Alle inzendingen over volbracht

De dagen van ons leven zijn als een symfonie waarin we de tonen van liefde en verdriet als akkoorden weven En is ons lied volbracht geven we het weer door aan ons nageslacht die hun eigen symfonie zullen schrijven en zo zal de cirkel van het leven altijd blijven…

Het kraken van treden in spanning van nacht donker zijn schaduw lugubere lach strekken van vingers klauwen vol kracht stinkende adem de haat alweer volbracht Arm wezen vreest nimmer in werelden vol pracht…

hij lijkt een beetje getikt draagt belletjes op zijn hoofd een glitterjas en loopt op tik-tak tapdance schoenen maar hij is bij de tijd zoals geen ander wordt per seconde wijzer uur en dag volbracht wekt hij mij klokslag acht…

Al was de overwinning dan wat krap We gaan graag even op de stoelen staan Nog vier jaar in de meest bekeken baan Van crisismanagement en leiderschap Nurse Hetty legt haar kap af voor de nacht Haar termijnen (23) zijn volbracht…

- O, kunt gij dan Bevatten welke Macht zo rijke kracht Schonk aan dit jonge lichaam, dat nu zacht En vredig nederligt, als zeide 't stil: - ‘Laat mij toch rusten; waartoe Hoger Wil Mij geformeerd heeft, heb ik ál volbracht.’…

wat ligt verborgen in de tijd wanneer ik een vermoeden heb dat niet alles is gezegd en mijn zieledroom niet is volbracht ik zal het weten op zijn tijd voel ik hier en daar de tekens die me intuïtief zijn voorgezegd alles is nog vaag en in de maak toch ben ik nu al begeesterd met het nodig vuur voor avontuur ik vraag het mijn zielevrienden…

Gelukkig, ’t is volbracht. Proficiat! Je wordt bedolven onder huldeblijken. Één stug bestuur toont jou de Friese aard: je tocht blijkt géén elfstedenkruisje waard.…

zonder adem teruggekeerd, in het verleden taak volbracht, een beloning geïnd op zoek naar verdriet.. zonder vrede gevonden, waar je het verliet de toekomst zo'n ongeschreven zuiver bestaan.. zonder liefde geleefd, daar alles moest doorgaan…

de ziel zoekt zucht wacht en waakt ze weent kust koost en troost ach de ziel rust en raakt vaart zacht naar het magisch licht dat haar bevrijdt uit de knellende armen van de duisternis de ziel zucht haar odyssee naar het licht is volbracht…

, het is volbracht en sluit perplex de ogen…

Dansend op een bries daalt het blad ter aarde zijn taak volbracht niet langer van waarde. Langzaam de grond naderend zal dit blad niet meer groeien zelfs het reinste water kan dit blad niet meer boeien. Over is zijn vlucht het legt zich te rusten tussen de andere bladeren die reeds de grond kusten.…

opgeschreven uitgemeten in de lengte ook de breedte witte veren glad gestreken woorden zal ze nimmer spreken kankerziekte overmacht levenstaak nu volbracht ©Lady Love ~* In memoriam Carla Furth † *~ ~* na 'n lange strijd herenigd met haar man en dochter *~ *…

Na voortplanting m’n taak volbracht laat de natuur z’n teugels vieren mindert onderhoud aan afgeschreven geesten en lijven Mijn tweede leven woon ik in m’n ziel kan er mezelf zijn en in gezondheid ervaar als leven in aards paradijs met vroeger vergeleken…

De schuiten hebben de dag volbracht. Zij drijven terug naar de goede haven. Achter de kim ligt de zon begraven onder de troost van rode pracht. Wind is er haast niet, maar de sterke vloed draagt ze vriendelijk, alle gelijk, naar binnen, de wijde, veilige mond tegemoet, waar de hoofden hun wachtende omarming beginnen.…

De schuiten hebben de dag volbracht. Zij drijven terug naar de goede haven. Achter de kim ligt de zon begraven onder de troost van rode pracht. Wind is er haast niet, maar de sterke vloed draagt ze vriendelijk, alle gelijk, naar binnen, de wijde, veilige mond tegemoet, waar de hoofden hun wachtende omarming beginnen.…

