Nachtmis
Het is in de stille, eenzame nachten dat
ik soms de lokroep van een vogel hoor.
Buiten, in de zwartfluwelen winternacht
omringd door een fluisterende wind
bevroed ik voor even, het geheim
van dit voorbijgaand korte leven.
In deze stille fonkelende nacht
trekken hoog boven mij onzichtbaar
en toch voelbaar, symfonieorkesten
van zwijgende vogels aan mij voorbij.
Het is alsof de hemel zich heel
langzaam verplaatst en in die stilte
ineens vol weemoed en herinnering.
Bereid ik mij zwijgend op de klanken
van mijn eigen nachtmis voor.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: emoties
Nachtmis 3.6 met 9 stemmen 
261
261
Geef je reactie op deze inzending: