Alle inzendingen over verrezen

van alle manen die schijnen is maar één een heldere bron die wegneemt alle pijnen verlicht door milde zon wees gegroet, eerste groen verrezen uit uw moederschoot laat het licht schijnen doen zo zacht als wittebrood van alle dagen in het jaar uit honderden welgeteld zijn het eenendertig maar die springen in het veld het is een bekend…

Is er dan geen begin of end Wie zal de ontwerper wezen Die alle geheimen van het leven kent En van de aarde uit niets verrezen.…

In de nacht dan ziet mijn geest gemakkelijk haar verschijning, haar wezen een licht, een baken, uit donkerte verrezen, bij daglicht mis ik haar het meest Niettemin blijf ik dan onbevreesd, want zij heeft vele malen bewezen, -en wordt daarom door mij geprezen- op haar best in de duisternis te zijn geweest Elke nacht brengt weer een nieuwe…

Te midden van het droevig klagen, van ’t zoeken en het antwoord vragen komt plots weer licht en blijdschap aan en iedereen wil graag verstaan dat leven toch ook mooi kan zijn, al blijven leed en droefheid, pijn… Maar Jezus is doorheen de dood verrezen in het morgenrood; het nieuwe leven wordt geboren, verkondig dit aan wie ’t wil horen.…

Voor even is hij weer verrezen School met de Bijbel uit mijn jeugd Het was voor mij een tijd vol vreugd Het rekenen, het schrijven, lezen Ik heb er altijd van genoten En las de juf een keertje voor Dan was de klas een en al oor En werd de dag fijn afgesloten Één iemand kon een schaduw leggen Over de dag op weg naar huis Hij joeg…

Maar prijs Jezus, die uit het graf is verrezen, Door Zijn grote liefde, Ben ik genezen! Ik vergeef daarom jullie in Jezus naam En bid dat w’ Hem ooit zullen prijzen tesaam’!…

Ik blijf ze dragen : vage beelden van die vlucht met U, de dagen uit en hoog omhoog een windzucht door, de tijd bewoog niet meer,ik scheerde door de lucht en dan zo ver de wolken in, dat ik niet kan beschrijven hoe, verrezen in een boog de witte spitsen van een berg.…

Ik blijf ze dragen: vage beelden van die vlucht met U, de dagen uit en hoog omhoog een windzucht door, de tijd bewoog niet meer,ik scheerde door de lucht en dan zo ver de wolken in, dat ik niet kan beschrijven hoe, verrezen in een boog de witte spitsen van een berg.…

Als kind al kon ze in de Hemel kijken En de gedaanten van de doden lezen De zielenpijn van mens en dier genezen Het wist haar leven zeker te verrijken Ze zag de jaren daarna snel verstrijken Ze werd geholpen door het Opperwezen En Jeshua, ooit uit de dood verrezen, Die wilde maar niet van haar zijde wijken De tijd verstreek, gevuld…

Een Paasbericht om ook aan jou te melden dat de barensweeën zijn begonnen; nieuw leven komt, en Jezus leeft, Hij is verrezen.…

Buitenaards eens verrezen kwam de schotel eens door de bocht; in contact met de kop voor het dagelijkse zwarte vocht. Sedertdien kan het ons ontroeren wanneer wij driemaal in het kopje roeren, dat een heel universum in gang wordt gezet; door de koffie zo'n onmisbaar dagelijks genoegen met buitenaardse pret.…

in mij is geen poëzie verrezen ‘k ben slechts wat as en steeds op reis door het vuur dat mij niet doodt zie hier, ik draag de dag voorhenen nog in mijn hand ‘k laat niet los al zou dat me wel verheven, verheven bovenal in de zocht van elk gewoontedier neen, laat mij maar mijn eigen piraat wezen die zijn bonte kleuren schouwt zoals…

U zit mijns inziens teveel in uw hoofd Meer is ondoenlijk zegt daarbij uw hart Ja, ik weet alles van het nachtelijk zwart Waar twijfel toeslaat en je wordt beroofd Van liefde en vertrouwen in een Wezen Dat voor ons mensen niet te vatten valt Dat zwijgt en niet meer van de kansel bralt Gestorven is en naar het schijnt verrezen Natuurlijk…

Komend uit de kerk nog vol van wat ze hoorden, verkondigd door de opgetogen predikant voelen ze vernieuwd, herboren een diep versterkte band met de verrezen liefdevolle Heer. Ze groeten blij wie hen passeren ontsluiten sloten van hun fiets, uiten hun vreugde tussen uitlaatgassen, omzeilen glansrijk glas langs de terrassen.…

