16284 resultaten.
aards goed
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.266 Aarden in het hemelse bestaan
geeft ons vurige zonnegloed.
In de volheid van de maan
heeft het daglicht geen schijn van kans.
Jouw uitstraling is mijn grootste goed.…
Baadde aarde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 het rondde
in goud de
massa wit
gebundeld licht
waaierde uit in
krachtige stralen
die hun intensiteit
zelf bepaalden
met energie
overgoten baadde
aarde in de
bron van de zon
waar scherpte
en rechtlijnigheid
het credo van
de eeuwigheid zong…
VERSCHROEIDE AARDE
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 832 zij is verschroeide aarde
wie haar bezat, heeft haar verzengd
en liet slechts sintels na
zij is een schim, een schimmel in de nacht
een postkoetspaard slecht afgetuigd
een magere merrie zonder zadel
die zich bijna benaderen laat
zij hinnikt niet, zij heeft het graag
als men haar flanken streelt
zij wenkt, zij zwenkt, ontwijkt
de sporen…
Vruchtbare aarde
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.131 In de omhelzing van de natuur
In de kleuren van de zonsondergang
wanneer ik
door het gras
naar de horizon kijk
met de aarde voelbaar onder mij
met de getijden en de kringlopen
van de natuur
luisterend, wakker
glanst mijn levensgeest
in de schoonheid
en heiligheid
van alle leven…
Hemel op aarde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 665 Als een sluier hangt de nevel
trots over de maagdelijke grond
niet van plan op te geven
wat de gretige wolk op aarde vond
Droevig, neerslachtig
geeft de aarde haar bezit
al haar prachtige juwelen
opgeslokt in oneindig wit…
Kind der aarde
poëzie
2.0 met 898 stemmen 125.255 Nu kom ik elke nacht, Moeder, slapen bij u thuis:
Geen afstand in de avond scheidt mij van uw liefdelichte huis.
Voorgoed uit al Gods sterren ken ik de eigen moeder mijn:
Daar is niets in de wijde heemlen als uw ogenschijn.
Hoe vindt de schaamte mijner ogen, Moeder, u onveranderd schoon;
Hoe bleef gij trouw en goed, Moeder, voor de ontrouwe…
Van mystieke aard
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 30 vergelijken
merkwaardige
boventonen
voert drijft het
spel van geven
en nemen op
merkwaardige
stromingen een
totaal onverwachte
kant uit zelfs
onvertogen woorden
hebben wij tijdens
hun werkjes nooit
kunnen horen
zij wisten dat wit
hun bron was
geworden waartoe
alle kleuren in
samengaan behoren
hun delen was van
mystieke aard…
ware aard
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 598 Haal de spiegel voor me weg
Het praat zo moeilijk tegen mezelf
De spiegel praat met mijn woorden mee
Zo praat ik echt niet graag
Laat je ware aard eens zien
Spreek en keertje je eigen woorden
Het zijn dan, mijn woorden niet
Maar, de jouwe
Vergeet dan niet dat jouw woorden
Die jouw mening vertegenwoordigen
De spiegel zullen breken
Het…
De aarde en de wind
gedicht
2.0 met 18 stemmen 15.420 O de wind viel en ketste terug
rakelings langs de takken van de kale bomen,
van boven naar beneden, van de hemel naar de aarde
en dook in het gloeiende hart van de narcis en zoog.…
Ware aard
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 630 Hij verraadt zichzelf, zijn mooie woorden
Licht en luchtig tegelijk, zijn duister
Komen voort uit blind omrande twijfel
Harde holheid heeft zijn woord verlaten
Het ontstaat, hij tast in donker sferen
Hoogst verloren bruist het op als water
Uit een hete onbegrepen geiser
Vol van druk en onderhoofdse krachten
Later, als de luwte weer terug…
deze aardse reis
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 7.927 vergeten voelen als jij voor altijd
aan mijn zij zou zijn – gewandeld op de avenue
waar jij nog preuts je rokken hield toen de
wind op mijn bevel jou gaf een koele bries
Het carillon leeft in klanken voort en speelt
je naam dapper en zo wijs – en als ooit wij
samen schouwen naar de hemelpoort zal
ik Amor danken dat ik met jou mocht maken
deze aardse…
waarom op aarde?
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 712 het waarom leidt echt tot niets
god is dood en de agnosticus
zwijgt den goddeloze stilte
zwerend bij lood om oud ijzer…
Het aards paradijs
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.247 Ik zou het willen uitschreeuwen hoeveel ik van je hou
Maar soms ben ik bang jou te moeten verliezen
Wil hier niet hopeloos verliefd alleen achterblijven
Deze planeet is niet altijd het aards paradijs…
een aardse vlinder
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 395 soms dan ben ik zo
ondraaglijk weids
waar mijn vlees
als afhankelijke wees
zuigt aan borsten
doch mijn ziel
de God verzoekt
diepte niet te korsten
zo ben ik van
nature geschapen
als een menselijke zot
ik, die nauwelijks
mijzelf ken
en voortdurend
mijn duizend loten
bij elkaar moet rapen
ja, ik ben een aardse vlinder
lichtzinnig…
plaatsbekleder op aarde
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 366 ooit opgevoed
voor de rol plaatsbekleder
op aarde
volleerd te oordelen
uit Zijn Naam
een griezelrol
waar ik uitviel
op mijn twaalfde
God bestaat niet
als ontluist'rende regelgever
een verzinsel
uit voor machtswellust
gister speelde
ik vol verve
toch die rol
maar ik geef toe
ook in spelvorm
kan ik 'm nog steeds
niet aan
hij…
aarde (elfje)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 748 oker
dalende zon
in Afrikaanse woestijn
giraffen zoeken de horizon
magisch…
De zee is mijn aarde
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 268 De zee is mijn aarde.
