Alle inzendingen over vrucht

Waar vruchten zullen groeien en het mooiste nog moet bloeien. Hemelse regen stroom nu maar neer. Verkwik mijn aarde keer op keer.…

Deze klanken, door het lover gevreesd, én gekoesterd als heilzame vruchten, houden binnen mensenoren een oogstfeest.…

Slaap maar door mijn gerijpte vrucht, droom je los uit de wortels van het mos, laat jouw kristallen zaad nippen aan het licht, kiemend in een eeuwenoud gedicht.…

iets meer te zien dan werkelijkheid van ‘t loflied eerder een vertroeteling van gedachten tijdens ‘t loflied weemoed en melancholie van het heimweelied in Amsterdamse armoede die verlangt naar jungle tussen Spaanse kastelen onder zomerwolken die verhalen vertellen die jij bent vergeten in dit lenteland van leven het is de vrucht…

Herpak de vruchten in een valies als ik naar het onbekende noorden reis laat mij zwerven over een rijke appelzee, ik neem alleen het klokhuis mee naar een groene morgen van de overkant laat mij daar van je malse loten eten indien ik heb getwijfeld om me te laten zaaien in een vergeten oord geen idee hoe die dag zal heten als ik…

verdeling van gestolen buit, de heerser zwaait met de scepter van geweld, levert zich niet uit aan de moraal, maar een springtij is niet te stoppen en vertakt de aarde zich in des zieners mededogen, dodenakkers worden autonoom, een aardse vrucht…

Wanneer de vroege zon het nest verlaat, is het strand bezaaid met vruchten.…

Veel zoeter nog dan Jaffa's zijn die vruchten En zacht weerklonken echo's van haar zuchten. Ze was wel vegetarisch, maar àla.…

gave van de jeugd zoals de ouden beminnen de gift van jaren vier met volle teugen de groei van de ervaring de sprong in het duister het spontane en het onopzettelijke vier met volle teugen de lust van leven in de hartstocht zelf met genot te betalen vier met volle teugen het heftige en het ergerlijke want de boom van ons bestaan vrucht…

Geen ander verzoent ons zoals wij dromen tot het laatste uur van de nacht van het besef te leven na een tevreden eerste zucht omringt door kleuren van een verlicht aura verwarmt jouw intense blik mijn hart door te smelten van diverse emoties met de smaak van de verboden vrucht.…

de maan, naar dat kleine stukje grond om de schoonheid even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waarop ik je vond, waaruit jij korrels vrolijkheid blaast in de toekomst van beide monden, het zoet van bitterheid, ongecultiveerde parels op de lippen die we fluisterend vonden slaap maar door mijn gerijpte vrucht…

lauwerkrans, het diepste zwijgen wordt eenzijdig afgewogen de geplukte oogst van een verre droom, verdeling van gestolen buit, de heerser zwaait met de scepter van geweld, levert zich niet uit aan de moraal, maar deze springtij is niet te stoppen en vertakt de aarde zich in zieners ogen, dodenakkers worden autonoom, een aardse vrucht…

zelfs krom gebekte vogels maken ruzie om je vruchten die kleine grijze pitten, gedroogd of naturel, ze zien het heus wel zitten. je slanke silhouet werd ooit geschilderd op doek door een heel bekende kunstenaar toch, die luistert naar de naam: Vincent Van Gogh!…

de bloemen en planten kreunen en klagen al wekenlang valt geen drup regen op hen neer hoe kunnen ze nog bloeien en vruchten dragen de droogte verschrompelt hun harten meer en meer het juligras verschroeit door een brandende zon; waarlangs hydrangeas weelderig met witte trossen nu verdroogde stengels tonen met rosse koppen alleen de akkerwinde…

wisseling van wacht, eb naar vloed in tijden nooit gekeerd, onhebbelijk staar ik naar het Wad dat steeds opnieuw in dromen aanlandig mij verrast zij is als een viool ter hand te dragen, spreekt door meeuwen taal mij tegemoet wanneer ik de zon zie zinken in haar warme, warme lente gloed zo ook groet ik haar als ik eens niet ben, naar als de vrucht…

Achter kim annex horizon, het vlinderlicht slaapt achter sterren bij het opstaan voel je het met je ogen dicht het heeft een betamelijke verlegenheid draagt z’n stralen in appelrode wangen, niet om te proeven of te vangen, je kunt ze aan de kale taken hangen, ze zijn de gave als onbevruchte vrucht blozend als meerdere zonsondergangen…

