Alle inzendingen over vroeger

Uit het leven gegrepen Ach ja, volslank, mollig zeg maar een dikkert ja ja ja weer eens op dieet deze maal voor mijn gezondheid vroeger aan de slanke lijn maar nu hoef ik zeker weten geen "den" meer te zijn vol tevredenheid en trots geschreven de weegschaal gaf vijf kilo minder aan op dinsdag de eenendertigste augustus ik heb mijn…

waar het vroeger bliksemde in een snel dispuut neemt nu traagheid toe met de minuut antwoorden hangen in de lucht maar trekken in een lichte mist aan hem voorbij hij kan ze niet meer raken wolken die de hemel maken het blijft een brij toch is er soms een open plek waar een nieuw vergezicht hem zekerheden geeft die hij al tijden…

Voor mij loopt een vrouw ik herken de geur van jou de zeep waar jij je vroeger mee waste of die als verfrissing lag in de kasten ik moet mijzelf bedwingen om niet voor te dringen deze geur heb ik al zolang niet geroken het is net of er spontaan weer herinneringen opdoken glimlachend loop ik naar de deur en denk: wat kan je toch genieten van…

Zullen we samen naar boven klimmen hand in hand zoals we vroeger bedachten? Zullen we dat doen? En als we dan daar boven zijn zullen wij dan drinken tot het laatste glas wijn? Zullen we dat doen? Kom klim mee. Het is mooi, de weiden zijn uitgestrekt en groen. Zullen we dat doen?…

Zo ’n nieuwe prent geeft nooit meer dat plezier Dan vroeger een bekeuring op papier.…

Verdrongen angsten van vroeger. Vastgeroeste gedachten. Onaangepast aan onze leeftijd. Fossielen zijn dood als stenen. Psychofossielen zijn schijndood. Opgraven wekt ze tot leven. Maak ze niet wakker.…

Wuif ze niet weg de verhalen van vroeger vertel ze ons toch zodat ze zweven op de wind. Graag wil ik ze horen weten hoe het allemaal was jouw leven als kind wat je deed en hoe je dacht. Ons mogen herinneren en op je adem dragen langs toegestane tijd. Wij zullen luisteren aandachtig horen naar hoe jij fluisterde met de wind.…

Als 't leven over-leven wordt, Al is het kort, 't Schijnt lang te duren; Hoe pijlsnel vroeger tijd verdween, De laatste zijn de slependste uren; Zij kruipen heen. Maar troost de Heer, die ik aanschouw, U in uw rouw, Steunt Hij uw voeten, Zo zult ge uw weg gemoedigd gaan, Totdat wij ons bij Hem ontmoeten, - Treed rustig aan!…

je bent nu 87 en vol levenslust elke keer wil ik je vragen hoe denk je over dood gaan ik zie dat je oude foto's terughaalt ze liggen overal alles wordt steeds meer iets van vroeger, kijk hoe we ranja dronken toen maar het lijkt ook of het je niet kan schelen waarom ben je niet bang voor de dood, is dat de leeftijd?…

Ik was mijn fiets aan de plas aan het stallen Je stond er -zelfbewust- zonder 'n spoortje angst op je waterski's Je maakte sprongen fratsen haalde je uit Je viel geen enkele keer in het water Jaren later zag ik je geen schim meer van 't meisje-van-vroeger daar op je ski's op die waterplas Al je plannen…

Aan niemand kan mijn hart dit zoete teer verklappen wat ik in de milde nacht over haar en haar bloesem heb uitgedacht omdat zij vroeger geen vrouw was maar een androgyne man met het verkeerde geslacht en hoe ik haar liefde omdat ik niets bemerkte aan haar intieme behoeften jaren ouder dan ik die onervaren niet wist dat zij ooit…

zij het met een half oor, want dat was vroeger toen de wereld nog niet meer wist. Intussen waren er computers en satellieten. Kon er nog iets misgaan? Ja, dus. De geschiedenis stopt nooit. Dit, deze periode, zijn onze herinneringen van straks.…

Je liefde bekennen als vroeger. Je namen in de schors van een boom kerven. Jaarringen overleven verlovingsringen makkelijker dan bruggen, die oevers moeten verzoenen. De liefde… Ze komt in vele vormen en wordt op rare manieren bejubeld en verzegeld. Maar wat is er nu mis met een gedicht?…

Ik heb wel eens iets teruggehoord van een zus of buur, iets van vroeger dat mij bijzonder maakt, ach ja rondgereden door de gewesten word ik niet meer, in een draagstoel achter op papa's bagagedrager met weerhaakjes in mijn huid die het licht weerkaatsen met koninklijke allure nee, kleurloos ben ik niet al heb ik geen franjestaart…

buiten elke tijd 's morgens wakker worden gebonk bij de buren gapend tegenlicht een engel voor mijn angsten het voorhang gezicht weer strooien ze brood meeuwen ruziën om meer natuurlijk tango in bodystocking met een klein kanonnetje naar de wolkyshop een sloep naar vroeger einstein aan de overkant stelt de dekschuit vol…

