Netgedichten

netgedicht (nr. 80.724):

Vroegere dromen

als kind
wist ik al
wat ik miste
toen ik voor
het eerst
iemand echt
in de ogen keek

een moment
dat ik nooit
vergeet omdat
wij die blik
samen deelden
in deze uithoek
van het universum

jij die mij
voor het eerst
iets van mezelf gaf
het diepste besef
dat wij deel zijn
van dit geheel
dit bewustzijn delen

de volheid van
dit gevoel maakte
mij ontzettend blij
voelde dat wij
eindelijk waren
thuisgekomen
uit vroegere dromen