Alle inzendingen over verbinding in taal

mag ik zacht met jouw hand langs ons bestaan gaan in verbinden bloemen kleuren samen de mêlee van geuren keuren in hun heerlijke diversiteit met onze ogen wolken schouwen luchtkastelen bouwen in het speelse wit tegen oneindig blauw daar waar onze handen raken stroomt fysieke energie die onze liefde eindeloos op zal laden…

het touwtje aan mij: heliumballon aan jou; steen voorzichtig kijk ik teveel om me heen ben je minder gewichtig voel ik me kei-alleen zuigt buiten sterker dan het touwtje bindt ben ik je kwijt? Nee Net op tijd, schuil ik voor de wind en vind rust bij jou pfffff mag ik leegstromen?…

Traditie geeft structuur en verbindt je met het ritme van de tijd…

Mijn vingers strelen je gezicht, je huid omdat ik het fijn vind om alleen bij jou te zijn je ogen te doorgronden je hartwarmte te ontvangen en je stem als muziek te laten klinken in mijn oren. Het is haast een Gods geschenk dat jij in mijn leven past bent geslopen tot mij bent gekomen dat de regen net zo goed bij ons past als de zon…

Stilletjes gebonden in stilte rode draden verbinden gelijke zielen.…

Houd elkaar vast, als een cirkel verbonden, door liefde omgeven en eenzaamheid verlaten. Een zoete vrucht voor de dorst delen met anderen. De handen in gebed gevouwen starend naar de kern. Stilte Het Godslicht ontstoken, een nieuw begin het wonder der aarde.…

verbindingstekens weerloos open veel wind tussen de passanten gezichten onder een witte ijslaag dat vriest dat kraakt bewegingsloos de tongen kapot taalkundigen die zwaluw worden en hun winterpak aantrekken Het kwijnt en rot traag aan de nerven van de woorden huizen worden vergeten takken tot blad straten tot muur dolend in de mond taal…

Mede een windvlaag is de verbinding voltooid de blind date geeft zicht.…

ik reisde dagen om met jou te praten je wilde niets zeggen je dwaalde met me langs de oever van de meanderende rivier toen het duister daalde hoefde ik niet meer om woorden te vragen…

Vrolijke kleuren mooie vormen toch is alles met elkaar verbonden Cirkels, vierkanten en bogen Iedere vorm lijkt eerst gewogen Alles met elkaar verbinden als een brug je kunt altijd heen en terug In kunst verbinding zoeken meer dan wijsheid In alle boeken…

Al worden er kettingen gelegd tralies gebouwd met sloten van goud Nooit kan de geest worden beperkt Altijd vindt én bereikt een ziel die ander door de kracht van het Zijn…

een mens iemand van weinig woorden waaraan men zich warmen kan als de ijskoude wind over de rivier je omhelzen wil soms is het schip met man en muis te behouden als men het wilde water van de zee met olie gladstrijken kan soms seint een mens een strohalm een subtiel zilveren rimpelloos draadje: ik ben ontredderd wilt u ons verbinden…

Onvrije relaties verknellen ons, tussen kaden en schepen. Wie angstige kinderen blijven, bereiken kant noch wal. Vertrouwen verbindt ons mensen, zoals bruggen en schepen doen. Wanneer verlangen liefde wordt, gaan we weer op avontuur, door tegenwind en storm. Willen we met trouwe schepen, sterke waterbruggen bouwen. Willen we vrij maar…

We moesten, als het even kon, verbinden, De Koning had dat zelf met Kerst gezegd. Komt van zijn woorden doorgaans niks terecht, Met oudejaar wist men elkaar te vinden. Daarbij zou men elkaar ook flink verwonden, Niet vaak is er die nacht zoveel verbonden.…

De Almachtige God is niet te zien als 't geloof zelf van mensen vertrouwen op de Heer is een ladder staande op harde grond vol stenen en distels die tot de Hemel reikt bij alle treden zweven eng'len rond zenden vragen omhoog laten zegen dalen het begrip geloof zal steeds stijgen om weer de aarde op te zoeken vertrekt en komt…

Zachtjes wuif je mee als een veertje in de wind de volwassene verdwenen je bent nu weer kind de muziek neemt je ik weet niet waar naartoe ogen gesloten je lichaam zo moe waar ben je wat zie je wat voel je op dit moment? hoe lang zal het duren voordat je mij niet meer herkent? voorzichtig streel ik je hand je gezicht je haar en…

Je ziet de tanks, de bommen en de rook, De doden, ouders die ter aarde zinken, Gehuil blijkt overal gelijk te klinken, In Israël en in de Gazastrook. Als we het willen, kan het vrede zijn, En knuffelt de imam met de rabbijn.…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

terwijl hij uitkeek op de hoge witte blinde muur zag hij het mangrove moeras de reflectie van de vurige zon op het water hij zag de adelaar in het grijze licht de wilde haas in de verte het glooiende land het wisselende wolkenspel erboven geen ijdele woorden maar pure poëzie waarmee hij de zieke uit zijn bed bevrijdde…

Waar geen woorden voor zijn is hier in de schemering aanwezig, het geheim nog niet te weten hoe het verder gaat maar wel het net in mij te voelen samenkomen – onzichtbare verbindingen met de hartslagen van het leven In woordloze taal verovert het ademen van de pijpen zacht golvend de ruimte op de stilte en dan is niets vanzelf muziek…

Het verbinden van breuken en scheuren. Het lijmen van paren, gezinnen, volk en mensenscharen het slijpen en schuren, uitdeuken van roestend en protserig blik symbolen van kort en snel van uitvlucht, klacht en overspel van zelden jij of U, maar altijd ik. Bij geschonden taal en verloren spraak dan loopt het spaak, te veel, te vaak.…

er zijn geen woorden voor verschillende soorten van iedere emotie zoals: angst verdriet vreugde eenzaamheid schoonheid vrijheid pijn die ons met elkaar verbinden ieder ervaart het op zijn manier zoals het donker verschillend wordt ingevuld door blinden maar toch is er een taal waarvan we zonder woorden weten wat er wordt gevoeld…

Zie jezelf dan in een cirkel die cirkel is je ronde netwerk rondom zijn er verbindingen met familie, vrienden of juist met fellows maar bovenal met jezelf met je eigen ik die unieke ik, jij!!…

wat er nu voor of achter ’nadat’ volgt waarom beginnen met lange zinnen en kort eindigen? het zicht is geheel aan mij wie bepaalt de regels? zij die soms niets delen doch alleen incasseren zoals reacties onder poëzie zoals ik, die toch graag deelt want lezen is gelijk uit een bundel zoals de Bijbel de Thora of Koran waar kan ik reageren…

Woorden zijn machtig, kunnen bouwen of breken; mensen verbinden of uit elkaar doen gaan. Woorden kunnen troosten, zalven, zegenen winters oproepen, zomers, het doen regenen of sneeuwen, stormen verwekken, stilte. Woorden kunnen stilte scheppen, stilte kan woorden baren. Taal en teken, alles en niets verklaren.…

- verschillen en verbroken verbindingen, en toch merkt hij het niet…

wordt nuance die aanzet tot kansen begrip als de vrucht men heeft het te druk om de blik te verplaatsen de taal te onthaasten…

Ik zag je lopen In mijn droom Je werd wazig Mijn antenne uitgestoken Maar je was te ver weg Geen bereik Ik zocht verbinding Bij de mast van verlangen Drie balkjes, twee balkjes Verbinding verbroken Je was al Over de grens…

vleugels trachten te verbinden ontrafelen zij, de primitieve warhoofden de zwachtels van hun zuigelingen naad voor naad, opdat zij de veren blijven gebruiken voor eigen gelijkheid en eigen daad…

een schipper had een lief gevonden In een land ver over zee al snel ging hij op anker voer hij ver van huis vandaan Hij dacht toch wel te weten hoe bij haar de bakens staan maar zij bedroog hem lachend en dat viel nog lang niet mee Men bezeilt niet altijd wat men heeft bestevend hij werd beroofd en in de boot genomen het was gedaan met mooie…