Alle inzendingen over van Dale

Door de dalen zal ik dwalen over bergen zal ik gaan door tunnels zal ik dolen maar voor open bruggen stil gaan staan. Ik zal het licht zien in de duister, ik zal de stormen ook trotseren en zal mijn armen heffen om vloedgolven te keren.…

Vanaf de heuvel loop ik het pad af naar het dal en hoop dat wat ik zoek daar ook vinden zal. Vanaf de heuvel loop ik het pad af naar benee en neem, terwijl ik afdaal al mijn bagage mee... Mijn weten en mijn denken mijn gevoel en mijn geloven zodat ik strakjes uit dat dal weer klimmen kan naar boven…

Door diepe dalen weerklinkt in jouw stilste lied een verloren stem.…

Als vreugde verdriet overwint, stromen tranen het dal der duisternis voorbij.…

van drooglegging vrij verslaving gestild aan zee en in bergen daal ik in en gedij…

zweven onder een parapente boven de zeereep is voor even maar zweven oefening in dalen al…

mag ik dalen in jou verdwalen voordat de laatste kus ons slapen sust we vlogen samen jij vitaal in diepste donkerblauw zo wolkenvrij je ging hoger dan je veren konden dragen ik relativeerde kwam je halen in dalen verloor ik ook de enig laatste wilde veer…

Ergens in het duin een dal Waar lucht doordrongen is van zilt Wie aldaar elkaars echte ogen zagen Wat niemand ooit weten zal Ergens in het duin een dal Een mystieke plek van zand Werd grond voor grote Liefde Van hem en haar Dat niemand ooit overtreffen zal Daar, ergens in het duin dat dal In de middagzon op blauwe sprei Staarde zij…

Eeuwige zee en als golven rijzen en dalen dagen en nachten die het gelaat van vlees boetseren Gelaat dat verwelkt en sterft In het nachtelijk uur op bed gelegen in de herfst van het leven Een leven dat zocht maar nooit vond want het zocht dat wat is - de Ene Onveranderlijke Zee Golven rijzen en dalen maar de zee blijft…

En zo lopen wij door de dalen heen waarachter toekomst is, te weten aan de stappen in het heden…

Wie tot de hoogste Toppen Van Geluk wil komen Moet eerst Door de diepste Dalen Van Ellende Gaan!…

Onze emoties stromen als eb en vloed ze rijzen en dalen als golven in de oceaan…

In het levens-dal van uitsluitend herinneringen loopt een lange weg! Maar uiteindelijk een doodlopende!…

De beek buitelt speels over zichzelf heen de berg af -- en drassigt het dal.…

, bereikten zij weliswaar niet de top hoewel ’t toppen van hun kunnen pas in ’t dal, zijn waarde kreeg Op de berg werd ze herdacht door geliefden die haar zo node missen in ’t dal aangekomen beseften ze dat dit altijd ’t geval zal zijn, want gemis, is nimmer zonder pijn.…

Ergens ver van het donders moeten Grenzen diepe dalen hoge helling Weerbarstig het vervloeken begroeten Het versmijten van getergde kwelling Hoofden lichtgevoelig en onbedoeld Over de top van de diepe dalen De steiging van de helling gevoeld Gemakzuchtig in het verre verdwalen Daar wil ik zijn, onbetoverd en gewoon Zonder krachten van de…

bij ons diep in het dal Hij, juist in dat licht Ons de hand reiken zal… In liefde…

Van Dale viert en Nederland verkoos - zo werd jongstleden dinsdag openbaar - tot mooiste woord in 150 jaar een kei van ver: het woordje ‘bolleboos’. Hoe is het mogelijk dat dit woord won, terwijl men ook op ‘dichter’ stemmen kon?…

Mijn saldo is aan 't dalen, ik kan niet meer betalen. Ik sta morgen rood en ga een plusje halen.…

Hoeveel dieptes moet ik dalen, Hoeveel fouten moet ik begaan Voordat ik van alle kwalen Voor altijd ben ontdaan?…

Je houdt van zomer die er is dankzij winter Dankzij dalen zie je pieken Is het ook zo met liefde en haat?…

redeloos die opgelaten woorden dansend in de lucht ik zie ze dalen stijgen ontsnappen aan mijn zicht…

Nu in elk geval Pijlsnel richting dal Voor een revival. Maar is de top Ook altijd top?…

plaats voor iets lichts Elke ochtend begint met dezelfde sik Pieken en dalen verdwalen in; Voor ik begin, verlies ik tot ik het weer win Mensen zijn als het weer zo veranderlijk Voor de koffie geen mens, alles te intens Had ik maar een doorlopend infuus Altijd blij, wakker en fit, zonder excuus Pieken en dalen vind je in al mijn verhalen…

De golven van mijn tijd In regelmaat Van mij af Op mij af Golven Pieken Dalen Zonder mij geen mens Die ziet wat komt Wat gaat Wat stijgt Wat daalt Zonder mij geen vloedlijn Geen eb geen vloed Geen piek geen dal Ik bepaal wat hoog is Wat laag is Ik vorm de golven De golven van mijn tijd In regelmaat Op mij af Van mij…

bij het dal wordt het voor de bal ook steeds heter en heter en de bal alsmaar zwaarder door haar razende vaart wordt het dal geplet geveld door de hitte is de bal als een pakje boter dat wordt verwarmd en smelt haar einde is nader misschien is het ook zo wel met de mensheid gesteld de vraag rest dan ook was het vroeger of is het nu…

Ik val ik breek naar het dal ik smeek laat me gaan niet hier blijven een traan moeilijk te beschrijven ik val het gevoel vrij het dal dichterbij het voelt goed en raar is dit wat moet nee niet waar ik val ik zie een hand ik pak en sta weer op het land deze keer niet gelukt het wou niet meer de gedachte die rukt we proberen het…

Purperen stralen Kleuren de dalen, Heuvels en kimmen Glinstren en glimmen; Klokkengedommel op ruisende vlerk Wekt ter betrachting en nodigt ter kerk. Trekken we in vrede Veldewaarts mede, Zingen we en bidden; God is in 't midden, Scheppend alom, door het wonderheelal, Liefde in de harten, en bloemen in 't dal.…

Als ik ga door diepe dalen, dan denk ik soms aan jou. Soms voel ik mij euforisch, ben ik blij en optimistisch, ga ik dansend over toppen en denk dan soms aan jou. Mijn pieken en mijn dalen, zij golven meestal flauw. Maar in het windstille woud van al mijn saaie dagen, denk ik misschien nog wel het meeste aan jou.…

De lucht is blauw, en groen het dal; Viooltjes bloeien overal En lelietjes van dalen; 't Is alles geur En fleur en kleur, En glans en gloed en stralen. Wees blijde nu, gij treurend hart! Al heeft de Lente lang gemard, Ze is dubbel schoon verschenen: Geef God, de Heer, Nu dank en eer; Uw Winter óok vlood henen!…