138 resultaten.
Criminelen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 159 Verheugend nieuws vermeldt mijn krant
(Die heeft dat van welingelichte bronnen):
De trek van criminelen is begonnen,
Ze trekken naar het zuiden van ons land.
Laat criminelen rustig zuidwaarts schuiven,
Met veel plezier zal ik ze uit gaan wuiven.…
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 Aaibaar zijn de woorden
hoe voelbaar is de taal
nooit zullen letters sterven
elk graf heeft haar verhaal
doden zullen herrijzen
stenen worden verplaatst
donderend klinkt het dag
wanneer men is uitgeraast
de kiezels zullen knarsen
het pad begaanbaar gemaakt
sterke eiken verstouwen
op dat wat is geraakt
al zullen bladeren…
Jij zong de zomer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 368 aan de rand van
een opgedroogde vijver
golfde het beminnen als
zacht kabbelend water
om me heen
van woorden onderweg
die jij verplaatste
van je handen naar
de zachte zucht die
ik zo stil luisterend
naar me toe dichtte
jij fluisterde de zon
en zachte zoenen
in rood en wit en
zomers blauw
naar mijn slenterend
hart en schouderliefde…
De oude buurvrouw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 138 Meer dan twintig jaar geleden
zat ze daar al twintig jaar
misschien liet ze een stoel bekleden
of verplaatste er een kandelaar
nee ze was niet erg gesleten
al was ze verder uitgedijd
want naast zitten wou ze eten
altijd was het etenstijd
ze heeft me daar voorbij zien lopen
een doos gebakjes en een vent
ze groette niet, hoe kon ik hopen…
Nieuwe jutter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Waar tot voor kort de jutter
Zijn ambacht nog bedreef
In het aanrollen van de branding
Op het strand waar hij vrijwel
Dag en nacht verbleef,
Heeft het jutten zich
Sinds kort verplaatst naar
Het studentenvolk op het land -
Zij duiken het nieuwe juttersgoud
Op in containers achter winkels waarin
De nieuwste mode maar ook voedsel
Voor…
Een leven met een lach
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 70 Een mensenleven verplaatst zich door
zijn tijd. Iedere dag is de vrijheid
van een nieuw beleven.
Het geeft krediet of het staat in
het krijt. Het geluk wordt met een traan
verweven.
Het leven is de weg van ogen.
Beter zien onder de regenboog
dat zich spant in vele kleuren.
Bewogen leven houdt de humor hoog.…
Druk
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.466 Zorgvuldig wordt papier verplaatst,
van stoel naar tafel naar bank.
Planten krijgen soep en rijst, nog
warm, vuile lakens terug op bed.
Eerst Maastricht, dan Middelburg,
of andersom, toen ik uit huis ging,
de oorlog, Delft, waar ik later, nee,
dat was Bussum of Zutphen, of?…
Donderbui
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 286 De Wolkenlucht
verplaatst zich nu, want
ze zitten vol nog en
hebben waterzucht
Ik kijk omhoog en zie
een helderdere lucht...…
Luchtwortels
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 522 Ach, lachwekkend, lillend lijf
Potsierlijk uitgedost
gaat het zijn gang
verplaatst zich
eigener beweging
een autonome massa
In dat corset van vet en vlees
gaven de spieren allang krimp
de wervels knarsen op elkaar
ontdaan van kraakbeen
staat het daar
en tart de evolutie
Ach, lachwekkend lillend lijf
Ooit noodde het een arm
een…
Weg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Straatstenen gelegd in een vast patroon,
vertellen een verhaal aan wie zijn schreden
verplaatst op dit zo aardse materiaal.
