Alle inzendingen over vervullen

Zó gaat het morgen in het gister schuil; Zó kwam Mathilde mijn gemoed vervullen, En kreeg mijn ganse ziel daarvoor in ruil.…

De brokken vliegen me om de oren op het puntje van de stoel met een mimiek steeds rekbaarder tot in alle uithoeken van de kamer ik moest zo broodnodig een nageslacht uit hoofde van het prakkeseren steeds meer verplicht het vuile bestek me tot bananenprak het talen fijntjes platgeregen tot een abc en het nawijzen zonder enig prakkeseren…

De Almachtige God is niet te zien als 't geloof zelf van mensen vertrouwen op de Heer is een ladder staande op harde grond vol stenen en distels die tot de Hemel reikt bij alle treden zweven eng'len rond zenden vragen omhoog laten zegen dalen het begrip geloof zal steeds stijgen om weer de aarde op te zoeken vertrekt en komt…

wrede redenen verlangen te vervullen met onvervuld genot door handen te jong om echt lief te hebben zwerven in doorwaakte eenzame nachten als vervreemde gedachten in slapeloze dromen de tijd voorbij…

Vogels zie ik vrij door Het luchtruim vliegen Op weg naar oneindige vrijheid Die hen voor eeuwig vervullen zal Telkens opnieuw halen Ze mij bij de tijd - Maken mij bewust van Wat leven is - Van wat míjn leven is…

van de meest verfijnde wensen Rust is als een waar medicijn gebleken daar waar gedachten kunnen blijven staan op een moment dat er dan even niets moet en vervullen de wensen de geest van gedachten…

Onvoorstelbaar, onvoorspelbaar Hoe moet ik verder Verder leven zonder jou Je laat een grote leegte achter Die niet te vervullen is Door niets Of niemand Ik houd me sterk Met de gedachte De gedachte dat wij elkaar Ooit weer tegenkomen…

Als ik er niet meer ben, kind, Laat ik je niet een leegte na, De blauwdruk van wie jij Ten diepste bent heb ik je In liefde meegegeven, Maar de ruimte laat ik je na Om voor jezelf in te vullen, Waarin jij je eigen leven En al je dromen kunt vervullen…

beloof naar me te zwaaien als je mij weer ziet want ik blijf altijd aan je denken gehuld in stil verdriet je mag altijd terugkomen je bedenken en ik zal je alles schenken en dan zullen we ze alsnog vervullen onze ooit gevormde dromen…

Nachtenlang hebben we hetzelfde bed gedeeld, we waren naakt als Adam en Eva voor die rotboom, je erotische lichaam heeft me nooit verveeld en je handelen was de vervulling van een wensdroom.…

Ik hou van mij van jou uit vervulling uit verbinding uit verlangen Ik geef me over aan jou in mijn liefdesspel Mijn geslacht behoort aan jou zoals het mij behoort in liefde in kracht Jouw stromende buik tegen mijn stromende buik Eb en vloed verenigd…

De bescheiden mens, ik hoop dat ik voor hem gedichten kan bereiden en dat mijn rijmen mag blijven, net als de mens mag zijn klein als hij is met zeker gemis en ook gebreken dat wensen in vervulling gaan; gedicht als de mens, bescheiden, blijven bestaan.…

Gouden septemberlicht Doorklieft de nevel Juist voor ze Om kan slaan In dichte mist - Zilv'ren draden Gesponnen door Een jarige spin, Gouden stralen Vervullen de wereld Met warmte en licht: Het bronst en doet Met ons, in liefde Voor altijd mijn wicht…

Achter elk woord een stille droom Langzaam op weg die te vervullen.…

Is het vervullend of teleurstellend.. Wat zal ik aankomend jaar gaan doen?…

’t Is me wat We kunnen straks, (vrees niet want alles went) De wens vervullen van de consument En smaakt ie straks naar bier en naar patat Het volk dat zelf mag kiezen? Slecht idee Tomaten zitten zwaar in de puree…

