62 resultaten.
langs de strijk van wat violen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 668 ik zie de hemel opengaan
wat wolken dwalen langs
het blauw en lossen op
ik voel de zon en wind
waan me weer een kind
op eindeloze vlaktes
muziek waait zacht
langs strijk van wat violen
ik vang met lach je melodie
we dansen hitte van de
poesta's en wijken later uit
naar permafrost van toendra's
nu gaan we lente brengen
in…
Het land van geheimen.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 552 Onder elke steen ligt een verhaal
Achter elke berg een onbekende schat
In elke glimlach een verborgen verdriet
Door je eindeloze landschappen
De wielen over het grind
Indígenas in en uit
Kinderen in doeken op ruggen
Eten wordt verkocht in zakjes
Vieze nagels en lijnen in het gezicht
Vlaktes gevuld met leegte
Zover als je kan zien
Ergens…
Vuurspelend
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 handen
de stenen raakten
het laatste stukje
haakte aan de info
die jullie deelden
het rechte rond
in perspectief
met de natuur
die vuurspelend met
de zon het huis
verwarmde rondom
zij waren het
die het ronde
rechter lieten lopen
om de openheid
perspectivisch
transparantie te geven
de ingetogenheid
kwam van binnenuit
in hoekloze vlaktes…
Vloeiende wijdsheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 723 Je lichaam glanst
Een rivier
veilig ingebed
tussen de oevers van
bossages
grassige vlaktes
Stroom naar de zee
van je wezen
verborgen nog deels
Toont een zwakke rimpeling
aan de adelaar
tuurt met zijn scherpe ogen ondanks
ontwaart in de diepte
van je ziel
Je gezicht
een ontluikende druivenbloem
in de vroege zomer
Pluizige doorschijnende…
Wat doe ik hier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 70 zon in mijn hart
een sterrenhemel in mijn hoofd
sentimentele vlinders in mijn buik
dacht
wat doe ik hier
in het landschap
ik ging die avond slapen
de maan naast mijn hart
dacht
wat doe ik hier
in bed
in het hotel
van de salon moralist
lag in de nacht
diep te slapen
kon niet denken
want ik sliep
de wereld kende zijn ronde vlaktes…
Een hemel in
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 326 Ik lig naast je en ik slaap
Onder een kleurendeken
M’n hand is warm, ligt op je rug
Dit hoort zo, dat is gebleken
Ik wentel me in kleurschakering
Vlieg met de sluiers van het licht
Ik ontwikkel en trek lering,
Terwijl ik kijk naar je gezicht
En je ogen spiegelen m’n pad
Ik loop op de vlaktes van je ziel
Bewonder daar jouw universum…
herkende je in takkenbreuk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 705 ik heb woestijnen doorgeploegd
in hete vlaktes naar je spoor gekeken
door zon en wind gegroefd, niemand
heeft ooit van mijn zweet geweten
ik struinde door het hoge gras
van eeuwig glooiende savannen
herkende je in takkenbreuk en pas
en dacht je jagend zo te vangen
in bergen vond ik je profiel
maar je wilde niet verschijnen
ik hoorde echo's…
Germanium en Gallium
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 69 Reusachtige bulten in de kale Binnen-Mongoolse vlaktes
van delfstoffenrijk
Bayan Obo
's werelds grootste der aardmetaalmijnen
voor conductors en halfgeleiders
China heft tolmuren voor
onze smartphones
windmolens straaljagers
mri-scanners
voor magneten in duizend turbines
haalt het neodymium uit
Bayan Obo
Hoe zeldzaam zijn zware…
DOLEN EN STEE
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 15 Het meisje groeit op
in een nomadengezin
toeft enige maanden
op weiden in een dal
waar geit en schaap rustig grazen
hun genoegens beleven
mensen en dieren vertrekken
gaan langs lange wegen
