Alle inzendingen over verwachten

Wat betekent het, dat jij mijn handen zomaar -- in de jouwe neemt?…

Toen je me zei niets meer van je te verwachten deed dat pijn. Dat ik nu niets meer van je verwacht doet nog meer pijn.…

Zieke, zwakke, zich misselijk voelende dokters zijn met geen stokslagen naar een dokter te krijgen! Ja wat wil je...dubbel eigen risico!! Zij kennen als geen ander het klappen van de zweep!!! Maar als ze zouden gaan wordt daar de ‘patient’ altijd veel beter van!!! Ik zeg: dokters en alle afgeleide gezondheidswerkers m/v... gewoon doen…

Als je zwanger bent lijkt alles langer intenser en mooier zoals in een ballon met hemelse stilte en gevoel in de diepte het blijvende verlangen het blijvende hangen vormt dat buikgevoel…

Ons nageslacht heeft het zwaar te verduren, Want in ons land gaan in de moederschoot Voor de bevalling veel meer baby's dood Dan het geval is bij de Oosterburen. Wellicht wordt het de kroonprins bang te moede, Maar godzijdank is hij van Duitsen bloede.…

Zoals verwacht. Kreeg de dood jou in zijn macht. We hebben mooie herinneringen ana hoe je lacht. Lieve oma, rust zacht.…

De dag staat als een maal bereid, Ik proef in 't zuivre morgenlicht Als een nog woordeloos gedicht Uw naë afwezigheid. De verten zijn al luw van u, Waar zon de laatste neevlen reeft, Gij zijt al in het windbegin Dat door de tere toppen beeft... Breng mij mijn deel van 't koel gespeel Dat tintelwater achter wilgen doet, Van 't luchtazuur…

in grijs silhouet als schaduwverlangen angstaanjagend op zoek naar prooi waar zij wezenloos door grauwe ogen in breekbaarheid haar doel ontsiert moet hij lijden in het spel der liefde haar kus gegeven verwacht de dood…

De bevalling had je goed gedaan alsof je nu weer uren door kon lopen met een lichte en verende tred gedachten volledig en vervuld opnieuw geboren met leven geven De hechtingen deden pijn op een plezierige manier Je wachtte op een levensteken met knusse, warme woorden deken, kachel, olifant…

Uit niets zoals het lijkt uit liefde een gevoel van kind gevoel van vreugde wordt bemind is welkom is een som is twee plus één is drie uit liefde blijkt het stille glanzen van jouw ogen…

addergebroed aast zwak klein brein omhelst de nacht onheil aanrichten is hun vak en hun losmakende kaken vergiftigen knarsentandend de boreling die ik u bracht wat kan ik meer verlangen van een zigzag-getekend dier ik noem geen cijfer maar ik wrijf er met plezier vrolijk een tien in, 6+4 slangen moet je stangen…

ik deel bloemen uit de handen hebberig door gratis buit slechts een enkeling ontvangt de pracht in zacht verwachten zij openen en bloeien samen dit mooi moment vol enthousiasme zijn het koren op de molen van leven in de fleurigheid van zon als onze bron zij delen sfeer genereren goede vibraties laten ogen warm schitteren…

haar Roodkapje komt aan kant gezet haar rimpeloogjes glinsteren weer dertig en nog jonger zingt het hart opnieuw die aloude deuntjes van feest voor de deur zit ze voldaan een verweerd pijpje in de tandeloze mond te wachten op de komst van wie ze enkel kent uit horen praten over ze is niet boos noch verdrietig gewoon ietwat in verwachting…

Donkerende tijd vooraf klopt van stil verwachten Krijgt dat aangename dat verzachte vraag en vragensteller van belang Bij de haard: de aarzelzang van het kind 'drie turven hoog' De maand december heeft zo z'n kantwerk zomen.…

Even leek het een zomernacht met volle maan en nieuwe sterren Maar de grond was pijnlijk hard bij elke landing De sneeuwmeerman blijkt nachtblind door de zwarte sneeuw Zweefde boven zichzelf maar zag een ander in het tegenlicht van de verduisterde zon Het is weer nacht in zijn gedachten met nieuwe maan en lege sterren…

Zwellen zeezuchten en blazingen aan tot de sterkte van hevigen orkaan bij Ome Dirk gaat pas alarm schellen als hij klaar is met stemmen tellen Bij hem gaat de wedstrijd altijd door daar komen de dichters immers voor de organisatie zal nimmer nooit bezwijken al breken in den Hoek de pieren en de dijken Zijn vrouw gaat met de schellevispekel…

