721 resultaten.
ROMAN IN TWEE VENSTERS
poëzie
4.0 met 3 stemmen 961 'k Sta aan mijn venster. Het is laat.
Ik kijk neer op de stille straat.
In duisternis, waar niemand gaat.
Van nergens komt meer één geluid.
'k Sta met mijn hoofd tegen een ruit.
Wanneer gaat die lantaren uit?
Eén lichtkring op wat vunzigheid.
Die gloor is met dat goor in strijd.
Daar gaat zelfs geen verloren meid.…
uitzicht
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 121 uitzicht
klim uit je kerker
luister naar het licht
kom in mijn erker
kijk door mijn gedicht
zie meer dan je denkt
voel in je levensvonk
de wereld open gaan
denk meer dan je ziet
dat het groene lover
jouw open venster is
laat dat niet betimmeren
pak je kans, spring erdoor
bouw je eigen beelden
zing je eigen zinnen
schilder je…
Adembenemend
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 112 het is veel wat er
van buiten
op ons afkomt heden
ten dagen
met al die vragen
die blijven knagen
om een antwoord vragen
en het zijn er vele
die sterven maar die
het coronavirus erven
sterven veelal alleen
ik zet de televisie uit
sluit het venster en de
deur voor de
adembenemende
corona geur
en gaat zoeken
in het…
Dankbaar
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 177 Open de vensters van je geest,
En laat het leven binnen.
De geuren van de lente, die buiten wacht.
Met bloesems in tinten, teer en zacht.
Het spelen van een kind,
het laat je hart weer leven.
De neiging om te zingen.
Barstens vol herinneringen.
Hoe heerlijk dit gevoel,
dat zich ieder jaar opnieuw onthuld,
het leven doet ontspruiten.…
De dag...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 169 Waterdruppels glinsteren nog op mijn venster.
Maar de zon kleurt de schoongewassen wolken rood.
De wind houdt nog zijn adem in.
Opnieuw een nieuwe dag,
hij stelt zich vrolijk aan mij voor.
Verwijdert nare dromen en duistere gedachten.
Bijzonder dat licht zoiets kan doen.
Wat zal de dag mij brengen.
Het geeft niet, goed om te beginnen.…
Onbestemd verlangen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 139 Iets doet mij daar voor het venster staan.
Een onbestemd verlangen...
naar iets dat voorbij is gegaan.
Het verlangen zo dichtbij,
alsof ik het zou kunnen grijpen,
maar zover, zover verwijdert,
van mijn klein bestaan.
Ik kijk en luister,
verlangend, terwijl ik daar doodstil sta.
En eindelijk, hoor ik ijl maar duidelijk.…
Ochtend
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 125 De ochtend gloort.
Toch lijkt het of
de nacht nog niet
wil wijken voor de dag.
Alsof de zon maar
nooit meer schijnen mag.
Alsof het nog nacht was
schuiven dikke laaghangende wolken
over de huizen aan de overkant.
De regen tekent
strepen op mijn
vensterglas.
Maar wacht, daar buiten speelt
een kind, het springtouw
in haar hand.
Haar…
So long
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 516 Een lindenblad
kwam op de valreep
nog heel even
aan mijn venster kleven
nat en glad
so long
zo heette dat…
troebel glas
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 332 in het voorbijgaan
aan het venster
glimp van vervaagd verleden
verbleekte silhouetten
vervluchtigd tot schimmen
in de verstreken spiegel van glas…
IJsbloemen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 28 Pannen rinkelen
Deuren worden dichtgeslagen
Vensters trillen in hun sponning.
Toch staan wij nog hier:
al is het achter
gesloten deuren.…
Gespiegeld
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 199 Gevangen in ons web van dromen
zien wij de spiegels niet meer staan
van waaruit waarheden keken
als vensters die soms opengaan.…
Ik mis je
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 435 Door het geopende venster
hoor ik een motor
voorbij ronken
lieve Maas
jouw doodgaan
kerfde een litteken
in mijn hart…
Huishouden
gedicht
1.0 met 4 stemmen 2.142 we spreken de stoel af, het venster,
daarbuiten de put.…
Huishouden
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.958 we spreken de stoel af, het venster,
daarbuiten de put.…
Carl en Karin Larsson
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 We kijken door een venster naar de ruimte.
