inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.508):

kinderhandjes

Kleine kinderhandjes, dragen nu het leven
Zo zwaar en zo ondraaglijk
Niet om gevraagd, maar toch gegeven
Papa en mama, een vage schim van toen.
De warmte, de liefde, die omhelzing en die zoen.
Gegrepen door dieren, in een menselijk gewaad.
Soldaten met wapens, vertolking van het kwaad.
Alleen draag je het leven, waar je in werd gedragen.
Bij wie mag je nu schuilen, wie kun je nu nog vragen.
In duistere tijden, doet de angst je lichaam beven.
Op welke schouder mag je huilen, al is het maar voor even
Je kleine korte beentjes, rennen terug naar toen
Die warmte, die liefde, die omhelzing en die zoen

Schrijver: Herman de Winter, 16 juni 2011


Geplaatst in de categorie: oorlog

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 246

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
17 juni 2011
Email:
irmart140xs4all.nl
Het leven kan zo wreed zijn dat zelfs kinderen verscheurd worden...
Oorlog is een verschrikkelijk vergif. Heel indrukkend beschreven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)