Alle inzendingen over uurwerk

hoe wint een stoomstroopfabriek het van een boekentoren een kolenmijn drie Gallo-Romeinse tumuli een Campo Santo een Cinema Plaza (dorpscinema met roodpluchen kussens) een reliplek op een berg met feesten als Krakelingenworp en Tonnekensbrand een klooster met ijskelder een papiermolen en een uurwerk?…

Alpha scorpio zo ijl en vaag groot in glycerine de mens en z'n plaag buig nog dieper laag purper mag bitter smaken smaakt het laten we 't nieuw maken piraten en haak in enkelvoud up en down herinner de bittervis de chemie verdwenen zie het uurwerk tikken…

* Bijnaam van de Martinitoren ** zakhorloge Het uurwerk van de klok in de Martinitoren in Groningen is eens wekenlang in het ongerede geweest, waarbij de wijzers half vier aanwezen. Het computergestuurde uurwerk moest opnieuw worden ingeregeld. Daartoe werd de klok op twaalf uur gezet, waarna het inregelwerk nog enkele dagen in beslag nam.…

Ik heb geen flauw idee Het zal wel middag zijn Het licht doet pijn Ik wil niet mee Laat me Mijn uurwerk is kapot Het zal wel middag zijn Ik heb geen flauw idee Onduidelijk aanwezig, net de zee Ik kan niet zwemmen Laat me Het zal dan dus wel middag zijn De stand van de zon Hoe vaak moet het nog worden gezegd?…

het is daar, deze dagen dat ik zag wijzers vielen uit uurwerken vielen op het ongrijpbare begrip waarin het ademen onbewoonbaar werd verklaard en een kind de gesloten mond van de dood het is daar, die dagen toen dat zij niet meer zagen het slapen of het gaan in nog minder lijf waaronder ze elkaar zochten het is daar, deze dagen…

Zonder ooit nog lieflijk om te kijken, het uurwerk van mijn klok te ijken, neem ik afstand van onze vader tijd, en voel ik niets dat lijkt op spijt. Tranend kijk ik hoe je ó zo lief slaapt, hoe je ten laatste male knorrend gaapt. In de spiegel van de liefde, zie ik aankomen, het mes dat mij kliefde.…

Als mijn oogbal een appel was en jouw vagina een klokhuis Welke pit spoort er dan niet jij gaf mij de verboden vrucht Even was het de tuin van Eden een hap veranderde het in de hel De Golden Delicious gegroeid sloeg het uurwerk kapot en stopte de tijd Even lag ik eenzaam in een kistje wel gestickerd maar niet geprijsd Belandde tussen…

de klok heeft geslagen wij staan in deze steeds complexere dagen met een mond vol vragen normen en waarden vervagen in een wereld die alleen het hebben zit op te jagen waar overzichtelijkheid klonk in het zachte beieren van klokken zijn de digitale uurwerken op hol geslagen de raderen draaien nog door het oude vakmanschap maar de…

zon maan en sterren in harmonieuze balans het rondje in uurwerk is van chaos zijn hand uitdijend in groei schitteren nova’s in bloei imploderen tot dwergen die zwarte gaten verbergen het spel der limieten tussen leven en dood geboorte en sterven maakt kerst goddelijk groot een mensenleven in tijd was de schepper bereid de cirkel…

Wat je allemaal niet bestaan hebt, bezeten vervloekt hebt, geweest bent, nu lig je papegaai boven je bed hij snavelt het Boek af, bevleugelt de woorden herhaalt jouw organen, dofgoud brokkaden het graan is bescheten, wil nog vergeven je uurwerk maalt niets en weet elk uur beter diep in de tuin slaat het binnenste buiten altijd die Vogel…

De kale bomen vegen traag langs de hemel, vastgehecht aan een landweg, met een paar huizen, versterkt door een kerk, waarvan de duldende torenspits prikt naar rafelige wolken, hoog ontvlamt het uurwerk als een gouden krans.…

Ik geloof niet in het uurwerk, ik geloof niet in doctor Quartz. Geen boeken ga ik lezen om te weten hoe laat het is. Ergens in de wereld is het vroeg.. Daarom heb ik alle tijd van de wereld. Nooit moet ik opschieten, nooit het ik haast. Geen klok die mij wekt. Want het is ergens in de wereld toch wel vroeg.…

Men moet in het duister geen uurwerk opwinden en honden moeten niet in spiegels kunnen zien op vrijdagen geen nagels knippen en (wie wijs is) mijdt ook de zondagen, al verschillen hier de rekkelijken van de preciezen - en bij afnemende maan geen mannenhaar snijden, op straffe van kaalheid (van gesnedene) nimmer een hoed op een bed…

ik ben als een slinger van het uurwerk, onder het stof staande naast de stolp het tikt nog in mijn hoofd al is het een eeuwigheid gelee ik zie haar nog met open mond de middag inluiden mijn hand voelt het tafeltapijt waaraan ik wegdroom in mijn schoolse werk mij ontgaat de zware maag ook niet en denk ook nog eens aan alles dat geen algebra…

