Alle inzendingen over voorgoed

Een noodgeval noopte mij toch te gaan staan in de appie-rij maar verder zie je me bij hem niet meer want appie heeft het met zijn pietenboycot voorgoed verbruid bij mij.…

leeft vrij denken als victorie en hij zingt voorgoed…

Geef me jouw alles, jouw zijn en proef mijn liefde in jou, mijn tederheid en warmte verdrijft voorgoed alle pijn. Laat mij alsjeblieft binnen en vergeet wat is geweest, uiteindelijk is het nooit te laat om elkaar lief te hebben en voorgoed opnieuw te beginnen.…

als het vandaag je laatste levensdag was waarna je voorgoed zou verdwijnen nam je dan nog tijd en moeite een gedichtje te schrijven ? wat zou je anders nog gaan doen ?…

Is daar soms iemand die op mij wacht, gaat het verder, blijf ik bestaan of is het voorgoed met mij gedaan.…

als het grijze mij bedreigt de wind me naakt dwingt verlies ik elke dag een beetje meer tot ik uitgebloeid voorgoed mezelf verzwijg…

In kleine stukjes raak ik weg, sterf verder af, ben ik voorgoed verloren.…

Overleven doe ik In sneeuw die Dood is, Dode sneeuw Die roemloos In en om mij heen Gesmolten is - En vlokken die Voorgoed aan mijn Einder verdwenen zijn…

Ik hoor niet meer dan donder en bliksem want stilte trekt mij niet meer dat verlangen is voorgoed vergaan voorgoed.…

Ik lach voel me goed alle nare dingen verdwenen voorgoed Ik lach mijn leven heeft weer zin dit is voor mij een nieuw begin…

je ziel, voorgoed een plek van vrede de leegte, verzoend in stil berusten je naam, een zachte melodie (okt. 2003-2005)…

In de hangmat onder de notenboom met de krantenfoto voor me, zie ik hoe een Schiedamse jongen ontsnapt uit zijn kamer, de weg naar het Licht vliegt, weg van zijn angsten, voorgoed.…

Het afscheid namen wij in stilte als twee grote mensen Zij doofde het licht te vroeg uit verbrak haar rozenkrans en verdween voorgoed…

Hij nam de frituurpan uit de schouw, knoopte zijn marineboord en -mouw verliet zijn kombuis, ging voorgoed naar huis tot groot jolijt van de kabeljauw.…

Een mens verdraagt zijn mede Vanuit het perspectief van nu en verleden Dit is een gevoelige balans Ga je over de grens dan loop je de kans Dat je voorgoed wordt gemeden.…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

Precies waar we ons bevinden, kunnen we gelukkig worden, wanneer we dat niet zijn. Voor de dichter is dat hier, waar nu zijn vingers schrijven. Hier staat hij in zijn middelpunt, temidden van zijn eigen tuin. Straks drijft hij in zijn oceaan, die zijn eigenste badkuip is. Daarna rust hij uit in bed. In het centrum van de wereld. Waar…

Je was ineens zomaar verdwenen en ik herinner me nog de tijd dat de zon en maan tegelijk schenen maar nu ben ik je voorgoed kwijt Ik hoop dat alles goed met je gaat en dat je heel gelukkig zult zijn zie het bestaan als een kostbaar sieraad en hou je vast aan een gezonde levenslijn Wie weet ontmoet ik je ooit weer tussen de sterren en…

de nacht is stil en mijmeringen zijn als geboren klinkers, vertrekkensklaar dat is niet erg want ze leiden me naar de oorsprong hoe gelukkig we zijn met man en vrouw het geschonken leven dat meestal perfect begint en, hoe ongeneeslijk het leven ook is, het lichaam reilt en zeilt, van vlies tot ziel, hart tot holtes, lief voor leden…

Hier zwalkte de zwaar beschonken matroos, maar zijn onzeker lied is voorgoed verstomd. Vader tijd heeft alles meedogenloos wat ooit gewoon was voorgoed uitgegomd.…

Voorgoed nooit meer niets te hopen niets te verwachten alleen de duisternis die wacht op mij totdat ik zeg ik kom nadat ik heb geschreeuwd om hulp maar niemand die me hoort.…

als een vleugje wind fluistert zij me toe waarom ze voorgoed en zo pijnlijk verdween ik staar naar een verre vogel in de lucht voel het gemis van wie onbereikbaar is…

de wind schudde kaarten in verse parels van lucht in zwaartekracht van verlichting door mijn geest om de echtheid van mijn leven te erkennen en herkennen voor nu, morgen, voorgoed…

Alles wat er over was, is nu voorgoed voorbij. Ik lig op bed, ik denk aan niks Het doet zelfs geen pijn. Het is leeg,…

In de kern van jouw menszijn Was je voor iedereen jezelf En, belangrijker nog, Voor iedereen gelijk, Als geen ander doordrongen Van de gedachte dat de mens Alleen samen met de ander Het leven leefbaar kan maken Zo hebben we je meegemaakt, Buurman die voor alles Medemens was, altijd klaar Om de naaste in jouw omgeving Te helpen…

Je sluit voorgoed mijn deur Woorden die geen inhoud meer hebben Je begraaft je in je eigen leugens De deur sluit vandaag voorgoed Ik laat je gaan in vergetelheid...…

alleen gelaten Ja later moest je mij niet meer Jij hebt me voorgoed verlaten Maar dat enig stukje natuur Heeft mij nooit meer los gelaten…

uit alle toekomst weg En wordt geschrapt uit alle weten Voorgoed begraven in vergeten Kaf in het kaf Als bergen weggesleten…

Ik ga je voorgoed verlaten Zo lief als ik je eerst had. Zo ben ik je gaan haten. Je bent niet meer wat je was. Het hart is voorgoed verdwenen. Wat ik eerst als passie had. Kan ik nu nog om wenen. Vaarwel Maastricht. Ga je goed. Met je hart van ijs. Wat er nu van je is geworden. Word betaald met een hoge prijs.…

Als een mus die me plotseling aankijkt en weer wegvliegt nergens heen, wil ik voorgoed vertrekken als iemand die je kende en voorgoed verdween, me verbergen om de dingen die je zei want ik las het nooit in je ogen, de liefde voerde mee…gaf me geluk of heeft me bedrogen, tranen op het kussen van de vorige nacht doen mij m’n adem benemen, kijk…