over heuvels en vlaktes
naar een ander verblijf
voor korte tijd
tijdens de zwerftochten
raapt het kind soms
wat mooie stenen
of bevallige…
Tabula rasa
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 niet hoef te bestaan
een onbeschreven blad
om mij te bergen
Waar het kristallijne venster
mijn woorden terzijde schuift
het winterlicht binnenlaat
dat naakter is dan mijn blote huid
De klok een witte tijd aangeeft
ik mijn adem bladstil zie hangen
boven een deken van stuifsneeuw
het vroegste zwijgen mij toedekt
De ijle wanden witte vlaktes…
Het binnenste hart
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 88 je kunt slapende waken
je vervelen en bier drinken
een vogel leren vliegen
een orkaan temmen en
insnoeren in je week geworden
ziel, je mag gerust liefhebben
en op je bek gaan, vergeet
niet te reizen naar de uithoeken
waar niemand komt, de kroegen
en kale vlaktes, de weelderige
tuinen met vijvers, de plekken
die je dacht ergens van
te herkennen…
Heidezoet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 Groene spechten brengen een lach
Kijk over de paarse heide
Vlaktes die zich ver verspreiden
Benevelde spinnen-raggen die je er zag
Je genoot van deze zonnedag
Het paarse goud mag bekoren
Een late koekoek zul je er horen
Ochtendlicht met zoet geurende luchten
Vogels die naar het zuiden vluchten
Beelden die de geest verblijden
Tussen…
ROTTERDAMS KLIMAAT/MENTALITEIT
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 276 NEDERLAND
April, mei 2011
heel veel zon
heel erg droog
af en toe
'n druppeltje regen
ROTTERDAM
Geel gekleurd gras
op d' Maasboulevard
uitgedroogde boompjes
op 't Willemsplein
"De Groene Kamer"
nu een bruine schuur
Rotterdam
aan de rivier
Rotterdams
vlaktes aan zee
Rotterdam
waterstad?…
Genieten vanhet leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 181 Denk niet meer aan al die vergane tijden
over die vlaktes loop ik lang niet meer
ook die dichte wouden zal ik verder mijden
zet mij liever aan stil helder water neer.
Blijf toch kijken naar drukte van ’t leven
ook al sta ik aan de zijlijn opgesteld
ben nu door vrolijke jongeren omgeven
nee, mijn zijn is nog lang niet uitgeteld.…
Paletpalaver
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 63 Wat voor kleuren wilde hij mengen
blauwe knoop, rood gevaar, witte vloed
met smaragdgroen en bruin van de ganges
vermiljoen van de tempel van boeddha
in de alchemie der regenboog
In woestijnkleurig zandige vlaktes
van het gortdroge subcontinent
tussen tibet, kasjmir, himalaya
en het bladgroen van thee op sri lanka
'Omarm dus je ruimte…
VELUWSE WOLF
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 zorgen
van het wachtende leven
mijn neus vangt zwevende geuren
de Oostenwind nadert snel
heuvelland wekt vragen
Noordelijke stem roept
tussen heideland en zee
grazen lokkende dieren
maar hun eigenaars
zijn jouw vijanden
zwerflust ontwaakt zacht
'k voel me voor even
een rasgenoot
die ver van hier
immer voorttrekt
over eindeloze vlaktes…
Huweliksklokkies
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 618 Ons kom lustig die berg opgedraf
met die krag van die ossewa
Onder ons verrys die vlaktes
van het eeu oue Suid-Afrika
Ons roep halt en stap uit
en vergaap ons vanop die klipmuur
aan die mooi kaleidoskoop kleure
soos 'n koning oor sy landgoed tuur
Met Lottebie waarvan ek hou
drink ek lekker soet vonkelwyn
ons voel baie geseënd
dat…
Ontsnapping
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 268 Meneer rendier zal ons
leiden naar betere oorden, bergen met zon en
sneeuwwit behangen bomen en op de vlaktes.
