als het dromen voorgoed begint
de nacht is stil
en mijmeringen zijn als geboren
klinkers, vertrekkensklaar
dat is niet erg
want ze leiden me naar de oorsprong
hoe gelukkig we zijn met
man en vrouw
het geschonken leven
dat meestal perfect begint
en, hoe ongeneeslijk het leven ook is,
het lichaam reilt en zeilt, van vlies tot
ziel, hart tot holtes, lief voor leden
als haast volmaakte kunst
het grijze heelal van gedachten dat zich uitstrekt
tot ver in onze ademtocht
soms als een koers
van de wind die gorgelt in de keel van tijd
om langzaam uit te wijken naar dat
waar we vaak niet naar durven kijken:
het sterven
en toch, met het oog op dit grote mysterie,
is, ondanks open wonden, niets zo geheel als het leven
waarom zou er dan voor de dood geen
haast volmaakte perfectie bestaan
Geplaatst in de categorie: filosofie
Knappe verwoording Kerima.
Knappe vaststelling!