Alle inzendingen over verlangen

Wat intens verlangen Heet maar dat grotelijks Is uitgeblust - De felle liefde die Zachtjes aan is uitgekust - Is aangekomen op het Strand dat vrede is, Waar het dieprood van de Hartstocht heeft plaatsgemaakt Voor de zachte rode tinten Van liefdevolle levenslust…

schimmen flitsen aan het oog voorbij gaan voor zon noch schaduw opzij - als de mist, die licht doorlaat maar niet helemaal - als de bomen van het bos en het schijnsel van een plek open en kaal - als een geheugen dat herinnert en vergeet zoals een bekend gezicht waarvan je de naam niet weet - als een zonnescherm dat filtert en afwendt…

Heerlijke, goddelijke man Zijn lichaam een waar kunstwerk De mooie contouren van zijn lichaam Het prachtexemplaar van de man Met zijn zachte, rode, zoete lippen En zijn sensuele, bruine ogen Zijn ogen verhullen mij zijn diepste verlangens Terwijl ik de zoetheid van zijn lippen proef Vol verlangen, begeerte en hartstocht Laat ik mij…

Die leuke jongen had haar uit gevraagd en blozend had ze vervolgens ingestemd Zij had hem feitelijk wel wat uitgedaagd en hij had haar met verliefdheid getemd Die zwartharige jongen uit haar dromen met wie ze vanavond op stap mocht gaan Ze twijfelde: Zou hij dadelijk wel komen of eindigde dit afspraakje met haar traan Stappen klonken aan…

Jij, zo wild, je wilde haren Golven op de wind, lijken te zweven Lonken en flirten, nog heel even Niet bezwaard door te veel jaren Los, gek, en voor niemand bang Behalve voor jezelf, voor het bekennen Dat ook jij ooit moet stoppen met rennen. Maar dat duurt nog veel te lang Want mijn hart staat nu in brand Vraagt meer, meer dan ik vragen…

Wilde regens, woeste winden zij verduisteren heel mijn pad Ik ga. Kan de weg niet vinden in deze steenhoop van de stad Kille druppels, koele monden kussen trachten steun te geven Ik wil de weg die ik ooit vond maar die weg lijkt afgedreven Harteloze winden, kille stenen geen die door dit somber gaat Ik moet door, volg mijn benen geen…

Zijn wij dan iets behalve verlangen ? behalve schoonheid ? De schoonheid van een droom ? Vliegen op vleugels van sneeuwlicht naar een ongezien land diep in het hart... Wandelen door een tuin waar vogels geuren als bloemen en bloemen zweven als vogels...…

Raak me dan schaak me dan als onze blikken kruisen zouden Lief me dan gerief me dan laat me laven aan 't jouwe Heel me dan streel me dan zul je van me blijven houden…

hij verleidt me… verleidt me, hij fluistert woorden die ik wil horen bij bloementuinen die zo heerlijk geuren als een kind in zijn armen ben ik een veer gedragen door de wind zo licht ben ik. zes maanden lang draagt hij me naar het land der verleiding hij geeft me de zon, de zomer vertelt me dat ik zijn alles ben gelijk sta aan duizend…

zij fluisterde verlangend tegen de zuidwesten wind om alles mee te voeren naar een verre liefdesvrind kom bij me vannacht langs onzichtbare koorden je weet waar ik wacht mijn lief uit het noorden en kom je toch niet ik zit er niet over in liefde vindt altijd wel een zin al was het maar in woorden…

Avond is het, en ik denk aan allen, Die verwijderd van mij, en onzichtber Voor mijn ogen, nu diezelfde avond D'onbewogene, de stille, inzien. Langs de bevende, de zacht ontroerde Luchtspiralen, lopen fijne ritme- Draden, waarop de gestalten dansen, Ener teder dromende muziek. Slechts voor deze die fijn luisteren, Vloeit de kleurengolving…

Laat mijn armen jou verwarmen zoet je dromen tot mij komen in dagen die te snel vervagen roep ik jouw naam, wil mij verstaan. Hoor mijn welgemeende woorden mijn gebaren in klare taal laten ze jou mogen bekoren liefste voor mij ben jij speciaal. Zolang al wil ik je beminnen 't genot van strelende aanraking intens gevoel zo diep van binnen…

ik zoek een deur ik zoek een ingang ik zoek een toegang jouw betonnen hart is hermetisch gesloten, maar ik blijf zoeken, blijf eindeloos zoeken, naar een toegang een opening een kiertje een gaatje om al tijgerend, terwijl jouw granaten gierend uiteenspatten vlak boven mijn hoofd, binnen te raken en binnen te blijven…