Dezelfde bloemen bloeien in de tuin.
Hetzelfde uitzicht over het meer.
Het huis straalt weer in de zon.
We kijken door een venster naar de oude tijd.
Tijd die hier aarzelend heeft stilgestaan.
Carl's alledaagse schilderijen leven nog.
Kersti speelt weer in de tuin.
Zoals toen. Zoals nu.…
Ochtend
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 580 Voor mijn venster
juichen de bomen naar
het nieuwe blauw.
Een jonge zon
schittert over takken,
vindt mijn raam
en lacht
om mijn nog niet
ontwaakt gezicht.…
OORDELEN...
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 819 Je oordelen
zijn de vensters waardoor
je de wereld bekijkt
Die glazen
dienen af en toe eens
goed gewassen te worden
anders laten ze
geen licht meer door.…
La Gréco, een ode
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 je zingt de
sterren van de
hemel vensters
gaan open
alles ademt licht
je zingt
zingt in harten
door muren
alles wat je
zingt is poëzie…
Carpe Diem...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 618 De nacht is geruisloos overgegaan in de morgen
Het zachte licht kleurt de randen van deze dag
Vogels ontwaken en doorbreken de stilte
Ik kijk door het venster en glimlach
Deze dag is weer een nieuwe verschijning
Uit het kleurenpalet tovert een nieuwe kleur
Een tint die de aanwezigheid van getijden verraad
Ik kijk door het venster en ruik de…
De overkant
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 190 Geeft alleen maar gezeur…
Ik kijk uit mijn venster
en zie de overkant.
Er verandert niemendal.
Een raam en een deur.
Dat is al.…
Schaduwspel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 389 In het donker denk ik
heldere gedachten
Schaduwspel
Van onsterfelijke liefde
en gespeelde dood
Een lichtend venster
in ruime duisternis
De waarheid
op een kier…
Eén hoog achter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 332 tijdloosheid treedt in
in weekend èn doordeweek
namen der dagen
verdwijnen
de dag en de nacht
linten van licht en donker
die aan m'n venster
verschijnen…
slapende reus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 het gouden morgenlicht
kust koud, in wintertafereel,
gebroken door takken maar niet
door vensters
groots sta ik op,
stralend wakker gewekt
ontwaakt dient u mij te vrezen…
zwartgallig
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 329 verfloze vensters
zwarte ramen
in de nacht
bevuilde straten
verontreinigde grachten
kernwapens
slechte gedachten
de aarde huilt
niemand lacht…
Poort van stilte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 62 Dan pas opent zich een venster.
Een venster in de tijd.
We zien een land waar niemand denkt.
Waar uitzicht inzicht is.
Hier daagt ons geboorteland
dat ons in diepe stilte wenkt.
Wanneer het water stijgt
tot onze lippen.…
over mijn hand
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 841 over mijn hand
kabbelt gedempt
een mild gefluister
de middag
in al zijn luister
ruist als oeverriet
ik vang
het melklicht
door mijn venster
de koffie geurt
dit uur is
door geluk verdiept…
Klassiek
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.028 deze ochtend is het licht
zuiver genoeg om je
verschijning op te roepen
ik hou je in mijn hand
naar een venster
naar mijn hart, een beeld
vernoemd naar geluk
een ademloze stilte
in de palm van ontwaken…
Winter
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.753 De witte weg zucht
venster een stil leven
met de twee geraniën
achter de ruit
waar ook leggen tans
mijn ogen
op de bloemen
die zij schiepen
dauw…
nood-weer
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.159 regen is niet hard genoeg
de hagel nacht en dag
schuint langs het venster
dat ik niet sluit
maar open laat
mijn vogeltje dat schuilt
doorwaak de duisternis
met koude pootjes…
Woestijnroos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 793 zij verzon stilte
op het dromenkleed
van gewezen bloemen
tekende zandcirkels
over het venster heen
waar schaduwschelpen
haar gezicht omringden
alleen in de vallei
hoor je nog krekels zingen…