Woorden en letters dansen voor ogen geven mij rust noch duur drijven tot vormen van regels en waar vroeger mijn tred vol kracht nog was neemt nu mijn brein langzamerhand het tempo over.…

Weg van hun vroeger leven zijn zij naar knappe knullen weg van hun vroeger leven jubelend voortgedreven. Niemand kan zonder brullen aan het Fortuin ontkomen niemand kan zonder brullen zijn hartstochten verhullen.…

Wij denken dat het vroeger allemaal beter was Meer blijdschap, geluk en meer gezelligheid Meer zorg voor elkaar en verantwoordelijkheid Niet zoveel haat en nijd en helemaal geen poespas.…

Zoals vroeger is het, toen geluid nog in watten was gedrenkt en spinnen vanuit in hun bedruppelde webben buiten op haar loerden. Zij ontpelt zich en kruipt terug in bed met een doos tissues op de vrije plek en boeken op de grond.…

En zachtjes tel 'k de dagen weer, Die door mijn vingers gleên - En dromend zie 'k het dampend dal Door de' avondschemering heen: - Daar is dezelfde heuvel waar De zon vroeger verdween - Daar zijn dezelfde dingen nog Waarop zij vroeger scheen.…

Ik mis mezelf weleens zoals ik vroeger was zo levenslustig en energiek niet breekbaar als glas. Ik mis mijn eigen kunnen en ook mijn eigen zijn dit alles te moeten missen het doet zo vreselijk pijn. Ik mis die ik ooit was en teer op mijn herinnering ik ben nu wie ik ben met mijn eigen beslommering.…

Ik dacht vroeger dat ik al volwassen was, al was ik toen nog zo klein, groeide net uit de kleuterklas, en wilde zo graag zelfstandig zijn. Men denkt nu dat ik groot geworden ben, al is dat alleen maar schijn, 't verschil is dat ik mezelf nu ken, maar ik blijf nog altijd even klein..…

zij weet van de thee speelde als vroeger met lepel en schotel verkende met vingers metaal en porselein lachte om de geluiden ze klonken blinkend anders in herhalen droomden eigen verhalen van het grote servies met kannen en schalen om samen in te verdwalen zij boog wat voorover keek ons indringend aan een koekje voordat we gaan…

ik heb mijn blokken gepakt zij waren netjes gelakt na een speeltijd vol butsen en krassen vroeger wilde ik groter en hoger stapelen en meer tot het fout ging die laatste keer het bouwen was afgelopen ongebreidelde groei uitgesloten het spelen voorbij tijd voor echt leven belangrijke zaken maar ik kan het niet laten blokken zijn…

Al het groene verdwijnt in het grijs Mijn bewustzijn valt uiteen in een innerlijke krijs: Hoe bedacht men gedachten die wijzen op nut en streven Nu ik veracht al de rationelen en volgens wijsheid dien te leven Wat is het meer dan hoop verpakt in alles van het heden Vroeger staat nu voor dat wat we zo fout en slechter deden Ons nu is…

Wat was vroeger mijn wens, ben ik nu wel dezelfde mens? Is er nog enig verschil, was ik toen ook al zo stil? Leeft die kleine meid, of is ze mee met alles, dus kwijt. Hoe moet ik dan mezelf kennen, als ik niet door de herrineringen kan rennen.…

kom laat me nog eenmaal bewegen onder boomtakken van licht en woorden van water uit golven ontstaan zoals het kind, in bloemen gehuld en blauwe zee in zijn ziel omsloten kom laat me nog eenmaal opgaan als bladeren in de wind, je vochtige mond en wat de maan heeft geschreven ik denk aan vroeger, de vogels onsterflijk voor later…

Laat het weer zo zijn, Zo als het vroeger was. Ik ben bang Voor al de pijn die misschien nog moet komen. Maar ik wil het leven Waar ik nu alleen nog maar van kan dromen. Houd me vast voor even, Geef me nog wat moed Om te strijden voor het leven. Houd me vast voor even. Ik vraag je om me hoop te geven Voor de strijd om een beter leven.…

vandaag zal ik de man worden die ik voor jou had willen zijn jouw woorden zullen de weg wijzen in mijn dromen van vroeger mijn weten zal leven in ons verleden de idealen zal ik veroveren en aan mij onderdanig maken ik zal bewijzen dat wat we ooit dachten maar nooit deden, ons verwachtte ik zal voor ons beiden leven maar weten…

mijn hete penne korreltjes gerookte zalm koelen snel af ze bakte voor mij het genot van scharretjes om in te schuilen over rougette lopen de lijnen samen - frans in duitsland een deense strik toe met aardbei ik mis de kers miste garnalen van vroeger op school een dorische kroon op dak bijna flessenhals…