Alle inzendingen over veroordelen

jaren kropen vreemd langs naakte takken over diep zwart stukgewoeld land een maskerade van donkere bladeren bedekte mijn snikken met honend gelach te zwaar voor ogen droeg een schuldeloze de nacht op grauwe gekromde schouders grijpend grillig striemde de gesel ontloken vruchtig in verduisterde oorden eeuwig en eeuwig veroordeel…

Er zijn altijd oren die luisteren, er zijn mensen die hóren en niet veroordelen. Je mag zo’n geheim niet bewaren, dat levert zoveel ellende op nu en in latere jaren. Dus open je mond alsook je hart maak er geen moordkuil van, want dat ze van je áf moeten blijven is een gegeven wat alleen jij door te praten ontmantelen kunt!…

Geboren uit overwinning na vele jaren ter veroordeling van verdragen toch verslagen toen men opstond. Uitverkoren tegenstander van het leven in vriendschap geboren verschil maakt plaats als trots ontluikt, schaduw van de overwinning door de wereld als excuus gebruikt.…

Veroordeel niet al die zwervers. Kijk er toch eens met andere ogen tegenaan.…

niet meer wilde opstaan want op een dag gebeurde het een stompje kaars, gas dat de kamer in bezit nam en omdat het hem zo koud leek, een fles whiskey hij maakte nog een omhelzend gebaar naar vrouw en kinderen, zij moesten op papier rechts beneden liet hij -vrienden- onvermeld: het gefluister waarin hij op handen en voeten liep om het veroordelen…

Een wens om gewoon te mogen zijn in wie je bent, oordelen, veroordelen, daar is men goed in, meedogenloos niet iemand kunnen doorgronden, weggedrukt in onzekerheid, verschrompelde krent.…

Voor eens en nooit weer wacht ik kijkend naar boven Bebloed ongebroken, de veroordeling af Ik ben in de kerk, waar de priesters geloven In de macht van het schandblok, en bekering door straf Het onwetend oordeel, welk vandaag wordt geveld Zal verschoond of beschuldigd, mijn leven doen keren Geen straf zal mij deren, noch de eisen gesteld Want…

kraanwater niet gegund wat een rotzooi wat een rund een man in armoede nooit geprezen nochtans moeten obers beter weten dorstige laven is barmhartig werk de Bijbel verkondigt dit heel sterk maar wordt zelden nog gelezen de wereld wordt stilaan te hard voor allerlei zwervers in het land we kunnen het dagelijks lezen in de krant veroordelingen…

verbijsterd keken we toe onmacht ongeloof vele gewonden aangeslagen koningin en haar familie Nederland in rep en roer oranje werd zwart de vlag halfstok en zo velen in diepe rouw wat moeten er een tranen vloeien bij allen die verloren…..wat hun zo dierbaar was mijn hart gaat naar ze uit moeilijk om niet te oordelen nog moeilijker om niet te veroordelen…

verbijsterd keken we toe onmacht ongeloof vele gewonden aangeslagen koningin en haar familie Nederland in rep en roer oranje werd zwart de vlag halfstok en zo velen in diepe rouw wat moeten er een tranen vloeien bij allen die verloren…..wat hun zo dierbaar was mijn hart gaat naar ze uit moeilijk om niet te oordelen nog moeilijker om niet te veroordelen…

problemen bij je aan Zonder vragen steun je mij Als ik kom met mijn verdrietjes Heb je altijd een luisterend oor Geeft me advies, helpt me er weer door Je hebt niets tegen mijn levensstijl Spoort me aan mijn eigen weg te gaan Je weet dat ik geniet en huil En dat ik soms van hoge toppen keil En dan sta ik daar met al mijn verdriet Toch veroordeel…

Omdat het zo ver weg is en toch ook dichtbij Omdat mensen ongelijk behandelen vanwege kleur, uiterlijk kenmerken die je hen toeschrijft soms redelijk lijkt zelfs aanvaardbaar wordt gevonden maar nooit redelijk of aanvaardbaar is Omdat mensen beoordelen, mensen veroordelen als een minder soort beschouwen leidt tot het vertrappen van…

Grijs gekleurd, ben ik, genuanceerd veroordelend. En jij begrijpt me niet. Het maakt ook niet uit. Naïef leef je aan één kant van het verhaal.…

, laat me ontwikkelen sluit mijn ogen voor kwaad dat neemt voor haat dat voedt open ze voor anderen laat me geven lief leven schenk me tomeloze energie leer me je loslaten als ik voldoende weet als ik er klaar voor ben al wil ik niet leef dan je liefde in nieuw geboren geluk lief leven haast je niet berisp me als ik je veroordeel…

Niet meer oordelen of veroordelen? Zodra we echt gaan kijken Zodra jij echt durft te kijken Zonder schroom interesse toont Dan worden wij werkelijk één…

