180 resultaten.
Kamer 150
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 Voor meer tekst over windbuilen en afzwaaiers verwijs ik u graag naar het hapklare snelsonnetgerecht dat De Woordenaar ons hedenochtend bij wijze van ontbijtservice heeft opgediend
_______________________________
Juist daar komt het palaver
bij elkaar
Men heeft met zware denkkrampen te kampen
Verschiet zijn kruit dat aanstonds zal verdampen…
De geest van Amalthea
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 728 hemel
om te keren - om te legen
veel meer dan men er kon nemen
uit een pot welteverstaan
waaruit de geest van Amalthea
met de dood was opgestaan
Het was de waanzin die zij vulde
met vergulde ommewegen
van hun kardinale deugd
die uit erbarmen was ontstegen
voor zichzelf zonder aanzien
des persoons in hun bestaan
tot al het goud er zou verdampen…
Binnen de gekuste dageraad
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 229 onmiskenbare adem
uit stille naam gefluister
achter een sluier van wolken
bewegen niet alleen maar klanken
nee, een boventoonzang begroet
binnen de gekuste dageraad
laat regen tranen wegwassen
de wind houdt je uitademend wakker
ramen verdampen rond nachten
ten aanzien van woordgefluister
wat zich ook al voordoet
van hoog naar laag…
Boter op mijn hoofd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 181 Ik loop nu al dagen in de zon,
Dat schitterende licht,
Die krachtige stralen,
Er is geen betere spot;
Het gevoel van jezelf op te laden,
Tranen die verdampen,
Een glimlach die verschijnt,
Alleen leuke mensen,
Waardoor de pijn verdwijnt;
Ook zelfspot begint bij jezelf,
Maar er zijn grenzen,
Niet alles is even leuk,
En niet alles wordt…
Marathonpijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 295 35 kilometer
Sappen vloeien
knarsetandend
door de kolkende
aderen van het
stramme lijf
De spieren verkrampen
trainingen verdampen
het zoet verzuurd.
Stap na stap
verloopt het mank.…
In lucht terug te gaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 516 druppels
slaan weer stuk
gedragen door de wind
tegen mijn raam
ik zie ze gaan
in weer verbinden
licht meevoerend in hun baan
het eindeloze stromen
tot de tragiek
van grote plassen
waar alle uitgelopen druppels
moeiteloos in water passen
om aan het oppervlak
te misten of verdampen
hun weg in lucht terug te gaan
tezamen met mijn…
Gedachten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 529 Lekkende gedachten ontmaagden
witte regels met vallende woorden
naast verdampen als nooit bestaan
schaduwen bezwijken bij beweging
tussen verlangen en hoop het went
emotie en verstand in rivaliteit
ritme en klank wissen en laten
de pen de hand de schrijver de dichter
bevrucht willens en wetens
schijnzwanger of buitenbaarmoederlijk
een chaos…
Jouw hemels blauw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 145 ik weet dat
mijn tranen niet vallen
zie ze gaan in stromen
verdampend tot dromen
mistige wolken
die emoties vertolken
van vorm en kleur
steeds verschieten
hun buien hozen
gevoelens gieten op
stormachtige winden die
neerslaand de luwte vinden
geschoond weer stijgen
om uiteindelijk klaring
te krijgen oplossend in kou
van jouw hemels…
verbeelding
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 Verbeelding
Tussen jou en mij
Verdampen de gesprekken tot
Zweverige sneeuwvlokken
In de roes van hebberige
Weetheid op zoek naar
Liefde
Beroeren onze gevoelens
Mond vol knetterzoenen
Al bereiken onze levens
Soms wat dwaalsporen
Toch zijn we in wezen verbonden
Met het jij en ik zijn
En gloeit de verbeelding in onze
Verdoken harten…
Als Water
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 36 Verlangens stijgen op,
tot voorbij de horizon,
alwaar ze verdampen.
Mensen kunnen stromen.
