Alle inzendingen over veranderen

scherp, het oog op zicht geopenbaard, doordrongen nacht geschonken licht kernachtig, fijn bezongen behorend bij, beginnen als een schaduw even lacht is het wezen enkel binnen waar het zetelt, stille kracht veranderingen levensgroot smaken kunnen wederkeren als roos, sterk, liefdesrood waar we zijn, kunnen leren…

breek het glas waar je inzit je stikt ik zie het een lach die de pijn verdoezelt je liefde die voor mij is verander je in gedachten en geef je aan haar maar je kijkt mij aan met haar in je armen ik wil eindelijk je lippen proeven hoelang heeft het nu al niet geduurd jij gaat hieraan kapot we gaan hier beiden aan kapot je wil het niet…

Dingen zullen veranderen,Nu jij er niet meer bent.. Zonder jou is er een leegte..Die nooit iemand vullen zal. Alles lijkt onnuttig,het leven lijkt een dal... Ik zal je zo missen Iedere seconde...Elke dag...…

Waarschijnlijk kent u het wel dat u zegt nóóóóóit "zoiets" te doen Het heeft niet altijd te maken met normen, waarden of fatsoen Soms geloof je gewoonweg niet tot "zoiets" in staat te zijn En is je denkvermogen op dat vlak door de omstandigheden klein Maar als je dan zélf "zoiets" meemaakt en jouw omstandigheden veranderen Pas dán…

Als gevoelens veranderen, liefde je plots zomaar omarmd. Niemand er om je heen is, die het begrijpt, of zal voelen jouw strijd. Vrienden, die je de hand niet meer willen reiken, dan zal de zon voor jou, even niet schijnen. Maar liefde is toch niet gebonden, aan een man of een vrouw?…

Zo veranderlijk als een Zwitserse bergweg. Een ervaring als op de rug van een wild paard. Ieder moment, elke beweging totale vrijheid, is 't zo waard. Een dergelijk avontuur klinkt oh zo fijn. En kan alleen maar, met een vrouw zijn.…

Soepel glijdt zijn lichaam weg z`n handen zoeken houvast wat er deze keer niet is hij is op zichzelf aangewezen past zich onmiddellijk aan verandert van houding recht zijn rug trapt van zich af schept verandering in zijn positie de laatste strohalm werd redding in optima forma want toen werd besef geboren hij kreeg lef…

ik kijk met lede ogen toe hoe mijn ledematen verouderen, veranderen... mijn ledematen net als mijn mede maten - kameraden staan ze heel mijn leven aan mijn zijde alleen... je mede maten kan je zélf kiezen maar je ledematen dus niet...…

In de verwachting het menselijk kenvermogen te kunnen aangeven dwingt hij zichzelf deze te overstijgen een zienswijze die de wereld veranderen kan bezielde filosoof en redenaar die niet alleen een beroep doet op het verstand maar ook op diepe emotie welsprekende wijsbegeerte die je kan raken in het hart bevrijden wil…

nadat we tafel en stoel verschoven de feiten naar fabels verdraaiden de serviezen in de kast veschikten de waarheid naar details verzetten dachten we dat alles wat we aanraakten in iets beters veranderen zou maar onze harten werden grauw en grijs als graniet we verkeken ons op het glanzende goud zoals Midas…

en altijd altijd blijf ik maar denken dat ze iets vertellen die witte wollige wezens die in allerlei vormen licht en luchtvaardig voorbij sluipen zelfs onderwijl nog van gedaante veranderend om mijn gedachten daarmee te stimuleren of te kwellen maar wat ze vertellen ik vraag het aan het kind in mij het zwijgt maar kent wel degelijk…

De kostelijke spijzen die u verteert, veranderen in drollen. Verteerd worden en verteren. Uw lijf en leden zullen eens vergaan. Stof tot stof. As tot as. Als mest zult u wederkeren. Uit mest bent u ontstaan. Verteerbare schrijvers hebben gewoon geluk. Wat zij schrijven en lezers willen lezen, blijft onsterfelijk bestaan.…

Het is geen plaag, meer verandering van actie een statisch voortgaan in bewegende belangstelling het goede gevoel, te zijn, niet meer te moeten maar des te meer te mogen.…

haast twee maandenlustra geleden tijdens een meivolle nacht nog met twee gehoord genotvolle kreten gesmoord in liefdeszweterige lakens de ochtend erop niets om hen voor te bereiden waarschuwen voor de hel van een onbehoedzame daad hun leven zou veranderen geen broodnodige alarmbel dan wat routine scheen in de badkamer in de geregen…

