Alle inzendingen over verf OR damp OR mist

Haar ongedwongen moment losjes gevangen in rode kimono deed hem versteld staan.. omgeven door een wazig kleurbeeld wordt haar verlangen zichtbaar zacht gedragen door het licht.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

In slinkend duister aan drempels van licht, de rossige gloed van Aurora In een roerloze spiegel van water door ijle dampen onttrokken aan 't zicht wijken ragfijne nevelkristallen over verblekende ganzen Het dons van de mist houdt hen eendrachtig gevangen instinct is wat hen samenbindt: hun nog te voltooien gezangen Gesmoord…

koude lentenacht – op de parking dampen ramen aan…

Zo kan ik met droge ogen nadat de mist is opgetrokken de toekomst zien. Met mijn hersenspinsels die in de realiteit er niet omheen zullen draaien.…

De natuur heeft geen verf nodig om te kleuren zij is mooi van zichzelf…

in het koor dampen op de graven kookpotten de schoorsteen rookt weer…

De duistere schim is vogelvrij bestaat bij de gratie van het licht schaduwen leven weerloos in het schijnsel van een bron Gekneveld aan vaste vormen die traag over vlakken trekken een wolk lost ze voor even op totdat de wind ze weer wekt Grillig lentegras voert mij mee als een kwetsbare afdruk en als een vertaling van een gloed Met…

verloren gaat mijn stem in deze koude wereld waar de damp van mijn adem tegen de spiegel aanslaat tranen wandelen rustig het pad der wangen af voordat het tikken van de klok mij vraagt of het wel goed met me gaat stilte fluistert in eenzame nachten waar zelfs jij in dromen verdwijnt…

ik snuif de vochtige damp opstijgend uit het natte gras het vult mijn longen en aders zoals nieuw leven ruikt zoals aldoor het prille was het geurt mijn dromen vol van ruimte en lucht het geeft mij vleugels laat het zware gaan het schept een nieuwe vrucht zo voel ik even aan de schepping word gewaar van het onbestemde dat zeker…

op dwaze dagen gaan gedachten jagen hollen hoeven vonken ketsend snel voorbij op hol geslagen in een briesende galop oortjes in de nek ontembaar is de rug gestrekt de vrije teugel is genomen in de dolle jacht op dromen die met verschrikte blikken abrupt door chaos wordt gestopt nog dampen de flanken rollen woeste ogen in paniek…

'k Denk dat ik voel Wat ik weet Daar ik denk te weten Wat ik voel De geur van jouw lijf In genevelde dampen 'k Weet dat ik denk Wat ik voel Moeilijk onder woorden Te brengen Ongenadige Echt' liefde. Meedogenloos 'k Voel dat ik weet Wat ik denk 't Leven soms hard. Liefde Verduiveld Soms zeer zwaar.…

Ik wacht....ik zal 't zo wel zien weet zeker, komt wel goed als de dampen zijn vervlogen gewoon zoals dat ging voordien Ik wacht, maar wat er ook gebeurt geen enkel zicht doemt op ik poets, ik wrijf, nee niets, geen kop zie niks, geen blik die nu al zeurt Ik ben vervlogen in de mist niets dat zegt, wie ik steeds was ik zoek 'n vrolijke…

vanmorgen bij het ontwaken hing er plots weer zo'n ontmoedigende damp over het land... zo'n damp die het gemoed zal ondermijnen en je belet om fluitend op te staan wanneer je dan eindelijk op de fiets zit voorover gebogen uit zelfbescherming tegen chronische eikelval dan weet je het wel weer 'het is herfst'…

van het washandje, schilloos in een hoek gesmeten, pas de kuisheid nader zin schoon genoeg kreeg van zijn kozen vals ze hoop in `t misten vond…

Zienderogen kleurt de duintop vaal Verzonken in een mist van grijze dampen Ik hoor slechts twee, drie rode stieren stampen In 't valse licht van een coureur locale Maar boven in de panoramaflat Lang voor Verstappen junior was geboren En voor 't circuit geen toekomst leek beschoren Ging ik destijds met mijn vriendin naar bed Terwijl…

Als ik een lied op papier kon zetten Jouw kleuren kon beschrijven, in alle coupletten dan raakte ik nooit klaar Waarom verf je steeds je haar ?…

dicht bij het raam probeert ze het licht te vangen door de verf te mengen schaduw van verlangen hoe helder ook haar oog ontvangt pigment tot de exacte tint verwoede poging tot vermengen natuur lacht zacht en wint nietige bloem, ragfijne tak haar kleur onvatbaar teer gaf haar een naam schildersverdriet van weleer…

Zie hoe de dwaas zijn vertrouwen verwerpt in kleuren pimpelpaars naast erwten in een vaas het geld dat hij nooit kreeg, de vrouw die hem verliet door liederen van de nacht, en innerlijk verdriet een kunstenaar in rouw, de kwasten niet meer trouw aan het verlegen heimweelied, het ego in de kou een zolder vol met werk, het zingen zonder kerk…

Je schildert gezichten op plaatsen waar geen mensen komen klopt jouw hart in schilderstreken je kleurt het zwart terug in het landschap vergane glorie maakt plaats voor duisternis en hoop in het grauwe moeras verzaken ambtenaren in groene taken verstand verjaagt gevoel die ziel gaat voor de wanhoop op de loop het koninkrijk…

hou van mij vroeg ik haar hou van mij zoals je nog nooit gehouden hebt leg je handen als een schelp om mijn hart warm het streel het troost het zodat het door jouw liefde blijft kloppen lucht blijft geven adem blijft geven mij leven blijft geven dan kan ik je ook weer terughouden van hou van mij vroeg ik haar hou van mij alsof ik je…

Als alles langs je heengaat dan kom je weinig tegen…

Vannacht heb ik mezelf Met het badwater Weggegooid, Ben roemloos Door het putje Gegleden - Nu ik wakker word Trekt meteen Het doek, Trekt meteen De verf, En begin ik Met grote vegen En kleine klodders De diepste emotie Weer te geven - En herken ik Mezelf weer In het handschrift Van de verf…

Gehuld in een zwarte mantel kijkt hij neer op dichte mist: een verborgen veld of meer? In die wolken wordt zijn verleden gestoofd: "Al wat ik beleefd heb, wacht als rijpend ooft, gestreeld door dampen, sprekend van weleer. Vreugde verdrijft eens geleden hartzeer. Mijn werken en streven zijn speels verdoofd."…

of naar de overkant waar in zachte mist water zich met lucht vergist…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…