Alle inzendingen over vernederen

Vernedering en verwonding ik buig jullie naar de grond niet eerder zag ik zo scherp: ik zal schrijven schrijven moet ik…

Klootzak hoe kan je nu Wat heb je nou gedaan Omdat je zo jaloers bent Hoef je haar niet te slaan Hufter wat denk jij wel Regeren met gebalde vuist Vernederen en kleineren Er waanzin door je ruist Klootzak kijk naar haar En besef hoe jij haar tart Je ongegronde achterdocht Breekt haar oprechte hart Hufter hou je handen thuis Stop het…

bedoeld als vertederend, is zeer vernederend. Een waardige oude dag , wordt zo om zeep gebracht. ---------------------------------- Ouderen ziek door betutteling Uitgegeven: 13 oktober 2008 12:38 Oudere mensen worden in verzorgingshuizen en ziekenhuizen vaak op een betuttelende en neerbuigende manier aangesproken.…

Zij huichlen: vernederend rusten voor kennis en wetensdorst, al heeft ook uw hoofd tot kussen de golvende vrouwenborst. Zij jubelen: leve de vrijheid, al vormen de band rond uw hals, twee poezele vrouwenarmen, twee armen blank en mals. 't Is waar, mijn liefde is oneindig, maar is het verwijt verdiend?…

het was allemaal zo snel gegaan de vernedering is zo groot meer nog dan de pijn en met haar handen in haar schoot - zal er daar nog leven zijn?…

't Is coninue gekibbel en gekat waarbij ze, om zichzelf te profileren vaak anderen vernederen schofferen, een zielige bedoening vind ik dat. Gelukkig, en dat maak me weer wat blij: al dat geleuter is straks weer voorbij, heel eventjes nog en dan gaan we stemmen.…

De vraag voorafgaand aan de pijn Kom bij me zitten En ja gaat, vechtend tegen tranen En je zwijgt Na afloop ga je terug Je eigen wereld in De pijn en vernedering achterlatend Verdoofd door verraad van dichtbij En je zwijgt Opnieuw een klop Je moeder kijkt je schuldig aan En je zwijgt De stilte oorverdovend Is er dan niemand die voor…

In de jeugd ontstaat al verloren strijd Als de daden van de jongen die wat anders wil indruisen tegen wat de ander belijdt De jongen houdt zijn wens stil De druk van de groep is groot Maar bijbehorende vernedering slaat de creativiteit werkelijk dood Het heeft dan geen enkele zin Waarom is de mens zo gebouwd?…

opgejaagd door haar eerzuchtige moeder studeert ze cum laude af onder ‘n cool uiterlijk kolken haar zinnen sleuren depressies haar door diepe dalen onderneemt ze haar eerste suïcide poging ze trouwt met de de dichter Hughs die zijn vertier zoekt bij andere dames die vernedering verdiept de depressie ze zondert…

Als er harde woorden worden uitgesproken Die vernederend en kwetsend zijn Veroorzaakt dat veel verdriet en pijn Vaak zijn hierdoor relaties verbroken. Harde woorden, ze kunnen zo aan je vreten En ze kunnen je ten diepste in je hart raken Het is niet waar dat woorden niets uitmaken Want het doet pijn als er mee wordt gesmeten.…

Ik ben in een woestijn gedreven waar een vernederende hitte mijn zinnen berooft. Onder mijn voeten liggen miljoenen tranen, tot een oneindige, witte vlakte uitgeperst en opgedroogd. Een gierende wind cirkelt boven de verterende stank van mijn weerspiegelende gedaante.…

Nu ik als een brave hond naar je luister, weiger in de val te lopen, mezelf nog meer onzinnig te vernederen, wat je het liefste nog zou willen, mijn totale ondergang, denk ik dat mijn wraakstrategie zoeter is dan jouw flauwe afstootgedrag. Het is voorbij.…

Die drukkende vernedering verzinkt bij plots opkomend kindervertrouwen. Zie, ledigheid van papier en wezen sterkt. De herboren, onnozele dichter drinkt fris kelkvocht uit bloeiende berenklauwen, waar vrije wind huist, tot bloemengeur verwerkt.…

maakte buitengesloten bleef je binnen de anderen bleven buiten niemand die jou missen zou maar oh je wilde nog zoveel zoveel meer leven: de vriendin die zou blijven het vriendje dat alleen jou ziet staan maar in de schaduw je sluimerende zielenstrijd met de dood in onze achteloze buitenwereld kwetsen we weten we niet van vernedering…

de met klassiek geëtaleerde klanken tonen mij het beeld van waanzin die ik met liefde draag in het exotisch erbarmen waarmee mijn brein is gevuld het rolgordijn halfstok gestreken markeert het duister zoals zij het had bedoeld, ze schermt me af voor de vernedering van de komende nacht die als een schuifelende sopraan mij de valsheid van…

De stilte valt zodra de peer loslaat Zachtjes knapt de navelstreng Geluid gezogen in vacuum Dompelend in water, de broosheid van het bordes Waarover in stilte rollende peren pantoffels - Glijdend door de tussenhemel - Losgerukte stoeptegels uit vernedering - Ellendige cadaverbeelden uit marmer Geen haar op mijn hoofd en een kale hoofd uit haar…

