hij ademt mijn dromen en fluistert mij geheimen in wij staan samen in de tijd nu is een glimlach in het moment, een rimpeling onderweg naar ergens met mijn voeten in de aarde voel ik zijn wezen hij is mij wij zijn één.…

En laat me, ja, laat míj mijn gang gaan om mensen op aarde weer samen te laten bestaan ... èn gaan!…

Hij was wel onze eerste astronaut Maar hield zich steeds meer bezig met de aarde Zijn duurzaamheidsprojecten hadden waarde Al zijn ze voor een deel niet afgebouwd Hij ging voor het idee, niet het detail De limit was en bleef voor hem the sky…

Dit geschrift blijft klein kent geen grote woorden, die zijn mij niets waard ze raken als hout op drift en liggen niet in mijn aard ik wil slechts zeggen, in alle eenvoud, jou beminnen heeft mij nooit berouwd.…

Het universum is gigantisch groot De weidse ruimte laat zich nauwelijks meten De aarde is, je zou het haast vergeten Niet veel meer dan een kruimel in haar schoot En op die korrel maakt de mens zich druk Om voetbal, om carrière of geluk…

je danst op wind speels en dartel als een kind wit onschuldig is de vrijheid die je huldigt in kristallen duikeling toch ontsnap jij niet aan dalen gaat de aarde halen om te smelten in haar warme schoot…

Waarom uit het vormloze Dat nu op je wacht Naar buiten treden Vanuit de aarde Met de leem aan je handen Vormgeven aan wat mens Of dier kan zijn, maar In ieder geval Schepping is die Zonder gedachte, Zonder idee, Onder het gevoel van Je handen ontstaat…

De wereld in mijn hoofd Is te groot geworden, Ze heeft zich uit mijzelf Ontvreemd en vervolgens In een baan Om de aarde gebracht, Heimwee naar het Ouderlijk huis Kent ze niet, Ze geniet louter En alleen van Het uitspansel, Van de ongekende Sterrenpracht…

Het ultieme liefdesgedicht staat geschreven op je gezicht verlicht met je lach ik zoen iedere letter weg plaats ze één voor één op papier zo blijft het hier op aarde heeft het in de hemel enige waarde?…

en daar kwamen zij de mensheid met de borst vooruit de grote trom slaand het universum in op zoek naar hun aard om ooit weer ongehoord te verdwijnen in het oneindige als een zuchtje in de eeuwigheid een hoop rommel achterlatend…

Lopend op water Blijft voor ons een utopie Varend voor ons best Picknickend alhier Op de aarde in het gras Vrijend op pollen De regen spatte Terwijl gekleed de zon Botsende wolken Onweer…