Alle inzendingen over vertrouwt

ik kijk door mijn raam dubbelglas in een vierhoek daarachter een kwart van steen en buren met een eigen boek de rest is grijs als de winter met kale takken als decor mijn blik is flinterdun vernauwd een vangnet waar ik me niet aan stoor met een haast afgebakend gevoel dat traagheid boekt en het heden vertrouwt…

Zij kijkt naar de lucht en vertrouwt de vogels behalve de kraai. Reigers krijgen een spoedcursus omgaan met drones. Vogels zitten op een lijn alsof ze geteld willen worden.…

Een diepzeevis priemt met gloeiende ogen het drukkende waterduister in de kamer vol wier waar ze haar eitjes legt vertrouwt komend leven aan vergane weelde toe 't nest tussen oud roest staat onder bescherming van 't onsterfelijke maar gezonken schip TITANIC.…

ze is mooi, zeg ik, die het kan weten omdat ie zielsveel, niet te stoppen, houdt van haar vermogen om met haar hart te meten waarom en hoeveel ze mij vertrouwt maar soms is ze bang is ze bang om terug te glijden in het gat waarin ze al gezeten heeft waarin ze te lang - maar praat haar niet van tijden - heeft vergeten waarom ze zo graag leeft…

Denk aan mij als je mij vertrouwt voor altijd ben ik bij je ook al werd ik niet oud dat staat daar buiten kijk eens door de ruiten dan zie je mij staan kijk goed, ik ben nooit bij je weggegaan denk aan mij zodat je weet dat ik van je hou over de grens heen stuur ik je mijn liefde twijfels zijn er geen ik hield van jou tijdens mijn leven…

in het gezin waar je in opgroeit jouw loyaliteit immens beter weten doe je niet dit is het nest waarin je geboren bent broer en zus hebt te beschermen want jij bent de oudste al ben je zelf allang de weg kwijt is er maar één iemand die je echt vertrouwt aan haar durf je te vertellen wat er werkelijk speelt al blijkt ook zij…

eenzaamheid vertrouwt het wit papier als chaos vlekt in tekeningen die geen letter zullen lezen zij bouwt op lijnen tussen regels wit fel uitgelicht doorziet gebrek aan zinnen en gevoel diep van binnen is het stil als wanhoop tegen muren krijst alleen-zijn geen respons meer krijgt wit weer ongelezen blijft…

draagt het voelen in haar vingertoppen Zij draagt het zien in de palm van haar hand Zij draagt de fluister in het horen zingen van de wind Zij draagt haar tranen in bijna blinde ogen Zij draagt het hoopvolle in haar harteklop Zij draagt de smeekbede in de stilte van haar stem Zij draagt de vraag aan de doktoren redt mijn ogen en ze vertrouwt…

op zijn wenken bediend gaar te staren naar het narrige van groot en klein en middelmatig vingers zomaar door de snor een Antwerpse met resten van de Laatste Maaltijd verstopt hij zwijgt uiteraard omdat hij zwijgen moet anders zou er te veel te vroeg, te laat dan ook en wie wil dat in een land waar gevraagd wordt naar mensen, wie vertrouwt…

Ik droom van iemand die mij vertrouwt. Ik droom maar wordt het eens waar. Ik word wakker en ................…

Je hebt een schip In mijn leven Je hebt een schuilplek In mijn allerdiepste Je bent een afdruk Op mijn ziel Jouw zijn Een heersend deel van mijn bestaan Jouw bewustzijn Vertrouwt zijn eigen oordeel niet Jouw ogen Zien de krochten van mijn ziel In het zijn naar jou Blijf ik maar denken In mijn verlangen naar jou Huil ik om ons In…

Je betrapt hem op geen leugens vertrouwt hem met je ogen toe. Je had het niet verwacht ook maar aan gedacht, dat je aan de kant werd gezet. Uw hart en voornemens worden geplet. Vriendschap is licht als een veer met een punt zo hart als een speer. Je wordt doorboord met verdriet er is niemand die het ziet. Het is nu verleden tijd.…

Lente lachte en MIJN hart zong De eigen tonen over die ze een knaap vertrouwt.…

De onstuimmige herfst erft iets of minder van de zonnige zomer maar vertrouwt vooral de koude winter blind op haar lieve lente ogen die de komende zomer weer zal doen stralen tot de daarop volgende herfst Recensiegedicht nav het concert "Zomer & Herfst" door het Kamerkoor Vocoza o.l.v. en opgedragen aan Sanne Nieuwenhuijsen, Haarlem 27…

