Alle inzendingen over vergeet

“Mijn leven loopt allang ontzettend stroef, ik drink om te vergeten”, zei hij droef, “te vaak reeds kampte ik met tegenslag”. Toen hees hij zich in een versleten jas, vertrok, en ik zag dat hij desgevraagd volledig in zijn opzet was geslaagd daar hij zojuist zijn bril vergeten was.…

waarom iedere keer die woorden je kunt me beter laten gaan woorden die ik niet kan horen woorden zo ver bij me vandaan ik kan het bijna niet geloven dat je zei: vergeet mij nu maar stil ... woorden die me heel diep raken vol verdriet zo koud, zo kil…

Mijn god, als dit mijn voorland is dan word ik nu al gillend gek bij de gedachten aan deze tobberij Ze leven wel, maar toch ook niet Hun leven is hier zo voorbij Hun leven, met verdriet en pijn Die ogen, als ik weg moet gaan smeken naar mij "Vergeet Mij Niet..."…

Weeen lijken het In omgekeerde tijdsrichting Ze ontsluiten een sluis van verdriet Vloedgolven van tranen Maken de weg vrij Voor de geboorte van vergeten…

Probeer je geweten niet te sussen laat mij nu toch met rust Misschien maakte je een foute keuze en ben je je daarvan bewust Maar ik heb mijn leven weer op orde en geniet daar nu weer van Dat lukt omdat ik je heb vermeden hoop dat je dat begrijpen kan Dus als je echt zoveel van mij houdt als ik denk dat je heus doet Laat me dan met rust en vergeet…

niet een feit Ik had het niet verwacht Nooit eerder aan gedacht Nooit eerder willen zien Dat ik van hem hield misschien Hij is een goeie vriend van mij Goeie vriend van ons allebei Toch twijfel ik elke keer Ik geef om hem steeds meer Ik had het niet verwacht Nooit eerder aan gedacht Ik wil het nog steeds niet weten Ik zal hem weer vergeten…

Als ik nou 's zou vergeten dat ik om je geef Als ik nou 's zou vergeten dat ik door jou leef Als ik nou 's zou vergeten dat je belangrijk bent Misschien zou ik dan ook vergeten dat je me helemaal niet kent...…

feesten lustig rond het walmen van de barbecue walzen moe onder cipressen waar we klessebessen tot aan de ochtend toe gaan liggen in het vragend gras wie van ons de eerste was…

genoeg, laat de klokken verschillende tijden lopen pas dan zal je het weer weten smaak van de eerste kus, de levensvreugde en het zorgeloze van ...vergeet niet mijn belofte.…

ik lig al dagen in een gele plas zo luieren velen in nat vergeten ik droom van toen ik een baby was men bekijkt me, wansmakelijk bij het eten misschien neem ik beter eerst eens een bad zo luieren velen in nat vergeten ben ik er nimmer, doet iemand dat wat heeft men aan mij straks herinneringen misschien neem ik beter eerst eens een bad…

Oninteressant In een hoekje geschoven Vergeten voor even Soms mag ik te voorschijn Mag ik even klaar staan Ervoor zorgen dat de verveling verbannen wordt Toch zou het eens fijn zijn Als er eventjes zomaar gedacht werd aan mij…

Waar ik in mijn dromen soms voor vrees is niet de pijn van ziekte of van ouderdom noch al die lange nachten of de eenzaamheid, maar het stil vergeten van je naam, het niet herkennen van je stem, je gezicht te vrezen als een vreemde vlek op het tapijt.…

Vanochtend zag ik je weer ik ben je niet vergeten druk gebarend speel je jezelf hoe wil ik heten Zoals toen, schuin steek je de straat verlaat me maar ik ben je niet vergeten Ook later zal ik je niet vergeten als je plots mijn hand zult raken vergeten zal ik je niet.…

Ik kan je niet vergeten, als je dat nou eens zou weten! Mijn gedachten gaan alleen nog naar jou, omdat ik zoveel van je hou!…

zit nu glas met uitzicht op de schuur waar alles dezelfde bruine kleur heeft snoeischaar en hark in zijn schoot liggen dode takken Tussen hem en mij zit nu glas buiten juicht de zon heerlijke zomertuin bomen zwaar van fruit maar binnen is het zwijgstil ik breng hem een peer proef maar, zoet sappig, toe hij is de peer ook vergeten…

het lijkt alsof het heeft toegeslagen ook bij ons, het langzaam vergeten van gedachten, gevoelens en woorden wie niet mag zijn of worden word het veld van de liefde met twee klappen uitgeslagen twee kansen en toch, sla toe! leeg je gedachten, gevoelens en woorden het vergeten wint.…

beschikt nooit vergeet ik meer die tijd onze tijd niemand zal het weten wat voel ik nu een spijt kon ik je maar vergeten…

