Alle inzendingen over voelen

Altijd is nog te kort beschreven Maar beschreven sta jij wel in mijn hart Had jij gedacht het ooit nog te voelen? Voelen wat je nu voelt bij mij? Bij mij zal je thuis zijn voor eeuwig Eeuwig zal ik van je houden…

Ik voel me opvallend blij terwijl de nacht voorbij rent er schuilt iets vrolijks in mij en ik denk dat jij het bent Eventjes maak ik me geen zorgen m’n innerlijk wordt verwend ik voel me zomaar geborgen en ik denk dat jij het bent Ik fluister zomaar een naam die ik nooit eerder heb gekend er gebeurt iets in mijn lichaam en ik denk...…

'k voel me volkomen in harmonie vooral op Moederdag voel ik nog dieper wat ons ooit samen bond!…

En soms ben ik dichtbij jou en voel ik jouw lichaam tegen het mijne. En dan denk ik zonde toch voel dan hoe het is als wij samen zijn. We lachen genieten en vertellen ons leven. Schatje luister ik wil jou voor altijd dichtbij. Dan pas is mij hart vrij.…

Als men me vraagt, hoe gaat het met je, zeg ik goed, als men me vraagt hoe voel je je, zeg ik goed, als men me vraagt, lekker geslapen, zeg ik jawel hoor, Een mens liegt wat af, want ik voel me helemaal niet goed, het gaat helemaal niet goed en slapen, dat is helemaal veel en veels te kort.…

Ik voel me zo apart, In m'n hoofd is alles zwart. Ik voel me zo alleen, Met zoveel mensen om me heen. Ik wil niet lopen klagen, Ik wil geen aandacht vragen, Ik wil soms óók een luisterend oor, Heeft echt niemand dit door..??…

Maar wat ik weet is dat ik iets voor jou voel. Zoveel van jou zie ik niet. Maar ik zie je de hele dag voor me. Zoveel van jou hoor ik niet. Maar de hele dag hoor ik je in mijn hoofd. Zoveel van jou ruik ik niet. Maar jou geur ruik ik overal. Zoveel van jou voel ik niet. Maar ik wil je hand als bescherming.…

Woorden praat tegen me gooi woorden over me heen ze sijpelen door m´n haar ze glijden langs m´n neus mijn mond zoeken ze binnen glippen proberen ze stijf gesloten hou ik mij tevergeefs ik voel ze plakken aan mijn gehemelte krioelen onder m´n tong zo verlammen jouw lettergrepen mijn zinnen voel…

soms voel ik me kabouter in het grote mensenland ja ik ben stouter omdat mijn zonde hun dimensie niet kent zij reuzen in stappen wieken met armen om de hemel te vatten graaien met vingers hun hebzucht bijeen voor ons is er slechts steen en been wij klagen in klein paddenstoelen een kring en voelen ons fijn in een wereld vol…

jij hebt ooit mijn gezicht beschreven door met je vingers leven te voelen van het visuele het plaatje herinnering in de teruggang naar het pril begin van de eerste keer later dan ooit de transitie van voelen en herinnering naar woorden die in taal met elkaar communiceerden om alle emoties te synchroniseren naar een gezamenlijk…

je beeld mist een hand maar rankt in vrouwelijkvol je zachte lijnen verwachtingsvol kijk je me aan ik voel je als de mijne al eeuwen sta je te verleiden en met je rondheid mannen te verblijden ze lijken je mysterie te doorgronden maar voelen in zichzelf tal van diepe wonden ook zij missen de hand die jou in replica's op sokkels…

Iemand kwijt zijn die er nog wel is, maar nooit bij jou niet zoals het had kunnen zijn Ons eigen leven leiden, jij omdat je dat besloten hebt en ik omdat het zo is Als het niet zo was zouden we voelen wat we nu niet voelen het wederkerige, een samen een bijzaak niettemin, ja we laten het leven stromen Het kan om obstakels heen het…

Zoals pijn me liet voelen, wat de waarde is van geluk. Vanuit de vrije ruimte voel ik, dat onvoorwaardelijke liefde, de zin van ons aller leven is.…

Zodat je je thuis mag voelen. Bij elkaar.…

De nacht heeft mij in het donker gedompeld, miljarden sterren omringen mij, ik voel me overrompeld, door één flonkerende ster voel ik me vrij.…

ook al ben je haar inmiddels bijna vergeten je denkt nog weleens aan bepaalde dagen het zijn van die beelden gebeiteld in steeds brosser wordende gesteenten die langzaamaan vervagen toch altijd blijf je het ver weg voelen en weten dat je onlosmakelijk uit en naar haar zult blijven heten altijd voel je meer van haar te zijn dan van…