Geschiedenis vertrappen is gewoon
een misdaad tegen een glorieus verleden
van plannenmakers met een liniaal.…
Mij is geen woord bekend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 133 dat men sterft lijkt een zekerheid
maar ongrijpbaar zijn de gevolgen
als een mens de trekker overhaalt
mij is geen woord bekend
dat gevoel bij moord vertaalt
het duurt dagen en nachten
in verslagenheid of stille dood
als de schreeuwende onzekerheid
jaagt door de gedachten:
verwachtingen verkeren in nood
de oorlog in den vreemde
is verplaatst…
De Heemen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 is heden
een wierde
met vier
boerenhofsteden
het eerste begin van Blijham
een steenhuis verplaatst
naar hoge grond
toen Dollardwater kwam
aan het Oosteinde
de weg naar Bellingwolde
die een andere loop nam
het oude tracé
loopt nu dood
het laatste stuk ervan
is de oprit bij
het huis van
Ineke en Jan
N969 de nieuwe weg
een stukje verlegd…
einde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.147 grenzen heeft ze verlegd
bergen verplaatst
alles is uitgelegd
nu voor het allerlaatst
heel haar gevoel ontbloot
nog nooit zo bang geweest
alle hoop gedood
wanneer ze zijn brief leest
uit haar leven verdwenen
wacht ze nog lang op hem
maar hij is niet meer degene
die haar gaf haar stem
monddood, alle hoop verloren
kijkt ze naar beneden…
Beperkt zicht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.347 Je oppervlakte kent geen perspectief,
niet meer dan lucht is het wat je verplaatst.
De angst voor een doel
sluit net als je falen, leven uit
en je erfenis is een gat in de tijd,
een herinnering zonder waarde.
Is het dan een wonder
dat je met je vloed van leugens
al verdrinkt bij eb
door de diepte van waarheid?…
Elenore
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 2.113 Denk dat ik je maar dierbaar bijzet
in de doos van onvervulde dromen
één van die punten, die ik niet heb bereikt
Bij nacht op zoek naar jouw aanwezigheid
je opnieuw van dwaallichtjes maak en meng
met witte wieven voor damp en luchtigheid
's Morgens de lakens terugslaan, uitrekken
je bent geweest en hebt dingen verplaatst
automatisch het…
Wat nadert is stilte
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 362 Zij droomde mooiere dromen
dan in dromen noodzakelijk was
jij dichter bij haar
dan in een zomerfilm
in heimweejeugd verloren
zij zag je ten onder gaan
achter een horizon verdwijnen
in droombeelden zonder graan
hijskranen die zand verplaatsten
ik zag je met illusies schijnen
tegenwerpen, argumenten slijten
begon geen woordloze discussie…
Nachtmis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 261 Het is alsof de hemel zich heel
langzaam verplaatst en in die stilte
ineens vol weemoed en herinnering.
Bereid ik mij zwijgend op de klanken
van mijn eigen nachtmis voor.…
Geduld
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 116 je nu
wat wil je bereiken
wat bedoel je eigenlijk
welk resultaat moet blijken
Dit vraag ik me af
het ongeduld spettert er vanaf
heb je je eigen niet in bedwang
of ben je gewoon zo maf
Mensen denken alles te kunnen zeggen
maar ze kunnen het niet uitleggen
verdraagzaamheid is ver te zoeken
en heb ik nog wat te zeggen
Nadenken lijkt verplaatst…
Dat magische
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 57 jij hebt
dat magische van
zwemkampioenen
zij klieven
door het water dat
zich sluit om hun huid
met een rust
en in ontzag over
zoveel mystieke kracht
waar zij passeren
sluiten golven in
verbazing het oppervlak
dat alleen nog
in diepte verplaatste
kolken laat zien
waar jij binnenkomt
is die bewondering ook
te bespeuren in…
voetbal god
netgedicht
3.0 met 45 stemmen 3.450 half Holland
aanbidt de voetbalgod
en kleurt zich fel oranje
verplaatst zich
uitgelaten lallend
in wagonnen zonder franje
men juicht en joelt
hup Holland hup
terwijl de stad leeg wordt geplunderd
een regen scheldwoorden
daalt neder
als Holland voetbalblundert
talloos ook
de ware fans
als clowns met hun pluimage
en hoge heren…
Hittegolf (Ik hou er niet van)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 tjonge jonge wat een hitte
ik zit zwetend in de tuin
de zon staat knalgeel aan de hemel
en ik word rood in plaats van bruin
nu begint mijn huid te jeuken
kleine bultjes op het lijf
allergie verplaatst zich sneller
terwijl ik van mijn stoel afdrijf
wat een onzin hier te zitten
terug naar binnen gordijnen dicht
en een grote ventilator
slechts…
Een ver zwiepen
gedicht
2.0 met 13 stemmen 14.466 Traag kolkend verplaatst zich door de lucht.