We nemen de tijd voor onszelf en laten de pijn
aan een ballon opstijgen richting de zon, als de
vogel die te hoog vloog, z'n vleugels verbrand-
de en ter aarde stortte.…
Katwijk kust mij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 44 naar de hond die ik passeerde is iets wat ik niet kon en kan
Hij is van aard zichzelf
Ik loop over een pad
Waar vrouwen vroeger hun rug niet keerde naar de zee
Ze keken met de storm mee
Ik had trek gekregen met nog de
zeereep voor mijn kiezen
Een mantelmeeuw was mij al voor
Zonnestralen kwamen door
Goude mist met blauwe gaten
Witte vlaktes…
DORRE LAND ( Taal: AFRIKAANS )
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 3.010 hoe beskryf jy reën,
as tien seisoene droë sand in jou kiewe waai
het God vergeet van wesens wat kinders voed
hoe beskryf jy groen,
as dorre landskap jare lank geen vrugte baar
het God vergeet van mense wat gebede
na die hemel stuur
die stam loop leeg
so ook die wye natuur
ek kan die onrus voel, as my mense
sing en koor van vlaktes sonder…
IJsland
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.199 energie
Zon en sneeuw zo zuiver en puur
Reykjavik stad onbetaalbaar mooi
Trendy clubs in het nachtelijk uur
Chique centrum lichtjes in de bomen
Huizen in diversen stijlen gebouwd
Warme mensen gewend aan de kou
Open en sociaal voelt zo vertrouwd
Gletsjers sprookjesachtig prachtig
Ontroerend wonder natuurschoon
Hagelwit ogen de oneindige vlaktes…
Uit twee
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 339 Jij hebt gelijk dat jij mij niet hebt meegenomen
ik val uiteen in dikke vlokken sneeuw
daarbij een droevig lied van een kozak
over vlaktes nachtmerries bereden
Ik ben geen jonge, vlotte Parijzenaar
met zijn brille en rappe woorden
hij laat zich voorttrekken in de tijd
onstuimig voortduwen door de noordenwind
Toch heeft deze nacht jou opnieuw…
Wellicht lieve vrouw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Draag gerust de maan, zonnestralen in je haren
droom van toffees en horden kunnen lopen
vergeet brandende vlaktes, verraders van leven
wurgers van gedachten en put kracht, uit
want ook het hartzeerkind in je mag stralen.…
Grijze woorden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 Men snakt naar blauwe luchten
Terwijl men kracht blijft putten
Uit rookpluimen producerende gebouwen
"Het is altijd zo geweest
Dus laten we het maar zo houden"
Galmt door de grijze vlaktes heen
Terwijl kinderen vragend omhoog kijken
En lijken de grond nog iets lijken te voeden
Galoppeert gedegenheid de Melkweg over
Op zoek naar nieuwe levens…
Emmercompascuum
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 774 Mijn dorp ik heb u lief
Het dorp met zijn lange kale vlaktes,
waar stapelwolken reiken van de Hemel
naar de aarde, in een poging
aard en hemel met elkaar te verenigen.
Hier voelde ik de liefde als een tedere zachte
warme mantel die alles omhult.…
Who's Afraid of Jean-Pierre Ami
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Mengt zich 't vermiljoen van boeddha
Met het gore groen der Ganges
Tussen Kasjmir, Himalaya
En het tropische Sri Lanka
In de droge dorre vlaktes
Van 't versleten continent?…
Wind in actie
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 471 schade te verkennen
dan staat hij weer uiterst strak
vervolgt verbaal experiment
hij doet scheepszeilen bollen
laat intens guur de golven rollen
zwoel streelt hij zacht haar wangen
op luchtig zomerse strand
opkomend vlaagje schuurt ruw
hoofd lichaam been en hand
dan komt hij opgewonden
pas echt weer uit de hoek
hij stormt over dorpen
vlaktes…
1975
gedicht
3.0 met 9 stemmen 4.057 Verwilderd in besneeuwde vlaktes
woestijnen in muren gevangen
de kampen kelders en kooien
waar de ene mens de andere onmens wordt.
Al die dromen al die jaren
steeds weer dat kind op 't platgebrande station
het hoge gillen in de kazerne
waar je stem, die mooie vaas
werd stukgetrapt.…
steppegras
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.104 Ik voel jouw warmte mij omarmen,
zij vult de leegte diep in mij,
ik neem 't op met volle vreugde
en voel me weer een beetje vrij
het steppegras wiegt zachtjes
en draagt mijn gevoelens met zich mee,
het waait over de kale vlaktes
en waar 't eindigt: geen idee…..…
Babylonische Almanak
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 69 In de droogdorre vlaktes van het oude subcontinent bezuiden het godenverblijf der Dalai lama in Lhasa
Temidden van de achttien Everestgelijke achtduizenders der Himalaya
Zuidwaarts reikend richting Evennachtslijn tot het Tamilheiligdom Sri Lanka?…