Vroeger stond geschreven in de sterren wat er van me komen zou onrealistische dromen van status en succes lachten me zelfverzekerd toe Zwevend op de komende glorie me van geen kwaad bewust dat ontij zou kunnen komen waar voorspoed was beslist De klap was enorm en plots besef van dwaze utopie vernedering en ontgoocheling in een leven zonder…

ik lik het zweet van zijn billen kus hem vol passie op zijn mond fluister wat ik verder nog zou willen gooi mijn kleren op de grond ons spel is niet teder niet lieflijk en niet zacht en als ik hem verneder dan voel ik enkel macht heb hem aan het bed vastgebonden met wat zwarte tape ze duren slecht luttele seconden de slagen van mijn zweep…

nog altijd ontmoet ik mannen en vrouwen die iedere dag of nacht, soms in het zweet, rouwen als slachtoffer van toen; wie had dat in '45 nog verwacht "nooit meer" zeggen we op 4 mei en gedenken dat vaak ook in stilte ik ontmoet "de ver van mijn bed show" en kilte, zelfs vernederende woorden nu ik zoveel mensen zie op de vlucht voor…

Aller-aller-onkenbaarst Zijn, die 't weke Bewegen mijner ziel hebt doorgekeken, Hoe het zich-zelf in zich-zelf steeds verzet, - O God, mijn God, Gij zijt wel gans-almachtig, Schoon 'k niet begrijp hoe 't slechte kan op de aard zijn, Maar Gij zijt God, God-zelf, voor Wie ik, krachtig Mens, door Uw Wil, deemoedig buig in prachtig Vernederen…

Verlangend om te voelen dat ik er zijn mocht deed ik mijn best om te presteren want ieder kind wil immers toch zijn bestaansrecht niet negeren Mijn gevoel mocht er niet zijn geplaagd door vernedering, was ik radeloos, maar voor de buitenwereld een schone schijn inwendig gekrenkt, kwetsbaar en broos Vragend om liefde en aandacht zoekend…

Ik zie alles wat mij nog toevalt wat mij wordt gegund maar als genade en met name werken je brood verdienen “In het zweet des aanschijns zult gij uw brood verdienen" Vaak voelt het als vernietiging van vernedering van mijn eigen mijn eigen ik mijn eigen wezen mijn eigen vlees en bloed mijn kennis en kunde mijn geschiedenis mijn…

Vaak het hazenpad of vluchtweg genomen Verbaast me heden niet Erg gevoelige tevens zo sentimentele zieltjes Zo makkelijk te verpletteren vernederen vergruizen Harde tante nooit geweest Spijt me ook niet echt Verdriet en geluk zo puur intens Onrecht wacht op herstel Fraaie dichtenvrienden en mijn kinderen Eigenwaarde nam en neemt toe Fraai…

Wat me overeind hield, was dat ik deze vernedering zou herhalen in slow motion, in een gedicht, waarin ik je de kans zou geven om mij dan wél in te halen.…

Liggend op mijn warme bed, denk ik aan jou voel ik een sterke drang je te grijpen en te kneden Ik kan de afgelopen nacht maar niet vergeten Onverwacht kwam je uit de stilte en schaamteloos en zonder voorbehoud kroop je over mijn naakte lijf naar beneden Mijn onverschilligheid bemerkend liet je je hongerige mond zuigend gaan zonder schuldgevoel of vernedering…

verrast de veelbelovende kwinkbol bewondert de kaatsende glinstering verkent de gulden stuitering geniet de speelse zindering krijgt stiekem de verborgen prins lief leert gierig de regels van het bal past zwierig de glazen muiltjes aanhoort de verbijsterende koningsbezwaren beluistert de dreigende torenklok en incasseert de inslaande vernedering…

Dan antwoord ik: We zijn als Indisch volk verscheurd in twee culturen Men zegt het niet, maar in onze vernedering brandt de Gordel van Smaragd haar verborgen vurigheid in een koud kikkerland…

(Lijnen van eb) Net als de zee zich terugtrekt stroomde toen bloed op de plaats van hangende hoofden boven een vloed van woest waas een vaag beeld dat beslist niet weet vernedering boven opgehitste menigte die nooit heeft geweten Zout water kabbelt in getij laat liggen 't geen het niet meer hoeft en ook niet verdient parels toegedekt…

ik weet niet wie jij denkt dat je voor je hebt ik ben niet meer dezelfde vrouw ik weet dat je hier genoegen in schept maar vergeet het maar gauw ik laat me niet meer ringeloren niet meer vernederen door jou ik wil je woorden niet langer horen ik dacht dat je dat nu wel weten zou tuurlijk kies je haar kant dat heb je al jaren gedaan maar…

Pijnig mij verneder mij hang mij op en kruisig mij doe met mij wat je wilt stenig mij, Fifantino Gaan we door met schelden en anderen beschimpen enkel daar ze anders zijn er anders uitzien anders voelen? One love one world is hier en nu!…