Van uit zijn brede hoofd, dat altijd zind' op het verheerlijkst mensenschoon, verrezen zachte stralen van goedheid - en daar in 't zwart oog was vreugd en liefde saamgelezen. Welk een brede machtige handen had hij!…

De eeuwig wisselende hemel welfde zich eeuwenlang boven dezelfde grond, waar altijd anders en altijd hetzelfde de stad zichzelf herkende en hervond; van wat hier door de jaren is verrezen is veel weer door de jaren neergehaald, maar altijd werd door deze plek het wezen van Gronings stad en ommeland bepaald, dat, steeds als men het nieuwe…

Verrezen en geopenbaard staart hij onbewogen. Ingetogen zoals hij is geweest onbevreesd maar zonder blaam. Eenzaam nu en van hulp verstoken, spoken beelden door zijn hoofd. Verdoofd en van vrijheid beroofd.…

Er is in onlangs een nieuwe trend verrezen: Men rijmelt bij de wilde beesten af, ruim een miljoen zit elke avond maf een lullig versje bij elkaar te pezen. Kom mensen, laat ons nu eens eerlijk wezen, dit is geen hobby meer, het is een straf (er zit maar weinig koren bij het kaf) voor hen die al die rotzooi moeten lezen.…

Verrezen na een lange winterreis tarten zij trots de barre winterkou fris gewassen door sneeuw en ijs geven ze ‘n tintje aan ’t wintergrauw.…

Verrezen na een lange winterreis tarten zij trots de barre winterkou fris gewassen door sneeuw en ijs geven ze ‘n tintje aan ’t wintergrauw.…

‘Maar nu is dan verrezen dit verblijen, een heel zacht schreien, een heel klein wezen, dat aan mijn borst zich voeden kan, en dorst...’ ‘Een levend kindje werd mijn wens... ik ben het niet, die nieuwgeboren mens, en toch, ik wou, dat ik mijn kind mocht zijn als later komen kommernis en pijn.’…

daar bleek: Zij was verrezen uit haar dodenkluis. Zij neeg tot mij haar stralend aangezicht En voerde me in haar armen ver van de aard, In blauwe lucht en gouden lentelicht. Zacht voel ik vallen wat mijn vlucht bezwaart. Terwijl omlaag de schare de ogen richt, Is hoog en heerlijk Liefdes Hemelvaart.…

Daar is de maan in al haar glans verrezen: Zo rijst Mathilde voor het dromend oog! - -------------------------------------------------------- Uit: Verzamelde gedichten…

Hollands naam is weer hersteld Holland uit zijn stof verrezen Zal opnieuw ons Holland wezen Stervend heb ik 't u gemeld…

toekomstlozen; heel hun leven was Een dringen naar de voorgeweten uren, Waar alles eensklaps in vergeten is; ‘t Verwaait nadat het stukgereten is Hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren Naast dit verzonken zijn, dit niet meer wezen, Deze vervaarlijk stille eeuwigheid, Dit weggewaaid zijn en terust geleid, Waaruit zij langzaam stil en moe verrezen…

Die Eén, Gods Zoon, is uit de dood verrezen.…

Dit is geen dak, dit is wat lossig riet, een loofhut schielijk naast mijn deur verrezen, een tabernakel voor het oerverdriet: de boom ten val, zo zal het weldra wezen. Wij hebben hier geenszins een stad die blijft, een handbreed is er tussen dood en leven.…

heel hun leven was Een dringen naar de voorgeweten uren, Waar alles eensklaps in vergeten is; ‘t Verwaait nadat het stukgereten is Hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren Naast dit verzonken zijn, dit niet meer wezen, Deze vervaarlijk stille eeuwigheid, Dit weggevaagd zijn en terust geleid, Waaruit zij langzaam stil en moe verrezen…

toekomstlozen; heel hun leven was een dringen naar de voorgeweten uren, waar alles eensklaps in vergeten is; 't verwaait, nadat het stukgereten is, hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren naast dit verzonken zijn, dit niet meer wezen deze gevaarlijk stille eeuwigheid, dit weggevaagd zijn en terust geleid, waaruit zij langzaam, stil en moe verrezen…

toekomstlozen; heel hun leven was een dringen naar de voorgeweten uren, waar alles eensklaps in vergeten is; ‘t verwaait, nadat het stukgereten is, hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren naast dit verzonken zijn, dit niet meer wezen deze gevaarlijk stille eeuwigheid, dit weggevaagd zijn en te rust geleid, waaruit zij langzaam, stil en moe verrezen…