Zijn levendig als stoom.
Schijnbaar dood als ijs.
We zijn levend water.
We zijn druppels.
Zijn oceanen.
Jij en ik.
We komen en we gaan weer.
We zijn zeer veranderlijk.
Tesamen zijn we één.
Zijn voortbestaan.…
precisie
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 286 in jouw sporen van schilderen
groeide alles open in beelden
van schitterbare precisie
er in zoekend de warmte van kleuren
waarin ogen gestreeld worden
ze trilde,ze kon zich niet stilhouden
er bleef geen stukje linnen bloot
waarin je me vinden liet in het geborene
verdampend in dromen van kijken
in waas van gezichten…
Eindelijk weer Zomer!
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 168 Een regenboog omsluit haar geluk
Sombere wolken verdampen..gaan eindelijk stuk.…
verloren
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 704 aangebrand
tot aan mijn navelrand
dit ranzig Nederland
zet ik maar aan de kant
ik eet niet langer pizza
en heb straal genoeg van Rita
geef me bloemenharten
laat me geuren snuiven
maak me haarscherp zien
dat alles draait om mien
en haar betonnen rozen
vertolkt door holle dozen
onder het licht van asfaltlampen
zie ik een lieflijk land verdampen…
hoop
hartenkreet
3.0 met 101 stemmen 17.049 dat de zon weer voor de wolken zal branden
en de lucht wordt weer hemelsblauw
de inmense regenplas zal verdampen
en veranderen in morgendauw
en de donkerste wolken zullen zich verplaatsen
voor de kleurrijkste regenboog, speciaal voor jou…
Kleinkunst
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 459 luchtig geblazen bellen
vullen zich met buitelende
woorden, dansen speels
rondom nieuwelingen voor
ze fragmentarisch uiteen
spatten in een kring
ze verdampen langzaam
maar niet, nee niet voordat
ik ze met zin heb geproefd
ze kietelen mijn gehemelte
en prikkelen mijn papillen
smaken naar meer dan
een vliegensvlugge hap
tussen hongerend…
drup
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 372 voel me vallen vanaf die wolk
vallen als een druppel
die in één keer
zich op de grond begaf
vloeibaar vloeit hij door
door muren uren van tijd
altijd nergens op voorbereid
drup drup drup
op weg naar de tunnels en dalen
ja ja
ook regendruppels vedwalen
om weer te verdampen in het niets
alles opnieuw
o regen
er is nog niets
opgebiecht…
Samenspel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 En mijn zon vroeg
of ik weleens een traan laat
hij overrompelde
mijn zon herhaalde
zijn vraag
moest nadenken
en kwam er niet onderuit
te reageren
moest eerlijk zeggen
dat ik zeeën op peil houd
en soms tsunami’s veroorzaak
en mijn zon zei:
dat hij zou proberen
ze op peil te houden
door verdamping
ik wil hem omarmen
maar toch…
Wijzer worden...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 Waar oordelen verdampen.
Waar meningen verstommen.
Waar dichters zwijgen,
bereikt een mens het paradijs.
Het paradijs,
waar mensen verwonderd worden,
en wijs.…
In leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Meningen zie ik verdampen,
tot fijn luisteren en kijken.