Ik voel een afstand, weet niet wat ik aanmoet Jouw gedachte is er niet bij, dit voelt echt niet meer goed Steeds verder voel ik jouw bij me weggaan Ik maak deze keuze en laat je hier alleen staan Met tranen in mijn ogen kom ik tot deze keus Misschien te snel en nog wat dubieus Maar zo kan het ook niet verder, ik moet hier weg En wacht niet…

van mijn geest En iedere ochtend voel ik dat je die nacht bij me bent geweest…

aangedaan voel ik je pijn daarom omarm ik fijn mijn blik over je schouder kijkt hulpeloos en kouder dan ik voor jou wil zijn emoties mee willen voelen doet mijn hersens krampend woelen toch blijft niet jou zijn mij beperken voor mijn gevoel met grove vlerken omarm ik je vol goed bedoelen maar blijf je bergen in mijn armen laat me jou…

Ga niet voorbij, maar blijf bij mij, en voel, Wat Ik voel in het diepst van dit mijn wezen Dat niets dan Gij mij nog iets liefs kan wezen En alles òm u - zonder u - zoo koel, Zo leeg, zo vreemd dat ik mij-zelf niet voel, Wen ver van u - en 'k wens om weg te wezen, Weg van mij-zelf, in 't land des doods, doods vrezen Vergetend om de vrees…

Mijn hart ligt aan scherven De tranen opgedroogd Ik weet dat je er voor mij was Maar nu is dat voorbij Ik voel me zo onzichtbaar Ben ik soms behang?…

Ik probeer woorden te zoeken om te omschrijven hoe ik me nu voel, Ff met mezelf kletsen, Om uit te leggen wat ik bedoel. Al die drukte om me heen, De meesten hebben het beste met me voor, Maar toch voel ik me alleen. Elke dag lijkt zwaar, Je wilt het liever voor jezelf houden . Omdat niet iedereen zit te wachten op je bezwaar.…

Mijn hart voel ik kloppen en ik ga gelijk blokken Ja ik ben nog steed verliefd jij die mijn hart stal als een dief Mijn adem gaat sneller mijn zintuigen worden feller Ik voel je en bent er niet zeer zeker is er geen verdriet Nee want ik ben zoveel een met jou ik voel me echt jouw vrouw De telefoon gaat en je zegt ik ben al naar…

we denken zo ons eigen ritueel je gebaren raken me geen woord teveel een blik, verbazing in je ogen, verwondering om het geheim, het samen weer te mogen ik voel de zachtheid van je haren, het kippenvelervaren als mijn vinger met je oren speelt je wordt verlegen als mijn handen langs je lange spieren voelen naar het kloppen van…

Jij zegt, open je ogen maar, en streelt mij met een klein gebaar, je hand voel ik zacht langs mijn wang, en plots ben ik voor niets meer bang, als ik je in je ogen kijk, voel ik mij kalm en hemels rijk.…

Begrijp me niet verkeerd Ik heb mijn leven lang geleerd hoe ik moest voelen: Ogen dicht, de rem eraf en Keihard op mijn doelen af Voelen deed je later maar Al was je daar waar je moest zijn - En deden dingen pijn en wilden Tranen mij omhelzen, knelden woorden met mijn hart En persten lauwe, grijze woorden zich een weg Door mijn geweten…

Ik kan u niet meer zien aanraken of voelen Maar mijn liefde voor u zal nooit of te nimmer verkoelen Ik mis u meer dan ooit het voelt leeg diep in mij Maar als ik mijn ogen sluit voel ik u heel dichtbij In de hemelse gewesten heeft u uw plek gevonden Hij die over u waken zal heelt hier op aard mijn wonden Dit geeft troost en kracht in mijn…

Ik voel me zo onzeker… Waarom kan je mij niet helpen Voel jij mijn pijn niet… Waarom nou ik? Altijd weer… Het gebeurt altijd mij Waarom ben ik niet zoals jou… Waarom nou ik? Ik ben bang… Bang om alles te verliezen Niemand wil me meer... En ik vraag me altijd weer af… Waarom nou ik?…

Wees toch niet zo boos als je denkt dingen te denken die niet zo zijn maar alleen bestaan in jouw hoofd wees toch niet zo bedroefd als je denkt dingen te voelen die je niet hoeft te voelen in je hart wees toch niet zo ad rem als je denkt dingen te moeten zeggen terwijl je die juist moet zeggen in gedachten wees toch niet…

je gelukkig voel je vrij…