Enige maanden geleden tijdens een novembervolle dag met zijn twee gehoord gezeten op een kil bankstel wachtend op het afscheid 90 minuten gebeurde er niets er was niets om voor te bereiden geen waarschuwen voor de hel of voor een onbehoedzame daad hun leven zou veranderen geen alarmbel dan wat routine scheen maar o zo nieuw was in de…

Ze zijn niet alleen en worden vergezeld door onder meer ekster en meeuw die nabije omgeving met al haar verandering en veranderlijkheid ook willen aanschouwen Zo zie je maar weer dat ik me blijf verwonderen om de natuur en wereld om me heen.…

Als je elkaar maar de ruimte kunt geven Zonder leunen, claimen, kleven Gevrijwaard van enge jaloezie Er zijn nog thans toch personen die Ik zag veranderen in hun leven Verburgeren Steeds meer om huisje boompje geven Veranderd zijn tot mijn verdriet Al vinden zij dus zelf van niet Ze hadden ooit het hoogste woord Dat is mij bijgebleven Stellig…

onderhevig zorgt voor een levendig debat ligt het aan ons of aan een ander wordt het tijd dat ik verander verdwijnen we allemaal in een gat weergoden hebben het weer niet mee regen, geld, sneeuw en armoede alles valt naar beneden.…

Daarmee ben ik niet verdwenen tussen de levende planten En het gebit van de steen Verander ik langzaam in aarde, Pas daarna heet ik niets meer. Lees me dus nog één keer In de vertragende paring. Herhaal mijn gerangschikte zinnen Tot ik niets meer beteken En zonder een zin op je wacht.…

Kijk je in de spiegels die alles veranderen in woorden ? Zie je mij en is mijn naam een herinnering ? Vraag me en ik ben weer de woorden die we delen.…

wat hiervan het ergste is tot verandering ben ik niet bereid.…

Dan verander je je weer! Laat je zon die wolk doorbreken. Laat je warmte tot je toe. Dan komt vanzelf jouw teken, Ik ben mijn regen moe!! Ga dan zonnen tot het duister en warm je bij het vuur. Dan blijft vanzelf het duister een verleden avontuur!!…

Mijn gedachten nog bij de zomer Mijn gevoel nog bij de zon Mijn hart nog bij de stilte Wat begon met een zacht warm briesje Begon te veranderen in harde koude wind Die mij zenuwachtige rillingen gaf Lichte mooie zomerdagen Veranderden in twijfelachtige weken Want alles stond op scherp De tijden werden anders Maar de verlangens naar de…

zomer weer en hun parken lopen vol met tomen van mensen zij vragen niet hoe het is om mens te wezen en te denken hoe het voelt om eend te zijn zij weten niet hoe ze in elegante eenvoud windstil het water scheiden en vertellen niet met arrogant gesnater dat water H2O is maar tonen ons stilzwijgend de diepte van hun vijvers veranderen…

Stilte van woorden die veranderen en terugkeren in beloftes die ik met dromen vul wanneer jij me vraagt wat ik wil vinden in de nacht die ons laat verdwalen met echo's en de liefde die alles kleurt en tekent wat we aanraken en weer zullen verliezen wanneer we ontwaken en alleen onze eigen eenzame stem terugvinden…

zei het Graf, De doden, die de Heer mij gaf, Verander ik in Englen. —…

eens is er de tijd dat mijn huid het lijkwit baart aan de dood gelijk en onveranderlijk dan is van aard nog steeds kleur ik naargelang ik ruik en de ander mij proeft of de ander kijkt terwijl mijn geest soms in een doolhof vertoeft de caleidoscoop van de verandering onvermijdelijk besloten in mijn vlees wordt voortdurend vaak…

Kinderen veranderen in engelen. De toekomst verandert met hen mee.…

als een vallende ster bij heldere nacht kwam het déjà vu plots langs geschoten met het gevoel: ik was hier lang gelee 's nachts bij deze poort op deze plaats terwijl ik daar nooit geweest kan zijn het lijkt wel of de geest een eeuwigheid bestaat als deel van meer personen of onderdeel van meer levens in een steeds veranderend patroon…

zij die ik niet ben kijkt me aan ze kust me niet noch de kinderen in mijn open buik en hoe meer ik verander, mijn gebeden in de rivier verdrink, eerdere gedachten aan ontwortelde bomen bind de schemer vasthoud alsof ik daardoor de terugkeer kan vermijden ze is slechts een getij aangespoeld door de zon ik kijk haar aan het meisje…