Was de vondst na 43 jaar te A. van de trouwring van boer H. nu elf jaar onder de groene plakken onder een tegel midden op de straat zodat de weduwe nog alleen thuis alle kinderen inmiddels uit huis nu met drie zit om over te waken Alleen de pastoor blijkt geinformeerd liet de beste man de moed nu te vroeg zakken toen achtte hij het in de…

moment als ik denk ‘ik pas’, niet ver van het ’paradijs’ denk ik er is geen medicijn, een brandende kaars verricht geen wonder meer, wanneer de vogels fluiten komt de vrolijkheid terug in gedachten, het echte leven weer voor ogen al doet het nog zo’n zeer, maar de herinneringen zijn de moeite waard om voor te vechten,te leven…misschien hoop te verwachten…

ooit scheen overdag altijd heldere zon 's nachts natuurlijke maan toen al in schijngestalten bij gefonkel der sterren tot de wolkendekker met druppels en condens er slordig tussen kwam zodat we nu weer verwachten vraag me niet waarom hij ons in de boot nam deze onbekende verwekker in een en dezelfde adem van wind ijs storm orkaan sneeuw…

beneden, de berg af worden huizen keelgaten met daarin dikke lillende huigen van weer dezelfde mening op het uiteinde altijd komt er een moment dat je hond wordt zoals in mijn geval de palinghond, het midden net voorbij, overal tussen, in horen en zwijgen tussen de guppyhonden wil ik nog wel eens blaffen als ik iets zie wordt het ook wel verwacht…

Het rode boek opengeslagen zocht ik zorgvuldig en bekwaam totdat de letters van jouw naam mijn aandacht leken te vragen bedachtzaam las ik wat er stond in het uitgebreide jaarverslag en wat ik daar geschreven zag bracht een glimlach rond de mond vol verwachting klopt mijn hart heeft Pieterman jou horen zingen en meer nog van die mooie…

De bevalling van haar was een zware. Met pijn was ze 'n kind aan het baren. Ze wist zich geen raad. Bovendien was ze kwaad, want ze miste de lol van het paren. Nee, d'r leven was geenszins perfect. Bij de worp werd ze bijna genekt en riep: 'Godallemachtig, hoe raakte ik drachtig?! Ontving ik m'n kind onbevlekt?' De bevalling geschiedde…

voelbaar dun speelt wind in stil verwachten dwarrelt sneeuw als schicht door lantaarnpalenlicht dempen voetstappen het naderend geluid vorst kraakt er bovenuit tot het klokje klinkt de wereld zich bezint op het goddelijk geboren kind…

zwijgende bomen die aarde vol rust het zicht op vele bloemenharten een schepping vol ruimte waar de vogels nog zoeken, warmte vinden in de eenvoud de glans op het groen het lover door de zon wordt bespeeld daar kleurt het leven een overeenstemming van vele gedachten is er het voelen het durven hopen een terugkerend verwachten…

Ik ben zwanger van een vreugde die mijn hartstocht leven doet, vurig maakt en opgetogen, levenslust vult mijn gemoed in mij groeit het en beweegt, banend zich een weg naar boven waar het juichen wil in strofen om de Schepper te verhogen die mij weefde in de moederschoot, leven aan en in mij bood mij door een soort van navelstreng…

de verf is verdroogd penselen hard geworden in een liefdeloze tijd het palet vol stof de felle kleuren somberen een zielloos dof het linnen is nog onberoerd maagdelijk in verwachten dan schetst het licht weer voor het eerst kruipt schaduw uit de nachten een compositie van zwart wit waarin al kleuren groeien de winterslaap…

Mijn baken in zee ben jij, Strohalm die uitgestelde Teleurstelling genoemd wordt - En die toch het verlangen brandend houdt Waarvan het licht nooit doven zal In vriendschap opgedragen aan buurman Gerrit Hingstman, met de beste wensen voor een voorspoedig herstel.…

Vol verwachting hij heeft me laten weten te wachten op mij om middernacht bij de lotusvijver oh, ik verlang naar hem , maar heb hem laten gissen naar mijn gevoelens tot nu toe In een doorschijnend gewaad die de contouren van mijn lichaam laat zien kom ik zachtjes in de maneschijn dichterbij.…

hij heeft me laten weten te wachten op mij om middernacht bij de lotusvijver oh, ik verlang naar hem maar heb hem laten gissen naar mijn gevoelens tot nu toe In een doorschijnend gewaad die de contouren van mijn lichaam laten zien kom ik zachtjes in de maneschijn dichterbij. ik zie hem baden, naakt als was hij pasgeboren ik laat mijn…

daarboven het wolkendek jagen de verwachtingen, verstrooid in de twijgen van de zilverberk, die het zaad in de schoot dragen zal op de winden van de overdaad waaruit ik geen uitweg vinden kan.…