123 resultaten.
Achterlaten
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 755 Verloren,
het zicht voor eeuwig verduisterd.
Enkel nog gehoor,
maar niet een die luistert.
Wachtend,
op betere tijden.
Om je van de ketens,
te bevrijden!…
mijn zwijgzaamheid (vervolg)
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 470 naarmate de jaren korten
en seizoenen vervlakken
groeit mijn zwijgzaamheid
soms schiet praten
het doel voorbij
er schort iets aan de brug
naar de overkant
planken vallen in diepten
van ijskoude gevoelens
onbereikbaar blijkt
de waterkant
mijn ogen spreken niet meer
dof en verduisterd als zij zijn
uitzichtloosheid krijst
in verstopte…
het malse spoor
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 toen zij spraken over flarden
herinneringen die al te traag
overgaan tot ontbinding
verduisterde het late uur
een stekeblind veld
waar zij de vrieskoude van het overspelig verhaal
verwarmden met woorden
die straatarm verdampten
in de onontkoombare krater
van een morsdode nacht
maar berijpte handen hervonden het pad
en gejaagd volgden zij…
Haiku 4#1
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 127 .
---
Vondelpark
Verduisterde maan
schijnt in het Kattenlaantje
stil valt er een traan.
---
31 april
De tuin schiet in bloei
moederlente spreidt haar vleugels
de sneeuwuil blijft thuis.
---
Vogel
Kwinkelerende
haiku gebouwd uit woorden
wiegend op de wind.…
Laat de stilte je omgeven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 152 Laat de stilte je omgeven
ook al maakt ze je soms bang;
proef haar zorg en tederheden
ook al duurt het soms heel lang
eer je in dat rijk kan wonen
en je blij wordt door haar kracht;
laat de vrede wortel schieten
nog verduisterd in de nacht.…
Toestemming
gedicht
4.0 met 7 stemmen 6.906 Ikzelf, ik fluisterde
mijn woorden pas
als de schemering
de tekst verduisterde
en ik zeker was
dat niemand luisterde,
maar als je echt moet
in het publiek
is een beetje muziek
en de hele rest
mij ook goed hoor.
Mij is alles best.
-------------------------------------------
Forth Worth 12 augustus 2011.…
Droomvluchtdroom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 Wolken vluchten langs de maan
die half verduisterd verdwijnt
dan weer plotseling verschijnt
Muggen dansen in de lucht
bewegen om het bewegen
komen elkaar steeds weer tegen
Iedereen wil weten
wil weten wat je wilt
maar jij weet niet
weet niet wat je wilt
Je wilt alleen maar gaan
vluchten met de wolken
dansen met de muggen
dromen van…
Gemeende tranen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.355 En toen was ik plotseling alleen
de liefde liet jouw hart verhuizen
met de waarheid als een blok aan mijn been
begint mijn leven nu te vergruizen
Alle mooie herinneringen aan jou
zijn in gemeende tranen gezonken
maar gevoed door jouw pijnlijke ontrouw
zijn ze nog lang niet verdronken
Mijn vertrouwen is door jou verduisterd
en wordt door…
UItgelekt mascara
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 213 Haar mascara druppelt
in een verduisterde plas
terwijl haar rode avondjurk
het gevoel geeft als een kater.
Als een donderwolk
verrast door een ademhaling
flits haar een close-up
van grenzeloze openheid.
Zwijgzaam zonder mijmeren
bedekt zij haar lichaam
als een rode hartendief
om te vertrekken zonder afscheid.…
Slaap zacht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 322 Wat zou je doen
als de dagen nachten werden
maar de nachten niet doorbloedden
tot dag
Als een eeuwig firmament
van verduisterde sterren
verdwijnt in het neplicht
van gevallen dromen
Als de angst voor het donker
gegrond blijkt
omdat in het donker
jij jezelf tegenkomt
Kanten die je dacht
te hebben verloren
blijven je volgen
voelen…
hersenkramp
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 302 onbedoeld en pijnlijk
trok haar denken samen
verduisterde het namen
die zij niet vergeten mocht
ongevraagd en vrijelijk
liet zij woorden open
die ongewenst verzopen
In klotsend hersenvocht
klauwend naar houvast
in heldere ogenblikken
wat tijd niet kon verwrikken
en haar geen soelaas bood
werd zij een vreemde gast
in haar ouder wordend…
sterven bij daglicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.294 ik heb mijn hand gereikt
al zo vele malen
in momenten van zijn
telkens ontmoet ik weer
bij het sterven van de dag
de dood van jouw jeugd
jouw vingers zullen
mij nooit kunnen raken
ze zijn reeds geknakt
niet meer te helen
je ziel verduisterd
door zwarte visioenen
voelt mij niet meer aan
alles wat ik wil delen
vergaat als bij voorbaat…
Marmer
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 771 Ik verga in tranen
opgezweept door
een schor verleden
Onder grafzerken
rukt mijn hand aan
vertroebelde geesten
Door onbegraven gehuil
splijt de hemel zich
in de donkere lucht
Geketend aan het marmer
sterf ik onbeweend
in een tergende vlucht
Te diep geworteld
draag ik mijn gebeente
onder de holle treden
Verduisterd zal
mijn…
'T IS STILLE
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.104 Alsof
ik blind ware, om mij henen,
in donkere diepten schijnt het al
verduisterd en verdwenen.
't Is stille! Niets te zien en niets
te horen, - 't doet mij beven! -
als 't altijd naarstig bijten van
de tijdworm aan ons leven!…
De lucht was geel als gele chrysanthemen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.496 De lucht was geel als gele chrysanthemen -
weien goudgroen in fonklende atmosferen -
van misten - goudgesmolten horizonnen -
door goudzongloedend miststrooigoud verduisterd.
