156 resultaten.
Getz
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 409 Insensatez
De adem voelbaar
in een zoektocht
langs de juiste kleppen
Jobim op de toetsen
rond de heesheid
van Maria Toledo
En opeens ontvouwt zich
de bloem van de meester
rollend koper
wuivend riet
vergezichten van klank
in een volheid die
rechtstreeks naar het
hart gaat
Zo wil ik klinken
met jou…
Leeg..
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Of is het gewoon vol
Volheid die leegheid met zich mee brengt
Leeg..
Of zou ik willen dat het leeg was
Die leegheid die vernieling met zich brengt
Leeg..…
Het stille is niet leeg
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 130 Zijn woorden droegen liefde
boven alle pijn
en zon verwarmde de wegen
het denken vloeide in samenzijn
woorden bleven stil
waar ik enkel liefde kreeg
hoorde ze als een melodie
op het ritme van mijn hartslag
nog voelt het als volheid van het zijn
want het stille tussen ons
is nog steeds niet leeg…
koraalrood
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 350 vandaag droeg de aarde
mijn hemel
laag
zoals een horizon
vol meeuwen
je keek naar mij
opnieuw en
nader
vertraagde
de zee
rondom tijd
en diepliggende duinen
slapend in elkaar
geen vragen over onbereikbare plaatsen
of landschappen anders
dan mezelf
het waren momenten van volheid
met bloemen overal…
glas in loodzwaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 405 schaduwrijk
is de sobere kapel
waar stilte
vermenigvuldigt
gedachten wachten
op klare taal van
duidend begrip
zwijgzaamheid
veredelt daar
zonder
te verworden
tot klinkend goud
in die ruimte van
ondoordringbare
leegte
waar volheid
als maar groeit
berust ik in mijn lot
mens als mens
nietig, vergroot
tot denkende zot…
Verschiet
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 308 valse klanken laten oren trillen
ogen springen, zien in duplo
maar een hand uit de hoogte
strooit zichtbare stralen
een opvallend lied klinkt
brengt volheid in leegte
je komt weer in balans
de tijd zal alles beter maken
het leven zelf, de vreugde
zal je blikveld met al zijn pracht raken…
De zon, de schaduw, heel dit stil aanwezige
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 375 Wanneer is volheid van geluk voor lang?
Ik weet het niet,
wil soms niet
al die vragen...
maar simpelweg er zomaar zijn
en kijken als een kind
met nieuwe ogen.…
De terugkeer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 143 In volheid van vergane tijd,
wens ik te verpulveren maan
en zon, te grijpen en uit nijd
te doven, ster. Alles eraan.…
Vragen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 Wanneer is volheid van geluk voor lang?
Ik weet het niet.
Ik wil soms niet meer
al die vragen...
maar simpelweg er zomaar zijn
en kijken als een kind met nieuwe ogen.…
Nu schraalt herfst
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 jij wist
de zomer
ongemerkt
met wat
herfstig rood
te kleuren
door het
intenser
worden van
de geuren
aromatiseerde
de oogst
zelfs je lach
streelde de
volheid van
een lange dag
waar leven
eindeloos was
nog plakken
draden web
restanten
van wat eens
een copieuze
maaltijd was
de overvloed
was overal
nu schraalt herfst…
Esoterie vleugde vaag
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 52 woorden in
de zinnen niet
meer lezen
zij waren voor
mij wereldvreemd
keek om
mij heen maar
kon niets benoemen
met de ervaring
die wij deelden
iets dat tijd en
ook volume had er
was niets menselijks in
alles wat ik rondom zag
ik was mijn
entiteiten kwijt
er spiegelde slechts
oneindigheid
geen universele
begrenzing of de
volheid…
Thuis
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.580 Ik warm mij
aan de volheid van
je zijn.
Wentel mij in
tedere gevoelens.
Ik proef je warmte
ook al ben ik
nog kwetsbaar.
Ik kan je vertellen
dat ik teder van je hou.
Je hebt me voor eeuwig
losgemaakt
om te geven
te ontvangen
en te leven.
I'll find my way home.…
onverbolgen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 76 dit keer lijkt de ochtend in
thematiek verdwaald
zoek de verschillen maar eens
als die er nauwelijks zijn
waarom vertoont ruimte nooit beweging
en vertoont zij sporen van afwezigheid
altijd monotoon
alsof de ijsvlakte blijft liggen
weinig grondtonen, gevangen
in huiselijke kring
hoewel sprake van volheid en
naderende cirkelvorming…
De volheid van leven in kinderhanden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 Vandaag sta ik op als open boek, dorpeling,
nee wellicht domweg een bewaard eikeldopje
gewoon rustig liggend in het groenere gras.
Daar heb ik gewoontegetrouw de winter
overleefd, vlak bij een oudere tamme kastanje.
In en op deze plek vond ik mijn doop.
Ik heb de tijd beloofd te wachten om de
zomerloomheid te gaan verwelkomen.