' Door je te lezen ontdekten velen met mij een wereld bij ons binnen niet om te schamen en veroordelen wel te verwonderen beleven in zinnen Met gevoelens oprecht diep en grandioos die tevens en vooral ook innig en bevrijdend voor en van eenieder van alle tijden zijn Je beeldde eerlijkheid en spontaneïteit voor ons samenzijn met alles…

Geen mens hoort te oordelen Geen mens hoort te veroordelen Geen mens hoort te moorden Geen mens hoort te schieten Geen mens hoort zomaar bloed te vergieten…

Gelaten laat ik je gelaat gaan Verdwijnende beelden Uit mijn geheugen vandaan Wat we kwijnend deelden Vervaagt langzaam aan Als een hartendief in de nacht Die oordeelde Dat nu, Met al je deuren op slot Hij geen recht heeft van bestaan Gebogen buig ik voor het oog Kritische veroordelende blikken Duale beoordelende dialoog Verandert in…

zon verwarmt het stadion volgestroomd met levendige gesprekken de behaaglijke geur van sigaretten warm aangeschurkt tegen jassen het uitvoerig betoog van tabak de hemel welft genegen over de opkomst van spelers na de eerste helft is er een tegenslag een wolk legt het veld naar een grijs vlak veroordelingen van de tribune het spel wordt…

dapperste moed de strijd voor de vrijheid die hooghartig een ijdeltuit van hen nemen wil verongelijkt en slaaf van behoefte aan erkenning manipuleert de agressor zijn land onderdrukkend om als een mens zonder ziel zijn honger te stillen laat hij zijn volk een oorlog voeren die niemand wil op veilige afstand volgt de wereld vol afgrijzen wat zij veroordelend…

Vriendschap kent geen woord als “veroordelen”, vergissingen worden vergeven zonder enige eis, wereldvreemd is ook het woord “benadelen”, ”vertrouwen” daarentegen is de bron van de vriendschapreis.…

aan één en al rouwen overal is men aan het bouwen bomen voor beton laag op laag het drukt, leunend op een plafond, de dood de blunders de visie het omni-potentaat in duizend verschijningsvormen het legaat van registers op de gespleten seconde wordt niet gesproken alleen de vooruitgang het glas stinkt niet of het is verder weg de veroordeling…

Eerst naar een gat in een woestijn afreizen om daar de vrijheid van meningsuiting te prijzen en dan zwijgen als de emir een dichter veroordelen laat, die zijn verlichte despoot poëtisch heel legitiem zijn "geliefde geitenhoeder" noemt. Koninklijk gezien wijken, Alex, ook in 2013 mensenrechten voor de baat.…

Ik heb het laatste boek gedragen, van rechts naar links En met al mijn tekortkomingen veroordeel ik Wie verbrandt en wie poogt door de leugen. Want anders niets dan de nederigheid Dan het voltrekken van de twijfel, Want anders niets heeft ons bepaald.…

Nog altijd veroordeel ik mijn oordeel dat ik met de bomen voor het schip velde, ik zou gaan, de wereld in, maar een deel bleef graslander. De waterlander vertrok, keerde soms weer in de haven, maar altijd weer woei de wind hem de oceaan op. Waarom kwam jij niet mee?…

hij is geen M zij is geen V zij beiden voelen zich een X en doen het er graag mee laat maar weten wat je bent de mens heeft een gereserveerd hokje voor kleur uiterlijk gedrag voor elke vrouw en vent hij schept zichzelf een aanwijsstokje om zo de bokken van de geiten te scheiden en wijst aan in welk jij mag duidelijkheid dus geen verwijten…

O, heb deernis met hem, die onwillig dus viel, En veroordeel zijn zwakheid noch vonnis zijn ziel; Want misschien is hij beter en eedler dan gij, Die geen proef te doorstaan hadt, zo schriklijk als hij. Ja, doorzoek u het harte en beproef uw bestaan, En denk na hoe het u in zijn plaats waar vergaan.…

Er was een eerste mens, die zonde bracht, daarna een veroordeling, waardoor de dood ons wacht. Maar dat lag toch niet aan mij? Maar 'k heb hem wel geërfd. Ik zit er dus aan vast. Wie bevrijdt me van die last? Geen mens op aarde is er die dat kan. Vanwaar komt mijn hulp dan? De Schepper zelf kwam met een plan.…

veroordeel mij niet ik ben een doelloos mens op reis die eerst de schuld een ander geeft na jaren van malheur verlangt naar liefde en geluk het is te laat die ging, die is er al niet meer een volgend leven? in liefde keert een ieder weer…

land te vinden, waarin zij wel mogen zijn en lieven wie zij willen lieven zonder daar bang voor te hoeven zijn dat ze niet worden veroordeelt bespuugd, uitgescholden, in elkaar geslagen zelfs hier in ons vrije land Nederland zijn Lhbti mensen nog altijd niet vrij om hand in hand te lopen, omdat er nog steeds mensen zijn die dit openlijk veroordelen…