Nemen is geven Dood is leven, elke zwakheid wordt in kracht volbracht. In de paradox is elke tegenstelling opgeheven: Dag wordt nacht en nacht wordt dag.…

komen ik was nog lang niet klaar heb nog zo met je gelachen en nu opeens lig je daar In een coma geraakt toen ze met jou bezig waren de kanker uit te bannen ben jij stiekem gaan varen Opzoek naar de hand die is uitgestoken wetend dat er op jou wordt gewacht het licht is daar al ontloken is het wachten op het nieuws dat jouw reis is volbracht…

Daar sta je in een sitl overwegen zonder bewegen het lichtje in de top is gedoofd de batterij is op jouw charme is tanende, zo ook jouw kracht jouw kleur verbleekt je hebt jouw taak in alle glorie volbracht geen geluksgroet voor jou in dit nieuwe jaar want jij wordt naar de branstapel gebracht…

Ik kijk vragend naar de maan naar de sterren in de nacht wat is er misgegaan dat haar taak al is volbracht. Ze is zo jong maar lijkt oud door de helse pijnen haar voeten zijn zo koud waarom mag zij de zon niet meer zien schijnen.…

Heil volbracht! Niet door vlees, bezield door water en door geest, voor eeuwig onbevreesd! Godsgeschenk in de belofte! Jezus Christus, mensen zoon! Vrede zij u lieden! Lichtfeest! Het is Kerstmis!…

Onder de bomen die het plein omzomen valt de sneeuw nog onverwachts op de wandelaars teruggekomen van een lange reis door de nacht Misschien zijn zij engelen trillingen van geluid en licht kijken zij naar wat een mens is hoe of zij het heeft volbracht Bij een brug zoekt een Heilssoldate naar wie beschutting nodig heeft waarschuwt voor…

‘k Geef mijn somberheid een haven, is het volbracht, dan ben ik opgelucht, de treurigheid is weer begraven, en soms tevreden over mijn pennenvrucht. En wie mijn pennenstreken later leest, weet een klein beetje wie ik ben geweest.…

Jij hebt je taak volbracht. Sterf in vrede. Wij blijven voor altijd verbonden. De liefde van jou en mij zijn onherroepelijk met elkaar verbonden.…

Jaren vergaan taak volbracht leven ebt weg stil als de nacht. Jongste groeit door tweede gestorven oudste die schrijft haar gedicht voor morgen.…

in bladerval kleurt je oogst in rijpe vormen speels krult de lach als je na drie keer vlagen rust vindt in de luwte van de wind met ogen die de zon nog dragen warmte stralen uit voorbije zomerdag dit seizoen is weer volbracht tussen kale takken strakt al in een heldere hemel tintelfris de winternacht…

zo eenvoudig als het kan in dit grote mensenland schijnt de zon voor jan en alleman ook de regen als een douche voor een ieder die het wil schoon te zijn van al dat dralen gratis en voor niets vliegen voor jou de vogels in al hun kracht over alle grenzen kon je maar aanvaarden alles is open gestorven om te leven het is volbracht…

ik voel me zwaar beladen in het teken van de nacht je hebt me nu verlaten het wachten is volbracht het weten van gisteren de verwondering van vandaag voor verleden en toekomst de herinnering wordt vaag je bent me nu vergeten een leven lang voorbij er is te lang verweten de vrijheid is nabij mijn toekomst is onzeker mijn liefde is…

het afscheid komt van ver telkens weer wanneer de woorden zijn volbracht, verdreven naar de donkere ruïnes van het gelaat ik keer terug; houd de wacht behoedzaam bij de eerste zon als zou het sterven geen naam meer hebben geen fluistering of klank, niet hier en halverwege niet voor jou en mij van ver, van ver, van zo dichtbij…

Maar we gaan stilaan verder de tocht nog niet volbracht op wegen die nooit meer kruisen langs zwijgende schaduwen tastbaar en hoopvol zilvergerand.…

Nadat de poetsbeurt was volbracht, zwom hij weer verder door de gracht.…