Leven is ook…
De eenzame
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 784 wandelt, draaft
of loopt zijn gangetje
en de barmhartige blijft staan,
geeft gul en bedankt
de middag voor het late licht
de wolken achter de zon
de poëtische blijheid op zijn gezicht
voor de woorden in het natte gras
zo stillend voor de hongerige
die aandacht nam
voor hand en volmaken
van weer een nieuwe dag
het paard dat hem voor volheid…
luisterende luchten
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 503 ik wilde de volheid bezitten
een leegte ontvluchten met
zoveel donkere muren
en mijn armen doen strekken
naar luisterende luchten
om de vullende verwachting
blindelings op te wekken
die tot in eeuwigheid zou duren
verdwaasd trek ik me op
langs dode takken
de handen geschuurd
nu vol met blaren
zocht de eenzaamheid te bedaren
die al…
Altijd weer die ogen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 475 het waren je ogen
gekarakteriseerd door hun
volheid en intensiteit
een mengsel van pure arabica
en een vleugje robusta van de
beste kwaliteit
die mij huiswaarts deden keren
met een peperduur espresso-
apparaat dat ik niet van plan
was om te kopen
elke keer als ik nu zo’n
capsule ga verwerken
zie ik ze weer vóór me
je ogen
maar dan…
Gelaatslijnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 heb de boeken opgeslagen
gezichten bekeken en
bij vlagen wist ik een naam
daarna begon ik
de ogen te lezen en hun
gelaatslijnen contour te geven
hoorde in het prononceren
van lippen de volheid van
tonen tot aan het zacht slissen
zij openden hun hart in
partieel onverwachte momenten
zonder maskering van anders denken
deze mensen maakten…
De golven van de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 293 De schepping in haar volheid, vreugde
in het leven, maar ook pijn die kastijdt.
Al het lief en leed dat elkander bindt.
En al het onkenbare dat wat men niet
weet en ook niet vindt.
Dit alles is een gegeven in ons bestaan,
dus laat de golven van de zee maar gaan.…
Spraakwaterval
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 praten gaat te snel
zijn spraakwaterval
verslist in klanken
waarbij klinkers hun
mooie volheid verliezen
het is geen
kabbelend beekje
dat lieflijk stroomt
langs meanderende
lichtgroene oevers
het hutst en blutst
spet en sputtert
in speelse kolkjes
die klaterend
rollen en dollen
in jeugdig
enthousiasme
is hij uitverteld
stilte…
o ,liefde ik zuig je in mijn ogen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 449 o ,liefde ik zuig je in mijn ogen
als muts trek ik je over mijn oren
fameuze klanken besprenkelen
mijn tong – mijn huid in volvoering
als satijn omhul je mijn lichaam
geladen laaf ik mijn dorst
grijpend in deze storm
brand ze gaten in mijn kleren
blijf maar liefde, dring maar binnen
ik geef je wel onderdak
o , liefde drink me
jouw volheid…
Een subtiel touche
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 44 zij rondde
heel makkelijk
haar woorden
door een subtiel
touche in de adem
die vocalen
hun volheid gaf
nadruk
lichtte op in
de begeleidende
blik die even
twijfel aangaf
zonder bedoeling
met schrik
haar kleine
side-passes
gingen altijd
gepaard met
een innemende
lach die vooraf al
goedkeuring had
in haar scala
van lichaamstaal…
Het eerste touche
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 mijn onzekerheid streek
jij trilde al blijheid
bij het eerste touche
vormde langzaam klanken
vulde ze met volheid
door een krachtige resonans
pas later kwamen
de hoge tonen in
een esoterisch genieten
alsof in onze muziek
met zijn dialoog zonder woorden
liefde opnieuw werd geboren
wij hebben de melodie
van sterren gespeeld en het…
Zal je
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 267 Herinner jij me nog als een roos
die eens in volheid bloeide
maar langzaam zijn kleur verloor.
Als ik sta aan de rand van het
leven en er straks een eind komt
aan mijn aardse bestaan.
Dan uit de schaduw zal stappen
de eeuwige warmte zal voelen
die me liefdevol zal omarmen.…
Buikte tot de bodem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 296 jouw licht
kaatste in het glas
stroopte langs
de randen
vulde in haar
volheid alle wanden
buikte tot de bodem
in wat er over was
heb je gesmaakt
met neus
en lippen
zacht gemaakt
geurde fijne
overdaad jij kwam
zo aromatisch binnen
in een warm beginnen
na intens beminnen
kwamen toch de eerste
barsten in het glas
de scherven…
Aards
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.085 Wij zijn in de volheid van de maan.
De zon heeft nu geen schijn van kans.…
wilskracht
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 411 gedachtes dwarrelen rond in
abstractie van mijn dromen
pulserende emoties in
aura van kwetsbaarheid
ik leef het léven,
ik leef in verlangen
in kleuring van het pad
waar mijn geest mee geplaveid is
observerend de volheid van mijn bestaan
waar soms stukjes afspringen
in golflengtes van mijn onwetendheid
vallend…
Kleine regenbogen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 137 ik bladerde door
wat bladmuziek
zag in herkenning je lach
wist waar je aan dacht
die liefelijke herfstsonate
vol rust en serene pracht
ik bespeelde zwart wit
in een nog zomers begin
liet bloemen bloeien
pas later kwamen
de vruchten en oogst
groeiden bladertapijten in rood
in die volheid van tonen
zag ik de tranen komen met
in je…
Sirene lief
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 234 Daar was zij het
die, met een lichte geur van eucalyptus,
de groep naar de eenzaamheid bracht en
volstrekt ongepast
de leegheid tot volheid maakte.
Een schipper,
ongeschoren,
die zijn eigen noodlot wenkt:
"Zing voor mij meermin.
Zing en laat ons samen zijn."…
Vroegere dromen
netgedicht
2.0 met 48 stemmen 36 als kind
wist ik al
wat ik miste
toen ik voor
het eerst
iemand echt
in de ogen keek
een moment
dat ik nooit
vergeet omdat
wij die blik
samen deelden
in deze uithoek
van het universum
jij die mij
voor het eerst
iets van mezelf gaf
het diepste besef
dat wij deel zijn
van dit geheel
dit bewustzijn delen
de volheid van
dit gevoel…