1921 resultaten.
De verte in je ogen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 204 natuurlijk droom ik
over zon en grazige weiden
maar altijd met jou bij me
over zee en strand
op een subtropisch eiland
wandelend hand in hand
maar het liefst
zie ik de verte in je ogen
reizen we de stilte door
naar plaatsen waar
woorden onnodig zijn
door het schitterend decor
omdat leven
de hoofdrol speelt
in het geven aan elkaar…
De dood van de verte
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 801 ik roep naar de zingende merel
die trippelt over pannen met mos
van het aflopende dak van toen
in het heden maar van de toekomst los
wil de vogel voor mezelf
als een schutsvrouwe op mijn hand
die liefde kleurt op een blazoen
in het verleden
doch blijkt reeds
van mijn toekomst los
*
zij is al bij leven
door onthechting overmand…
Het punt in de verte
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 325 Starend van het witte papier
naar een punt in de verte
waar het niemandsland begint
kan zij niet kiezen voor een dag
van de beschikbare zeven
kiest ze dan allemaal
op zoek naar de volgende zin
in het zoekend bestaan
in dit land waar ze iemand is
voor niemand behalve zichzelf
waar ze zwijgt in alle talen
zijn er alleen eigen grenzen
die…
De verte nevelde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 102 van de krijtstreep
tussen groen en blauw
kon ik weinig hoogte krijgen
de verte nevelde
in warm en koud
met trage ronding
de vleugels van mijn geest
kunnen de steen die op
mijn maag ligt niet meer dragen
nog twijfel ik
heb vragen die met
de dood geen antwoord krijgen
ik moet blijven
hoor ineens de meeuwen
en het teleurgestelde…
BEMINDE VERTE
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 972 Tot veel jongens spreekt het witte schuim aan de kust:
"Zie je toekomst in de spannende vrijheid.
Wees vertrouwd met de golven zonder tijd,
waar geschiedenis bezinkt als verijlde lust.
Mannen op het schip zijn zich elk uur bewust
van verrassend gevaar, straffe arbeid,
ofschoon de purperzee hen kinderlijk verblijdt,
wanneer de zon bij 't gouden…
In de verte wenken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 Een handgrote
Japanse vaas
een hulsttak
scherpe stekels
een kaars
nog niet aangestoken
een stapeltje
kraaknette boeken
een uitnodigend
vers gebaar
bergen drijven
op de vaas
wolken
in de verte
wenken
hoge toppen
sneeuw…
Met verte als bevrijder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 jij bent
op vleugels weggegaan
op zoek naar nieuwe einders
voor jou
heeft alles afgedaan
met verte als bevrijder
in scheervlucht
kijk je om en zweeft over
de plaats waar jij niet aarden kon
langzaam neemt
het cirkelen een eind
tot jij in strakke vlucht verdwijnt…
Dat in de verte turen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 155 je bent
de weg wat kwijt
in deze laatste uren
een woord je hand
de oogopslag
dat in de verte turen
de ferme stappen
zijn vergeten net als
drinken en het eten
verbazing en verwondering
als je weer even bij ons komt
in herkenning om je mond
we weten
dat je los moet laten
om alleen te gaan
maar met
onze handen vast
kun jij die…
Uit de verte van je land
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 257 je zag me niet
toen ik je aankeek
je blik ving
uit de verte van je land
pas toen ik
jou een hand gaf
kwam je terug
van het warme strand
je lach was
nog vol zee
en groene palmen
je stem zong vriend
jij bent gebleven
ondanks de heimwee
naar je land iets tropisch
in de koude zomerregen…
De verte afstand wordt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 238 ik kan je niet bekijken
je met niemand vergelijken
maar hoor je stem in het ruisen
van de branding in je tekst
kom mee naar zee
waar ik mezelf verliezen kan
de verte afstand wordt en
ik je namen schrijf met zand
kus je lippen in het zout
van samen drogen
opgetogen in het waterspel
de golven breken veel te snel
we dromen zon en kleden…
de verte vinden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 met de
overschatting van
een vooruitgestoken
borstkas danste hij
met uitgestrekte
armen om haar heen
ze zouden het
vasteland verlaten
zij was verslingerd
aan een minimum
hoeveelheid licht
ze wilde uit het
beeld verdwijnen
onderbelicht in de
schaduw van het
donker leven
ze vonden
de verte in
een lichtflits…
Halverwege de verte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Ik ben in bergen geboren
Uit gletsjers gespoeld
Van mijn bossen geen sporen
Geen groen of hout meer gevoeld
Ik ben aan stromen ontnomen
Loop als man door de steden
Ver van wijkende zomen
Akkers als vierkante kleden
Ik ben verdwaald ben te oud voor dit leven
Horende doof voor het zomers alom
Naar zee met de steven, niet meer
Naar…
VLOEIWEIDEs VERTE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Enkele bomen
steken dood en kaal, maar recht,
fier als scheepsmasten
boven wijde golvingen
van bramenwildernis uit.…
Laat ons samen Kerstmis vieren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 356 Laat ons nu samen vieren
de komst van onze Heer;
ons huis en hart versieren
en knielen voor Hem neer.