Zijn hier misschien vruchten te rapen? Ja, de nacht belooft verzadigd inslapen, rustig gewiegd door Goddelijke hand. De hoeder is vrij van geloofsstelling, spreekt echter overtuigend over zijn Heer en Diens oneindig wijde regering.…

geen mens ontkomt aan overgave immers zijn zelfredzaamheid vertoeft doorgaans in ijle lucht doch om zich weer aan enig zelfvertrouwen te laven is saamhorigheid vereist als een helende vrucht…

wanneer ontstaat een mens … als de conceptie heeft plaatsgevonden als de eerste foto van de vrucht het daglicht ziet als je voor het eerst het kindje voelt als het na negen maanden wordt geboren als het volwassen is geworden als het alles wat er doorsnee te beleven valt heeft beleefd - zo aan het eind?…

Er is geen weg terug, het gaat gebeuren ondanks de mistroostige regendruppels de knoppen staan op springen de bomen krijgen bladeren, fris groen en jij daar in jouw heuvellandschap met de fruitige geur van verse vruchten laat me weten dat je nuchter bent bijgekomen van alle dwaze dromen misschien later in het voorjaar als de warmte meerdere…

verzekerd, gelukkig geen leningen, we werken hard omdat je anders niets hebt De kinderen hebben hun eigen leven zij zullen niet voor ons zorgen en vragen al om een deel van hun erfdeel, maar het zit vast in steen, in kluizen, en in jouw hoofd dat ook de dekkingen wil dekken Een mens moet volwassen worden en voor zichzelf zorgen zijn eigen vruchten…

Het scherm door stroomdraad en luchtwoorden geleid duidt alles aan wat wereld en mensheid in zich houden en geven deze nieuwste boodschapper van schier vergeten oudheid opduikende gebeurtenis en zegenrijke raadgeving wordt omkranst door lover van de Boom uit Edens hof waarvan de eerste mensen ondanks Gods verbod toch aten heerlijke vruchten…

Die ons verbinden In liefde vinden In mijn gedachten Waar wij samen lachten Ja samen Samen Thans gaat de zomer Voorbij als een dromer Een vlindervlucht Een wens verstreken Voorbij de zomer De merels zijn vromer De raven vrij Wensen verbleken Voorbij de zomer De herfst wat slomer De blaadjes verkleuren De vruchten…

Op schommeltwijgen is het blijven staan, deinend schouwen over voedselvoorraden: heel het bos biedt smakelijke vruchten aan.…

de gesel van beter en best is verdwenen als up dater in de maatschappij geld en macht is snel met handoplegging genezen zonder zwakke plek in dat dossier staat je leven tot in de kleinste details in jouw taal beschreven er groeien nu nieuwe plantjes met geluk geuren zaden en vruchten die de scherpste kanten van het leven…

Zoals daar ginds, aan stille blauwe lucht, Zilveren-zacht, de half-ontloken maan Bloeit als een vreemde bloesem zonder vrucht, Wier bleke bladen aan de kim vergaan, - Zó zag ik eens, in wonder-zoet genucht, Uw half-verhulde beelt'nis voor mij staan, - Dán, met een zachte glimlach en een zucht, Voor mijn verwonderde…

simpel een brief weet dit blijft volslagen anoniem tot levensvatbaar woord bewogen het geluk in enkele zinnen in een gloed te zullen verklanken wees een echo in gedreven koper dat het komt de tijd vooruit en rondgaat als het nieuws ach en wee moeten verstommen tot een meeslepende melodie zal de ander mijn weg gaan kruisen draagt het vrucht…

Een hete tranen-vloed haar uit de ogen sprang Een uitgetogen zwaard door hare ziele drang Aanschouwende haar vrucht, aanschouwende de scharen. Het krachtige geloof weerhield ze in die nood Dat zij niet met haar kind en smakede de dood: Nog leed ze meer als ooit de grootste martelaren.…

Kussen is een zomer-avondgaard, waar de vruchten tot verlangens rijpen, kussen is een stonde dezer aard', waar de mens de hemel leert begrijpen. Kussen is het eerste tere spel, waar we 't grove leven mee begroeten; Kussen is het allerlaatste vaarwel van de mensen als ze sterven moeten.…

Het blijft een open brief Waarom gieten we verzen in een mal van gips met de ijdele hunker om later ook nog de versteende vrucht na te proeven het sap, de schil versneden op de tong Waarom schenden we ons gebit aan de blanke pit We verzegelen het bericht noemen het een gedicht Opgerold perkament in een koker gepropt een Save Our Souls…