Zij kiemt,
voedt,
baart.…
Aarde, over-oude
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.797 Gewielde en will'ge wentling der seizoenen,
ijs-zwaart der peer als zonne-dans van 't kaf;
mijne aarde, wisslend teken van verzoenen
die waart het Paradijs en wordt het graf:
gij wordt het graf de dankb're derver, die men
zal bergen, onbewogen, in uw schoot,
om dáar voor aarde en hemel weer te ontkiemen
tot dubbel leve', o broze,…
aards tranendal
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 873 even was hij weg gegaan
gevallen en dan terug
gestuiterd, ongewenst als hij was
daar aan de andere zijde
waar zijn licht te fel nog
gaten brandde in het behang
blijven moest hij nog
een halve eeuw en 1 jaar
zoeken naar het doel
waarvoor hij werd toegevoegd
aan het zieltogend bestaan
de eeuwige rust, de jachtvelden
het zijn flarden van…
bruinrood is de aarde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.527 de hitte kastijdt
dit glooiend land
van weiden
stieren grazen
als prinsen
in de zon
trekvogels flankeren
als witte jonkers
het edel vee
heet geblakerd
lonkt
de maestranza
in Ronda
is de locatie
al volzet
ongenadig
sneeft
het beest
hier
is de dood
een feest.…
Zo laag op de aarde
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 934 rivieren die stromen en groeien
verdwijnen in het dorstig land
nooit de zee zullen bereiken
maar wellicht ondergronds
hun zoetwatermeren maken
wachtend op de wortels
van groene wijngaarden
samen met de trage aarde
tot paarse druiven en bloed
de lach van een gelukkige vrouw
van een man en een schreeuwend kind
haalt water van…
De aarde bloeit
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 371 de komst van lammetjes aan
steeds meer blauw verschijnt spontaan
door de steeds warmere voorjaarszucht
lenteklokjes tingelen nog onbevrucht
met harten die verwachtingsvol open gaan
ze voelen zich voor even nymfomaan
als ze de bijen lokken in hun vlucht
maar als alles eenmaal groeit
de nieuwe blaadjes zijn geboren
is het alsof heel de aarde…
moeder aarde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 537 zij zal haar armen om je sluiten
en je het hart van moeder natuur tonen
Haar schoonheid herstelt de eeuwige pijn
Pijn gevuld met haat door het duister
een gedoofde vlam zal weer branden
Als de aarde weer herstelt
en de ziel weer terugkeert
in jullie koude harten der haat…
Het zout der aarde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 91 ik rook ziltige lucht
proefde het zout der aarde
zag in de duinen
wat verlaten eieren
van vogels op de vlucht
zand knarste
in losse gedachten die
zich niet lieten ordenen
tot een vriendelijk geheel
alles werd me te veel
maar zee spoelde
de bitterheid weg
door monologen
van talloze golven
kwam ik langzaam tot rust
heb het strand…
Deze aarde, dit bestaan...
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 797 Deze aarde, dit bestaan,
eindeloos ontmoeten,
liefdevol een ander groeten,
dat zal nooit vergaan.
Zon en regen, gang van eeuwen
steeds opnieuw waar adem gaat;
voor de liefde en het hopen
is het nooit te laat.…
moeder aarde
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 794 De overweldigende natuur
zo mooi en zo puur
die ons altijd weer raakt
maar ook
door velen kapot
wordt gemaakt
zoals het doden
van zeehonden,
walvissen
en niet te vergeten de
ontbossingen
die de habitat van
dieren verstoort
om ook maar te zwijgen
van zinloze oorlogen
waarin onschuldige mensen
worden vermoord
en rassenhaat
wie is daar…
De wondermooie Aarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Ik dook naar de aarde op weg naar een stad,
maar niemand die opkeek van zijn telefoon,
een ruimtewezen vond men heel gewoon
geen mens die maar even belangstelling had.
ik zag dieren in een kooitje zielig staan,
alleen de mensen liepen er vrij rond
al vond ik velen dik en niet zo gezond
ben toen teleurgesteld maar weer weggegaan.…
Aardse bodem
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 596 winter,
steeds weer naar omhoog kijken dwingen ze af,
terwijl op de grond rottend blad van populieren
een zwaar herfstig parfum afgeeft, in ijle geuren,
heldere manen overwinnen nu het bleke zonlicht,
dat wikt en vecht en strijdt met lage wolken,
en zich verloren weet, in deze winterstonde,
maar intussen stil en geduldig wacht, tot
de aardse…
Op de koude aarde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 Dood spreidt je vleugels
De lente staakt haar fluister
Het struweel blijft stil…
Zo laag op de aarde
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 814 De bouwstenen zijn simpel
bereid tot al wat mogelijk lijkt
atoom vormt zich een molecule
Hoeveel spiertjes er nodig zijn
in een bekend gezicht tot het
zacht aan het stralen slaat
Een ster van Bethlehem
wegwijzer naar een route
voor een opgewekte finale wijst
Nog een glimlachje
bij iemand losmaakt
een zaadje voor vrolijkheid…