Alle inzendingen over vader OR amandelen OR kinderleed

Zo liepen zij dan op een rijtje voort, En de diender telde hun koppen; En de koning, die amandelen at, Mikte naar hen met de doppen. Maar toen zij kwamen aan de galg, Toen braken de boeven hun banden, En hingen de koning en de diender op, - Tot hunlieder eeuwige schanden.…

Hoe leid je kinderleed in goede banen? Je zegt niet ~ach zij heeft de geest gegeven, voor jou is dat natuurlijk niet zo leuk maar door haar vlooien had ik altijd jeuk, van mij had ze veel eerder mogen sneven~.…

Over de stenen van de bergbeek loopt Hiawatha met Morgendauw Ze passen op niet uit te glijden In hun blote voeten bijt de kou Hiawatha heeft twee staarten en een rechte veer Hij is parmantig en veel slimmer dan de sterke beer Morgendauw haar ogen als amandelen glanzen donker en groot Haar gladde haar gaaf als een hazelnoot beweegt niet…

De zahir beheerst gedachten als de passaatwind die asgrauwe boten met brandende lichtjes op zee als een hongerige wolf vernielt in de nacht de geur van bittere amandelen daalt op de wind langs boomtoppen af ithaka als een illusie van het geheugen heimwee naar de belofte onvindbaar overal ooit zal ze je vertellen over dat wat misschien…

visioen van eeuwigheid laat mij jouw adem voelen van jouw gedachten zwanger zijn tover het licht in haar ogen waar de muggen dansen en de tijd lijkt stil te staan dat onze aarde doet kleuren met weemoed en treurnis in haar amandel ogen van marsepijn en de schemerdagen breken voordat de goudplevieren verdwenen zijn.…

Voor een behandelen omwille van de amandelen. Of door een acuut alarm vanwege de blindedarm. Het steekt een kind zijn huis te moeten verlaten; door een operatie iets uit zijn lichaam in het ziekenhuis te moeten achterlaten. Witte bedjes van het gemis; opdat het leven nadien nooit meer hetzelfde is.…

de amandelen van amaretto di saronni nog steeds niet geknipt gegroet oh schone pauw wat nieuws uit asia pardon, ik heet kalkoen kom uit amerika leef weggedoken voor alle smeulwinden open in honing roken eerste tranenvlaag en stemmen worden vaag muzikaal geklaag riolering lek - het boerderijtje drijft weg op grijs water…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik draai een bladzijde om, uitgeblust en verzwolgen door kinderleed… Ik lees de volgende doodskreet.…

Mijn vingers vast in Maartjes mouw en hand gestoken samen op weg naar het kleine kinderpaviljoen. Ik wist niet zeker wat zo'n ziekenhuis ging doen en had het nakend onheil gisteren pas geroken. De voorhuid is te nauw, zei dokter Slager tot mijn zus. Mijn moeder lag te bed met vage vrouwenklachten zij lachte schalks…

Mijn vader was heel arm en ik was amper zes. In de derde dropte dezelfde juf versleten kleren. Ze zei het “lekker hard” onder een rekensom. Mijn pov’re pa was arm, maar ik kon prima leren: voor taal een tien, alleen voor blokfluiten te dom.. Maar nu ik groot gegroeid ben, voel ik me gespleten.…

Weet je, die mensen van dat hoekie Van nummer 17 Die schreeuwen alle dagen Dat heb ik zelf gezien Ze hebben lange haren Ongewassen, ongekamd Ze hebben van de week ook klein Lowietje in mekaar geramd Ze eten dooie vogels Ze plassen op de grond Ze hebben scherpe tandjes In een veel te grote mond Ach jongen, alsjeblieft…

Kleine kinderhandjes, dragen nu het leven Zo zwaar en zo ondraaglijk Niet om gevraagd, maar toch gegeven Papa en mama, een vage schim van toen. De warmte, de liefde, die omhelzing en die zoen. Gegrepen door dieren, in een menselijk gewaad. Soldaten met wapens, vertolking van het kwaad. Alleen draag je het leven, waar je in werd gedragen. Bij…

Wat kan een kind toch blij zijn. Zie hoe het lacht en speelt. Vol overgave en met alle aandacht; Geen moment dat het zich verveelt. Wat kan een kind toch vrij zijn. Onbewust dat iemand op het past. Geen zorgen om de dag van morgen Het draagt nog niet een zware last. Wat kan een kind toch droef zijn Als het leven om het heen verdwijnt…

Noordenwind zwiert fladder vlerken aan `t plooigespannen hemelkleed waar ze door zuchten zwellend sterken in vlagen snikkend kinderleed Het vragende ‘waarom’ jaagt smeken wervelend, dolend door de natuur waar kalme wateren woelig breken met het zonlicht in het laatste uur dat in schemering met stormen vecht die bevroren verdrinken…

Mag ik aan je borsten zitten Ook al doen ze nog wat zeer Ik zal dit keer niet zo hard knijpen Dat doe ik wel een andere keer Mag ik ze zacht behandelen Als een zakje smurfensnot Lekker kneden als amandelen Dan voel ik me minder rot Mag ik aan je borsten zitten Maar heel even, niet zo lang Ze zijn zo groot ik moet weer wennen Anders maken…

Terwijl bisschoppen stil zwegen En dat vast waren blijven doen Had het aan hen gelegen, Alles onder het Katholieke kleed Zoveel kinderleed. Daar in Ierland hadden ze eerst al de beroemde de wasserijen. Waar jonge meisjes moesten werken bidden en vooral zwijgen. En mijnheer pastoor had de kinderen lief ….oh, zo lief.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

ik heb de bergen gezien de grieks-romeinse steden hoorden hun gebeden naast het westerse bargoens maar ik liep terug door eeuwenoude straatjes vond in de tijd de gaatjes naar het leven toen zag de groene schaduwrijke binnenplaats die vandaag de rust van morgen binnen laat het klassiek profiel dat zacht amandel oogt de blik…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Een oorverdovende leegte Overmeestert mij Het gemis Schreeuwt het uit, Zonder geluid Ik ben in de greep van Een verlamd gevoel, Verweesd verdriet Ik voel me als een verlaten huis Overwoekerd door Onkruid In de verte staat een oude fontein Daarrond cirkels van opgedroogd water…

Lood In mijn hoofd En In mijn hart Het slijt niet De tranen Van het gemis Stromen Elke dag Weer een stukje Verder weg Van jou Ongewild Ik wil niet dat je Vervaagt Jouw geur, Jouw stem Wil ik niet kwijt Ik koester Ze slechts In herinneringen Ik laat je niet los, Nu nog niet... Ik houd je nog even vast Want ik ben er…

Gebroken In de nacht Is elk beeld scherper Elke herinnering dieper Aan Hoe je plots verdween Zonder afscheid De pijn voelt ruw En kerft genadeloos Rond in mijn hele zijn Ik blijf verstomd achter Gebroken in de nacht…

Wazige slierten Herinneringen Van toen ebben weg Zoute tranen Van nu Wellen op Ik ril Van de pijn Vanbinnen Alles vervaagt Alles vergaat Enkel de liefde blijft over…

Op het moment dat u overleed, U uit het leven gleed. Stond mijn leven stil, Alles werd donker en somber, Ik bleef maar hopen op een wonder. Vragen spoken door mijn hoofd, Het niet willen geloven. Dat ik u voor altijd moet missen, En is er echt een hemel daarboven? Het doet pijn in mijn hart, Tranen rollen over mijn wangen. Dat ik u zo…