Ik zie jou zo Ik zie jou zo zo moet jij zijn Jij moet zo zijn als ik jou zie Zo zie ik jou als jij moet zijn Zo moet jij zijn: dat ik jou zie ----------------- uit: 'Iets', 2007.…

men zei mij dat het wolken zijn achteloos, in het voorbijgaan zomaar flarden van schone schijn verder niet iets om bij stil te staan bij waterdruppels hoog in de lucht maar dan wazig en buiten bereik ben liever voor regen beducht zo gaf men van zorgen blijk ik dacht in mijn onschuld dat het bergtoppen waren in zwijgende nevelen gehuld…

Leest hij daar niet een onbewust verlangen naar wat eendlief niet wou gedogen?…

tussen grachtenpand en duinenrij, de nieuwe brug het oude strand de zee met zeilen op haar rug doorweekt in ’t witte zomergoed de huid omhult met nevel bij stilte tussen eb en vloed de tram rijdt door het raam dwars door ’t glas ik weet dat het een leugen is er zijn geen scherven toch is daar telkens weer het kerven in bitterzoet verlangen…

Stil verdriet is nu mijn deel, en onvervuld verlangen vult mijn dagen. Ik zocht een warm lichaam, een stuk vlees voor mijn genot. Maar ik vond jou, de mens waarvoor ik sterven zou.…

Hoeveel kusjens ik verlang, Als ik, van uw arm omstrengeld, Door de zoetste min verengeld, Hijgende aan uw boezem hang?…

Blind verlangen stond niet toe kleine lettertjes te lezen, te groot de wervende kopij: ‘boter, suiker, melk en honing…..’ Door ogen wagenwijd gesloten voor wat er schuil ging achter wat op onschuld leek, vond pijnlijke struikeling plaats. Dus eigen schuld aan dikke bult.…

we willen openbaringen in een zuivere speeltijd, het schept een verlangen naar een nachtelijke bruid die mij heeft opgeslokt.…

Hoe groot is steeds weer mijn verlangen naar zomernachten van weleer toen wij ons vrij en onbevangen nog laafden aan het boezemmeer. Waar ik verhit aan knoopjes prutste de zomerzoete geuren snoof het zweet van onze lijven gutste een bloesje speelde met het loof.…

Zo gaarne, moeder, wou ik zoveel weten wat in de hemel en de grond gebeurde wat in het gras geboren werd en geurde en onbedachtzaam overdag vergeten. Ik wou de achterkant zien van de wolken de wind in zijn begin, horen vertellen hoe lelies overwinteren en libellen. Sinds mocht ik veel vernemen nopens volken verovering verval, maar weinig over…

Ik zag een zwaluw aan de zonnige zomerhemel zucht.…

mijn liefde is een gulzig beest gretig grommend op zoek naar malse brokken van wie je bent…

mijn hart is leeggedicht alle mooie woorden verloren aan jou de naakte waarheid hangt stil om mij heen antwoord mij verdronken en verloren in je ogen verlangend naar jouw woorden keer je om en word mijn pen beantwoord mij…

jij laat een dode dansen mijn gevoelens hossen rond m’n ziel zingt in mijn bonkend hart de knoken slaan de maat je liefde laat mijn lippen spreken en ik luister naar je naam…

zak vol aarde zijn schred lijkt onzeker in zijn kielzog volgen de huizen waarin ik heb gewoond, geslapen, geneukt en gegeten ze lijken kleiner dan toen de voordeuren staan allen open als ik zou dromen, zou ik nu slapen, maar ' k voel een erectie in mijn hand, zou het al morgen zijn vraag ik me af, of ben ik wakker en speel ik met het verlangen…

Jouw mooie borsten Jozefien. Ik wil ze zien, dat is toch niet teveel gevraagd of legt het meer gewicht in de schaal wanneer ik ze zelf uit hun beschutting haal en mijn handen zacht laat landen op schoonheid die alleen de nacht mocht zien. Wees niet bevreesd, oh lieve Jozefien voor liefdestaal in braille. Mijn mond verkent toch blind jouw zoete…

Voelbaar tussen de bomen wacht het woud totdat jij het ziet en groet. Stilte antwoordt, geeft de beek stroming, maakt de boom vol blad, vult de wilde raat met honing. Hier lopen wij, vrij van stenen, vrij om stil te staan bij het oude woud dat voortleeft in deze groene long tussen twee wijken.…