Ik hoor niks ik zie niks ik zeg niks Wie kan je tegenwoordig nog vertrouwen Op wie kan je tegenwoordig nog bouwen Tegen wie kan je iets vertellen in vertrouwen Voor sommigen is het moeilijk om iets voor zich te houden Je vertelt iemand iets in vertrouwen Maar later heb je berouw Niet elke vriend beseft dat je iets vertelt omdat je hem vertrouwt…

gaan groeien maar het kan ook een zachte flirt zijn omdat je beiden weet het kan niet, het mag niet want het zou meer kapot maken dan dat wat lief is soms ontmoet je iemand zomaar onverwachts dan kussen ogen ogen maar je gaat verder wat rest is een zachte warme glimlach van wat had kunnen zijn want thuis is er iemand die jou vertrouwt…

gehesen Geteisterd door een flinke windhoos Op Gods wil aangewezen En op die van de matroos Dit schouwspel duurt al jaren voort Varend in turbulente stormen Ofschoon licht aan de horizon gloort Schuimen golven in talrijke vormen Buiten dit tafereel hoort men getik Van grootmoeders antieke breigerei De zeebries geeft haar geen schrik Zij vertrouwt…

Mijn vleugels wegen zwaarte de aanloop volgt, het luchtruim voelt vertrouwt. Het hoogste goed is nabij. Nu kan ik alleen nog zweven. Leven is licht. Licht is leven.…

Voor jou moet ik doorgaan jij vertrouwt op mij jij verwacht dat ik er voor je ben Dus ga ik door en geef niet op hoe zwaar het leven soms ook is en hoeveel verdriet het ook brengt Ik kan het aan...voor jou Mijn kleinzoon.....mijn alles!…

In de ondoordringbaarheid van mijn zijn, het artefact dat jij als mij aanschouwt, terwijl ik nergens ben, ontsta in pijn als sparteling, terwijl jij muren bouwt rond het gras met de walg die mij vertrouwt, in het matte zwart van jouw stalen as waar alles is, en blijft, dat er nooit was, in't git waar niemand nog mij raken kan, waar niemand mij…

Ze heeft het altijd koud of warm en ze vertrouwt geen vreemde arm want het is moeilijk evenwicht te houden. En ze wankelt op alle vlakken. Sleept zich starend door het slopende en slaapt in het gapen van de dag Wil geen kruimels morsen want in haar betoverde kamer huizen muizen en een vlieg wordt rat-gelijk.…

de kleinste hoek bespeelt al stil het kille, dat niet wijken wil, het bijt voorzichtig in de tijd en allengs raakt het mooie weer zijn warme charme immer kwijt verlangend, naar de haard daar, met winter in zijn oude baard vertrouwt de herfst zijn wasdom toe aan hoofd en hart en kleine rode blaadjes boven smart vol gouden praatjes, over…

waar vele kleuren geuren naar koud in een lucht zo fris en zo blauw en waar iedereen elkander vertrouwt ja...daar wil ik wandelen met jou!…

als je elkaar niet eens vertrouwt. Wat is liefde? als hij je nooit geeft waar je om vraagt. Wat is liefde? die elke dag een beetje vervaagt. Wat is liefde? als hij je niet kan geven wat je nodig hebt. Wat is liefde? als hij wat je horen wilt nooit zegt. Wat is liefde? als je elkaar haast niet ziet. Wat is liefde zonder liefde?…

Geëmotioneerd luister ik naar je stem De klank zo vanzelfsprekend en vertrouwt Mijn hart bonkt hard en zwaar in mijn lijf Ik praat met jou…. Van wie ik zielsveel houd Ik had zolang niets meer van je gehoord Dacht dat je me was vergeten…. Voor altijd Een traan biggelt langzaam over mijn wang Ben ik je dan toch niet helemaal kwijt?…

Gelukkig wie hier vast op God vertrouwt en als een bloem zich naar de hemel openvouwt, gelukkig wie voor God met heilig vuur zijn lied zingt als een vogel in het vroege morgenuur, gelukkig wie Gods liefde ondervindt in 't suizen van de koele avondwind, gelukkig wie de zegen uit Gods hand ervaart als milde regen op het dorre land,…

Ik ken iemand die zeker weet dat hij gelukkig is, maar het niet is, iemand die zegt dat de dag komt waarop hij gelukkig zal zij - hij glimt al van voorpret en ongeduld - iemand die bij hoog en bij laag beweert dat hij niets is, niet gelukkig en niet ongelukkig, iemand die zijn geluk niet vertrouwt en het uit de weg gaat, iemand die niet gelukkig…

er zijn dagen dat mijn hart steeds trager klopt en ik merk dat mijn geheugen zich verstopt ik de beelden uit mijn jeugd niet meer herken en ik eigenlijk niet goed weet wie ik ben er zijn nachten dat de angst mij wakker houdt en mijn geest mijn eigen lichaam niet vertrouwt ik de slagen tel die mijn hart vergeet en mijn tranen…

Als de reuzen van het woud het mos vergeten Krijgen ze het aan de stok met Moeder Aarde Die ze binnen de perken houdt Dus kappen met die wildgroei Want vergeet niet dat elk milieu Op de natuurwetten vertrouwt…

Zijn geschiedenis is turbulent, maar wie de Surinamer kent; vertrouwt op een toekomst met multiculturele wensen die tussen de Amazone en de Caribische zee welvaart geeft aan zijn mensen.…