Een gouden licht ter wereld, gouden twijfel,
overal, overal, koninklijk twijfel,
twijfelend goud, gouden vertwijfeling.…
'T IS STILLE
poëzie
4.0 met 30 stemmen 4.440 Alsof
ik blind ware, om mij henen,
in donkere diepten schijnt het al
verduisterd en verdwenen.
't Is stille! Niets te zien en niets
te horen, - 't doet mij beven! -
als 't altijd neerstig bijten van
de tijdworm aan ons leven!
---------------------------------
uit: Tijdkrans (1893)…
Tempus edax...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.992 Alsof
ik blind ware, om mij henen,
in donkere diepten schijnt het al
verduisterd en verdwenen.
't Is stille! Niets te zien en niets
te horen, 't doet mij beven!
als 't altijd neerstig bijten van
den tijdworm aan ons leven!
1890…
Werkdruk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 133 Steeds zoekend naar concentratie
Mis ik de woorden die ik schrijven wil
Ergens moeten ze zijn verborgen
In een uithoek van mijn geheugen
Of verduisterd in mijn slijtend brein
Ik maak mij wel zorgen om ’t gemis
En vermoei mij op mijn zoektocht
Herinner mij nog mijn jonge jaren
En gemak van leven en wenden
Ach niet ’t tobben zal mij de toekomst…
Hellegrond
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.505 jaren kropen vreemd
langs naakte takken
over diep zwart
stukgewoeld land
een maskerade van
donkere bladeren
bedekte mijn snikken
met honend gelach
te zwaar voor ogen
droeg een schuldeloze
de nacht op grauwe
gekromde schouders
grijpend grillig
striemde de gesel
ontloken vruchtig
in verduisterde oorden
eeuwig en eeuwig
veroordeel…
Waarheen zijn al mijn dromen?
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.243 De tijd is wreed slokt al je dromen op
de tranen en je woede
het slechte wat je geest verduisterde
je hart dat na nieuwe pijn weer bloedde.…
vanuit het verre
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.295 ik sprak haar aan
vanuit het verre:
een café vlakbij't station
'Het Verre'
zij zat diep
in gepeins verzonken:
m'n ongeschreven dagboek
tussen haar
een muur
een klein verduisterd raampje
misschien verliezen
wat je nooit vond
en mij
was ik haar even kwijt
waar ben je?…
kerstlicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 842 ik draag een ster in mijn raam
ze straalt haar zachte licht
rond alles, dat verduisterd lijkt
binnen prijkt een boom
er hangen engelen in, verscholen tussen
goud en witte winterbeelden
proef de weelde van vandaag:
de boom beschermt een Kind, een vrouw
en steunt haar stoere man
ik voel verlangen naar jouw naam
haar klank verkleurt mijn…
Mijn rusteloze en zwarte ziel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 299 Een uitweg zoekend naar de zon
Verduisterd door mijn sombere gedachten.
Strak staar ik voor mij uit
Onbenaderbaar voor iedereen.
Liefde komt niet binnen,
Liefde geven kan ik niet.…
niemand
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.120 ik was niemand
onbemind kind
genadeloos wezen
menselijke geest
die zegevierde
en niet zou genezen
leven in een verduisterde wereld
overleven van een donker verleden
het zuigt mijn leven op
bij momenten
het borrelt op
een diepe oppervlakte
heel even bestaat er niets
niets anders om me heen
ik houd mijn ogen stijf dicht
herinneringen…
Heel even ... stop !
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 699 Zwaar vergrendeld
door het oog verduisterd
kent de opening
uitgang noch ingang
de breuk gegipst
ongenezen geheeld
scheurt bloedrood
nerven in tweëen
op een kiertje
net groot genoeg
voor een zachte zucht
laat liefde lopen
onbedekt hapert
het roestige beslag
zelfs de sleutel,
ooit soepel lopend,
past niet meer
aankomen mag…
Schaduwzijde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 241 De horizon verduisterde jouw gezelschap
mijn snik zag de wending van de realiteit
het zicht dat je wang leunde op zijn gezicht
en niet steunde in mijn tegenwoordige tijd.…
Ons profiel?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 124 maar leeft in zoveel smaken
heerst op de meest begeerde plekken
het zalft het traagste mechaniek
door nooit verstopt te raken, het
heeft zijn eigen waarheidszin geslagen
tot de dood ons de handen raakt
in schoonheid door de vingers glijdt,
geef het zelf maar een bijzondere naam
het loopt uit het kristal van iedere maan
al is die verduisterd…
O dood vlies van de torengracht
poëzie
4.0 met 1 stemmen 539 O krimpend hart, dat uit de sprong
der wurgende belagers hoog naar boven
omhoog zich worstelde sloven
aamechtig sinds het zich ontwrong,
walmende lamp, die opgetild
met floersen roet het smeulend gele
verduisterde en wuft het ele
leven des luchters had omhuld.…
Praten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 82 hij praat maar alles is al gezegd
er is niemand noch die luistert
wat hij in taal heeft neergelegd
wordt inzichtelijk verduisterd
hij doet maar alles is al gedaan
zijn handelen is om niet
hij zou beter weg kunnen gaan
hij zingt vergeefs zijn lied
hij danst zij swingt niet mee
een choreografie voor een
steeds voor het grote nee
wanneer…
ja jij, omdat het Mij behaagt
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 2.771 ik ben je God vandaag
bid mij om licht voordat
ik je nu wakker maak
ik speelde met de maan
verduisterde de verte en
joeg herten op met schemering
je koos een huis en vrouw
bleef trouw aan aardse zaken
met gratis had je niets te maken
ik geef je vierentwintig uur
om deze goddelijke dag te
vieren voor de rest ben ik te huur
voor…