Hier dringt een ver zwiepen door, als geselt je
de gigantenriem.…
een andere balans
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 312 van de eenzaamheid
of wat warmte in de kleinste hoek
ben je mens geweest, het antwoord
en de vraag een groteske rondedans
hij weet het niet, nog niet
een herkansing is zijn droom
voor een meer beleefd beleven
de verte verhaalt van
een tram op twee sporen
misschien een echte trein
het ticket dat hij moet tonen
zal bepalen hoe hij zich verplaatste…
Luisterbericht.
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.084 vergeet mij niet
stuur je lichaam terug
naar die plaats in de ruimte
waar ik wachten mag
als sterrenstof zul je fonkelen
aan het zilveren firmament
je zal mijn blik verblinden
wanneer jij je stralen zendt
je wezen nooit vergeten
in mijn innerlijk weten
verplaatst in vele genen
wachtend door de eeuwen
het leven duurt maar even
in verbondenheid…
Nachtlichtjes
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 134 hun zorg uit
Zij strelen rimpelogen
die de nachtlichtjes nog verdragen
in een oud gelaat
en twinkelen
zoals de pimpelmees
die in je schoot geborgen
over liefde zingt
In ompaalde hartelijkheid
strooi je opnieuw de sterren
aan de hemel
Als het geluk vruchtbaar
in warmende ogen wiegt
en in een zucht van verlichting
de horizon verplaatst…
Taalstilering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 Me op de private tekst verlaat,
het ene dicht de ander toe in de
maat- en meetlint van de poëzie,
fluitend riet waar de wind in
splinters door de tijden raast,
onder de microscoop van een levenslang
verdriet, steeds verder en gehaast,
vergrootglas van mijn dyslexie
die de waarheidszin verplaatst.…
clair-obscur (3)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 231 het onweer zwijgt als het kind vanaf
die ongeëvenaarde hoogte valt
waar is de beschermende rug van
de vogel die het hoogste vliegen kan
het geluid ritme van het onheil
een botsende klankwereld verplaatst
zich van links naar rechts
achter en boven het weerloze kinderhoofd
geen weg terug naar het huis
die smalle vulkaanrand
voor de kleine…
woordenwisseling op de spits gedreven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 Het steekspel tussen
man en vrouw slaat om en raakt
in een week schepsel…
Spionnenlied
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.358 Je mag haar wel maar kent mij niet
Ik ben het spook dat in je huiskamer
de spulletjes verplaatst -
het oog dat door de bolle lens
je buurt bewaakt
Je kent me niet
Je noemt me Igor
Ik woon drie straten verderop
en rij altijd om zeven uur
met een Kadett de wijk uit naar mij werk -
de rol die ik vervul als held
als wolf tussen de schapen…
Spionnenlied
gedicht
4.0 met 2 stemmen 7.155 Noem me Anna
en ik ben gewoon de buurvrouw
die gelukkig zwaait als ze een taart bakt
of de hond uitlaat
Je mag haar wel maar kent mij niet
Ik ben het spook dat in je huiskamer
de spulletjes verplaatst -
het oog dat door een bolle lens
je buurt bewaakt
Je kent me niet
Je noemt mij Igor
Ik woon drie stralen verderop
en rij altijd om zeven…