inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 46.695):

Taalstilering

Zinnen, geef mij je woorden
terug, witte huid van perkament,
een lege windbuil op de rug,
om inzichtelijk te blijven als
de blindheid op papier, het
is me aangepraat misschien,
geblinddoekt naar het einde,
streven naar de juiste strofen
waarvan ik de inhoud nog niet zie.

Me op de private tekst verlaat,
het ene dicht de ander toe in de
maat- en meetlint van de poëzie,
fluitend riet waar de wind in
splinters door de tijden raast,
onder de microscoop van een levenslang
verdriet, steeds verder en gehaast,
vergrootglas van mijn dyslexie
die de waarheidszin verplaatst.

Schrijver: Pama, 23 januari 2013


Geplaatst in de categorie: taal

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 107

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
24 januari 2013
'n prachtige taal hanteer je!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)