De wekker loopt af Mijn droom loopt uit Ik loop van de trap Ik loop naar ‘t station Ik loop door de menigte Het uurwerk loopt achter Ik loop rood aan Ik loop over van ‘t werk Ik loop om eten Ik ontloop de drukte Alles gaat zijn beloop Ik loop in de gangen Ik loop heen en weer Ik loop weg naar huis Ik loop de laan af Ik ben op de loop…

Bloed klopt in het uurwerk van de mij aangemeten tijd en visioen, het recht rein bronwater te tappen uit een ongeboren geheim, waarin de waarheid drinkbaar wordt uit de hiel en de ziel van de fles en taal, die toegang soms ontzegd zodat ik stilaan verder droom, misschien fataal uiteindelijk wel levensecht als een verse…

Ik kan het uurwerk altijd nog als een chic borsthorloge in mijn borstzak stoppen. Ik vergeef Anna de slechte kwaliteit van het leer, maar ik stuur haar wel een claim van jewelste.…

Ons leven is een uurwerk soms wordt het me duidelijk waarom de klok niet slaat, wij winden ons al bij voorbaat op, voordat de gespannen veer op springen staat. Onmeetbaar zand vloeit weg op de slinger tussen werkelijkheid en duurzaamheid, verstopt zich achter traliewerk van veronachtzaamheid.…

Roest klopt in het mechanisme van het aan ons aangemeten uurwerk, het lijkt even stil te staan, het reinste bronwater aangetast getapt uit het bloed, waarin de waarheid afbreekbaar wordt reeds voorspeld in de oerziel, afgedaan als onzin, klopt het aan de poort, vaak ontzegd en komt het ijkpunt dichterbij waarin ik droom…

Van speeldoos tot pierement, een muzikale rondgang die het oor van een museumbezoeker aangenaam verwent; in een rondgang langs speeldozen en uurwerken met draaiende mechanieken; langs pianola's, straatorgels; dansorgels en de fel beschilderde kitscherige kermisklassieken.…

Uit de stilte van verwachtingen waarvan we zijn doordrongen, om elke vezel te verleiden tot het bloed druist door de longen uit het uurwerk van de ziel, komt de tijd voor wie de tijd is gekomen, het vorige is al bijgezet, wordt het jaar opnieuw in kaart gebracht, om weg en doel te laten samensmelten, in de revisie van het hart lijkt…

Smikkel smakkel smikkelsmek De eten kauwende lekkerbek Klingelklongel klingelklang koude zoekende IJsblokjestang Hap en bijt en hap en slik Kaasblokjes, worst en vis geprik Spetter sputter spitter splash Tintelend vol champagneglas Mompel mompel mondjevol Vette warme oliebol Tikke takke tikke tok Middernachtelijke uurwerk klok Kus smok smak…

Overstijgt het angstgevoel, jezelf te moeten zijn, wat tevens doel moet zijn, vreemd en verwant als je de vrijheid claimt, klonk het moment van overgang, zoals we onszelf kenden, de klokken te verleiden, de wijzers van het uurwerk te stoppen, de pijn te vermijden, en de tijd te schenden, van onszelf te scheiden, zonder de natuurwetten te…

een Zwitsers uurwerk loopt een leven mee er komt nog veel meer goeds uit Alpenweiden een lila koe en nogal blote meiden vergeet vooral niet Drs.…

Daaruit lacht zij wijs en onbevangen, echo’s strelen licht in beide oren, die beroering is mijn paradijs, waarin alleen het beste wordt geboren, zal de armen strekken en haar vragen haar zeepbellen aan mij op te dragen en dat verloren kind in mij te wekken, zo windt ze het uurwerk op van mijn verloren tijd.…

tanden zet in eigen kwetsbare delen van de ziel, of die onvolprezen supervrouw, trooster om getroost te worden, mijn meesteres tussen de tafel en bed, die liegt over geluk, ziet dit alles als komisch spel, en ik tussen liefde en het alter ego in, een twijfelaar in het nauw, ben ik die wezel die de rust niet vinden kan, een slingerend uurwerk…

Bloed klopt in het uurwerk van een meetbaar wiel, het recht bronwater te tappen uit een naderend seizoen, te voegen aan de ziel van mijn koninkrijk, nu nog ontzegd, zodat ik ongestoord verder droom, misschien wel levensecht.…

Wij telden de tijdspassen in elkaars hand om naar de verre horizon te kijken, er bleven waterstromen achter op het strand het waren onze gedachten die het watervlak raakten, samen met de rimpeling van de oostenwind in elke plas zagen we ons evenbeeld vertragend in het schuim van golven, in een uurwerk die ons oneindig leek.…

8 mei 1774 zullen Mars Venus Mercurius Jupiter en zelfs de maan op elkaar botsen de Aarde wordt uit haar baan geslingerd en zal geheel verbranden ze zal verbranden in de vurige atmosfeer van de zon mensen rilden van angst zochten beschutting bij elkaar nou dacht Eise Eisinga dat zullen we nog weleens zien hij bouwde een uurwerk…

Overstijgt gevoel, om een gelijke horizon te zien, wat een begin – en tevens eindpunt zou zijn, ook weer vreemd en gênant als je die vrijheid claimt, verwant aan gongslagen van verandering zoals we die in elkaar herkennen, om het mechanisme te verleiden, de wijzers van het uurwerk – tijdelijk - te stoppen, pijn te mijden, die van tijd en…