Soms is er totaal geen inspiratie, is de batterij gewoon leeg. Is dat dan een kwestie van 'bijtanken' voel ik alleen maar irritatie, tot ik een ons weeg en opnieuw wat kan bedenken. Pak m'n pen, begin met schrijven en de letters vormen zinnen op papier. zie je wel. 't gaat vanzelf, dat zie je maar weer hier!…

naar jou Ik was vergeten dat liefde zonder woorden zoveel zeggen kon Tot jij me in je armen sloot.…

Soms ontbreekt de rust te genieten van wat er is de stilte lief te hebben en warmte te ervaren. Je kunt die knipoog zien en daarmee een glimlach -ontlokken- klein geluk maakt groot leven. De nacht is donker en lente brengt de zon laten wij ontwaken en leven alsof de bloesem komt.…

zij gaat maar dan zo langzaam met wisselende helderheid naar steeds grotere leegten in het heden stervend dood waar toekomst een afnemend verleden kent: een ongevraagd genadebrood zieltogend gaat zij voort in nakende ellende totdat ook het kind in haar geen weet meer heeft van er zijn of te worden bemind zij kijkt, zo…

- - - - - - - - - - - - - - - - - Toen ik in 't lamplicht Mijn brood zat te eten, Dacht ik aan dat gezicht - Ik was het vergeten!…

het staat op je neus zei ik of was je dat vergeten misschien. Hoezo vergeten, ik weet alles nog hoor alleen het denken laat me in de steek ach, dat geeft niks fluisterde ik haar toe terwijl ik zachtjes over haar haren streek. Ben je moe misschien, wil je naar bed ?…

de dood haalt iedereen in zelfs de begeleider sterft eens thuis- en mantelzorg wensen niet het heengaan van de man met kanker en dan, onverwacht, zaait hij uit in bloemenpracht vergeet mij niet ondanks dat ik u achter liet…

Vergeet niet hoe ik deze zomer was neem me zoals ik in de herfst zal zijn leid me de koude winter door en wees voor mij de zomerse zonneschijn Jij alleen kent mijn wisselende buien mijn zoute tranen en gedwongen lach jij hebt er altijd doorheen kunnen kijken vanaf de eerste keer dat je me zag Je troost me wanneer ik het nodig heb en…

VERGETEN Stemmen in de verte beelden zijn al voorbij nog voor je hen echt kon zien. Spinazie is rode kool rode kool is aubergine. Staren naar schimmen nog voor je de vormen echt kon zien. Zo komt de dood je vagelijk bekend voor al binnen.…

In memoriam Hans Faverey, Bestaan; en het vergeten. Leven; en weten van de weg; het keert terug, in zichzelf, spreekt met dubbele tong, vraagt om een reden. Loslaten wat is, wat zich afspeelt in het uiterste kwadraat; een gespiegeld ik, gevangen in het oog van de draak. Beginnen met geluk. Waar?…

Voelbaar is de eenzaamheid die onafgestoft is blijven liggen op het kastje naast haar bed lege ogen door verdwenen hoop staren de koude leegte in terwijl 't zonlicht zich door 'n raam naar binnen wringt vergeelde ansicht uit het verleden staat onaangeroerd evenals de klok waarvan de wijzers allang bevroren zijn is de tijd…

Vergeten de vergezichten Maar ook de blik op heel nabij Het kleine maar zo zeldzaam Vergeten de kooswoorden Zei zij, m'n stiller moeder Vergeten m'n gedichten Zei ik wat meer eenzaam dan voorheen.…

zij wikt en weegt de pro, het contra alles in haar hand wijst recht vooruit door alle bochten heen uit het kluwen van het leven spint zij onvoorwaardelijkheid een bezigheid sinds heugenis die haar nog nooit heeft vermoeid of even moedeloos deed versagen blind als een bovengrondse mol ziet zij alles slechts in klaarte woorden en daden…