Want onze Heer kwam wonen
hier in een arme stal,
Hij maakte ons tot zonen
en dochters overal
van onze God en Vader
die woont in helder licht.
De Heer bracht ons weer nader
tot voor Gods aangezicht,
opdat wij zouden leven
van angst…
Dichtbij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 192 Ik houd van de verte, de verte nabij
De Hollandse lucht en de zompige klei, ik houd van dit landje
Met haar weiden dichtbij
Met haar wegen die kruisen
Vol files die staan
Paden met fietsers,
En voetgangers gaan
Geduldig het wachten
Op een bus iets vertraagd
Het weer is weer onderwerp
Waarover men klaagt
Ik houd van de verte, de verte…
Wereldburger
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 331 ben
in de verste verte
een vreemde toerist
en toch…….…
Veel verhalen.
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 282 Daar buldert hij in alle talen
en vloekt en raast en tiert
van daar, ergens in de verte.
Mijn woorden vormen mijn verhalen
over dingen, daar en hier.
Maar meestal kan ik 't niet zeggen.
Dan wordt 't zo stil in mij,
diep in mij, net als in de verte.…
Sint Nicolaas en de drie kinderen
gedicht
2.0 met 249 stemmen 35.427 Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land.
De dag was al voorbijgegaan,
ze kwamen bij een slachter aan.
'Heb u voor ons een bed meneer?'
'Ja, kom dan, kom, 't verheugt me zeer.'
Nog voor er eentje rustig zat,
sloeg hij ze dood en dat was dat.
Tien stopte hij ze bout na bout
als varkens in een vat met zout.…
Zo ver weg
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.710 Ik kijk
en zie jou in de verte
In de verte
maar nooit dichtbij
Ik hoor je
heel zacht fluisteren
Ik blijf luisteren
Zo ver weg van mij
Ik ruik je
Vredig, zacht en zoet
Het ruikt zo goed
zoals het is
Ik voel je
Het raakt me
Het maakt me
dat ik je mis
In de verte
zal ik je tegenkomen
In mijn dromen
waar ik voor je vecht
Zo…
HAAR OGEN OF DE GOED GEBRUIKTE WENSVORM
poëzie
3.0 met 26 stemmen 4.113 Ogen wentelen lichten
lichten laaien landen
in de verte brandt een vuur
mij
vlamt een gloed
mij
en stil trilt het onbekende
sterrewachten wachten mij
dat ik reize
Ik vat nooit de vlam van het vuur in de verte…
Voor Jessy
hartenkreet
2.0 met 31 stemmen 14.174 Als uit de verte
Ken ik jou
Een horizon niet
Aangeraakt
Toch zo bekend
Zelfs zonder oogopslag
Onzichtbaar
Vaak gezien
Als uit de verte
Zie ik jou
Fata morgana
Onontdekt
Toch zo bekend
Zelfs zonder woord
Stilzwijgend
Veel gezegd.…
ergens
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 508 in oneindige
verte
vol
pasta en wijn
bemin ik
zonder einde
in het licht
van
vergeten
zielen
in het huis
van heimwee
naar ooit
ben ik thuis
als ik kijk
in de verte
in een droom
waarin
ik jou
liefheb
en oneindig
bemin…
mythos.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 170 het blauw en wit
van het land
in de verte
beschrijft de
eeuwenoude mythes
met de kracht
van overlevering
waarin je wel
moet geloven
geluk is hier
aan boord gaan
op weg naar dat
betoverende eiland
in gindse verte…
voorbij
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 77 vanuit de verte
weef ik een verhaal
rondom jou
een prachtig verhaal
een waaier van licht
klinkende tedere taal
vanuit de verte
een baaierd van vlammende
bruisende zinnen
ik heb alleen
je naam nog
voorbij de poëzie…
Troost in verdriet...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 782 lopen we
Samen in de verte weg...…
Zon en maan
gedicht
3.0 met 23 stemmen 12.949 Elke letter opent de verte.
Door op een knop te drukken,
Door aan een touw te trekken,
Door een handel over te halen.
Elke lettergreep opent de verte.
Met een donkere zucht uit de diepte,
Met een kameraadschappelijke lach van opzij,
Met een schrille kreet in de wolken.…
Zwavel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 185 Septemberavond
in de verte een geblaf
zwavel aan de lucht…
langs de ijssel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 184 Zwijgend turen oude mannen
in de verte, het water langs
naar het verleden misschien.
Niets beweegt.
Misschien dat de zee
in de verte dorstig wacht.
Misschien…
Luchtspiegeling...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 985 In de verte zag ik jou,
eindeloos nieuw zicht
betrouwbaar
verborgen verlangen
vredig rustig
bijzonder evenwicht.
In de verte zag ik jou,
plots dichterbij
stilzwijgend
gebroken rede
onvruchtbare oase
de luchtspiegeling voorbij..…
niet hier
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 508 in de verte!…