Troosten
aangedaan voel ik je pijn
daarom omarm ik fijn
mijn blik over je schouder
kijkt hulpeloos en kouder
dan ik voor jou wil zijn
emoties mee willen voelen
doet mijn hersens krampend woelen
toch blijft niet jou zijn mij beperken
voor mijn gevoel met grove vlerken
omarm ik je vol goed bedoelen
maar blijf je bergen in mijn armen
laat me jou liefdevol verwarmen
ik voel maar huil niet met je mee
als ik mijzelf verloor en dat wel dee
was weg de diepe steun van het omarmen
mijn goed bedoelde medelijden
blijft toch nog onbedoeld
een beetje onderkoeld
eigen emoties mijden
ook dat doet echter pijn
Geplaatst in de categorie: emoties