Aardse glitters?

Op de rand van een
innerlijke beschaving
waarin ik zwelg, hierin zijn

de aardse glitters
niet weg te denken
verstrooiing heeft zich aan
formules vastgehecht.

het zwijgt, maakt stil,
de dag wordt diffuse
is mij kwijt, ik zie een
schaduw in de spiegel
die met zijn ego vecht,

ik leg de z’n huid af maar
ik ben een vreemde,
een onwillig blad, die in het
uur van de uil, naar zijn
schuilplaats vliegt.

de wind wrikt vergeefs
aan zijn bakens, hoe spreekt
men de taal uit waarin
de dichters zijn gestorven?

we willen openbaringen
in een zuivere speeltijd,
het schept een verlangen
naar een nachtelijke bruid
die mij heeft opgeslokt.

... Foto: Pama ...

Verlangen naar een n

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 67