Gedachten zie ik drijven,
zoals wolken met de wind.…
oerslurp
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.066 na die nacht waren de sterren
veranderd evenals de zon
de maan en de planeten
jij schiep het tomeloze zweven
naar een ster achter een ster
het gieten van licht
verdampen van waterstof
wolken van methaan waar
doorheen het heden trager reist
in dichtheid bijna stolt
zich om massa stulpt
gewicht heeft als regen
in zwarte gaten valt…
Vacuüm
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 8.575 Daglicht troebelt tussen het
mistpoeder en woekert weg
niemandsland in gelijk de plek
waar klanken verdampen
voorbij het laatste bereik
het ochtendlicht snijdt langs gordijnen
onweerbaar de kamer binnen
het trekt mijn ogen in
zuigt mij de slaap uit
een wederkeer in dag en lichaam
mijn naam mijn oog mijn zinnen
ze waren er vannacht…
Priemgetal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 144 mens-zijn te bekwamen
want alleen gaat zo vervelen
twee is symmetrie, geen vrijheid
van bladeren in matige wind
als door de rede wijdverspreid
die chaos in getallen ontbindt
laat me aan enige orde vastklampen
om de verwarring tegen te gaan
die ik uit mijn hoofd wil stampen
ik wil niet verdrinken in talloos bestaan
of tot strekkende leegte verdampen…
Vaderliefde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 179 Wanneer je machtig bent,
en macht verdampen laat.
Wanneer je geld verzamelt,
en eenzame rijkdom deelt.
Wanneer je gezond bent,
en kinderen helpt en heelt.
Het is zuivere moederliefde.
Het zijn moeders die zorgen,
dat een grootgeworden man,
zijn vaderliefde delen kan.
Mannen zijn kinderen gebleven,
die in liefde verwekken willen.…
Zee boven de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 Er drijft een dunne zee
boven de zee, ik zweef
overal, oneindig
tussen voorouders
en ongeborenen
De zee kust en speelt
trekt me onder water
mee in hoge schuimkoppen
die uiteenspatten in mijn
nieuwe regenboogslierten
over de zee, van de zee
de barende zee
verzwelgende zee
verdampende zee
die diepten van dalen
maakt, scheppende
duisternis…
de diepe waarde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 734 niet raken
je zult mijn
gedachten
niet kunnen
verstaan
als ik vertel
van mijn droom;
het zoeken
naar gevoel,
dan kan ik
nog zoveel
duiden
jij zult nooit weten
wat ik bedoel
zeg mij
wat gaat er
om in jou
ik weet,
nu gaat het
mij niet aan
alleen jij kent
de diepe waarde
als jij dan toch
jouw woorden zucht
verdampen…
Kringen in een plas
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 211 Ik zag een maan zich in
fletse waterkringen verdampen
in de fluwelen diepten van de nacht.
Verleden figuren met gesloten ogen
voorbij gegaan zonder een klacht
om hun zware last te dragen.…
Holler dan,,,,
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 203 mijn woorden zullen holler klinken
dan de echo van een put
waar wensen nooit uit zullen komen
en mijn adem zal verdampen
langs de muren van beton
en al horend blijf ik altijd doof
voor iets wat nimmer is gezegd
spreken doe ik pas wanneer
de loper is uitgelegd
en ik mijn schreden zet naar
waar ik wil verblijven
en ik in het diepste van…
vurig verlangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 241 een grote ballon
gevuld met verlangen
blaast zich op
waar mijn hart zicht bevind
tientallen druppeltjes
verlaten mijn poriën
om te verdampen
en te verdwijnen
hete adem
vlucht uit mijn longen
om zich weer te vullen
en te herhalen
vele gedachten
razen door mijn hoofd
opzoek naar een plek
die hen erkent
mijn ogen sluiten
mijn…
Vamp.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 215 mijn hart gaat sneller kloppen
in het ritme van jouw spel
je vingervlugge tong
danst over heel mijn vel
een rilling ,een trilling
ik houd van je spel
mijn hart wil niets anders
die begrijpt het wel
de lust van schone zinnen
die jou willen beminnen
verdampen in mijn mond
het woordenspel verstomt
ik sluit mijn gelukkige ogen
en voel…
dragen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.563 ik draag je naar het water
geef je wangen kleur
het zout doet pijn vervangen
vernevelen tot geur
ik draag je naar de bossen
geef je longen lucht
de zon doet jouw verlangen
verpakken in een zucht
ik draag je naar de bergen
geef je lichaam rust
de sneeuw zal langzaam smelten
verdampen als je kust
ik draag je naar de wolken
geef je…