Zacht kabbelende gevoelens vervullen de dagen met gedachten aan wat nog komen gaat. Soms angst Soms ongeduld Soms blijheid Maar wanneer begint Onbezorgdheid Tevredenheid Vrijheid? Het is een fragiele glinstering over een zee van hoop in je hoofd.…

Laat ontbeten, half de tafel afgeruimd omarming in de keuken Meer hoeft er niet te zijn: buik tegen buik, handen om ons heen Jij kleedt je langzaam uit en mij, vanzelf, we reiken naar liefde die er al is het gloeien en het uitstel de vervulling die er al is het grote geheim…

uit de zee gekomen aan land afgezet je toen opgericht vol met te vervullen dromen voor een toekomst met een nieuw vergezicht toch altijd zal je gemoed onderhevig zijn aan dat van de zee voel je heel ver weg heel onbewust gedwee nog steeds haar eb en vloed…

Geluk is gevoel van liefde en vervulling van diepste wensen. Een kopje koffie maar ook een lief ontmoeten en uitwisseling. Het raad weten met ellende van de wereld, geluk van hemel. Geluk van liefde voor alle stervelingen en van geliefden. Een niet meer sterven maar eeuwige verrukking, ja nu al, nu al.…

tijd wanneer ik een vermoeden heb dat niet alles is gezegd en mijn zieledroom niet is volbracht ik zal het weten op zijn tijd voel ik hier en daar de tekens die me intuïtief zijn voorgezegd alles is nog vaag en in de maak toch ben ik nu al begeesterd met het nodig vuur voor avontuur ik vraag het mijn zielevrienden zal ik slagen en vervulling…

De beelden trekken voorbij Ik zie taferelen die mij verlaten hadden mooie zingende beelden uitspattingen van liefde uitingen van genegenheid ik dacht, ik heb geen recht maar nu is er het voorrecht Het zien van haar geeft me de beelden terug Samenhang en vervulling is wat ik zie door haar zicht…

Opgeslagen Herinneringen kwijtraken of koesteren delen verstoppen hoe ze vaak blijven kwellen ons soms met spijt vervullen De zere plekken De zere plekken reizen door generaties het doet teveel pijn het zijn de zere plekken die rustplekken ontberen…

daarom wil ik dat je bestaat niet als ik steeds maar wacht je aandacht afweeg en de weegschaal scheef laat hangen van onvervuld verlangen daarom wil ik dat je bestaat dat is op het kruispunt van vervulling en gemis op het raakvlak van gemeenzaamheid en eenzaamheid ------------------------------------------------------- *Ahav is het Hebreeuwse…

heel verlegen in de bloesemregen rukjes wind spelend met lokkende krullen ogen die smullen lentekriebels die harten doen smelten voeten doen dansen mensen doen flirten vogels doen sjansen en daar staat hij de mooiste boom hij is haar droom doet elke wens van haar vervullen…

ginds de groei van onrust als bij het naderen van een trein met onbekende bestemming zet de signalen op veilig zodat de trein met gezwinde spoed hier snel voorbij zal zijn waarna dan wellicht m'n wens nog in vervulling kan gaan 'het grote verlangen naar dat wat wij gemoedsrust noemen'…

Ik zou een beschermende rol willen vervullen, wanneer het Juiste, het Goede overwint. Ik zou de zon weer laten ondergaan en wij zouden ernaar kijken, wij zouden samen staan.…

stratenlang deint zich verlangen nooit eindigend voor mij uit ik lief jou van binnen naar buiten kan nooit meer vergeten vervulling verloren in verten van horizonten verkort jou nabijheid tot niets zon! secondelang herinner ik mij warmte van een huid zij versmelt met mij een deur opent zich en ik ben in ’t wij.…

Het licht schrijft zonder woorden en wars van alle schijn, het zingt van zoveel heimwee van verlangen dat niet ophoudt, van vervulling en weer opnieuw... Het licht schrijft zonder woorden van eb en vloed, van tranen en durf, van moed. Het licht kent geen ophouden, geen vertraging, het wenkt en groet.…

Even de droom van de totale vervulling boven de natuur. Het echte samen met de geliefde ander, het pure weten. Mijn god, waarom laat je mij in wanhoop van wanorde?…