3429 resultaten.
Kaarsen die branden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 939 Dansen in de wereld
in een waas van liefde
waar ik nimmer uit wil waken
kaarsen die branden
mijn hart in vuur en vlam
bevredigd verlangen.…
omhels
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 3.998 voel opnieuw de warmte
van oplaaiend vuur
maar verbrandt gevoelens niet
het breekpunt van pijn
zijn jullie al voorbij
maar nu jullie op nul zitten
vergeef
lach zoet en teder
naar elkaar
doch pas op voor dit nieuw begin
want voor je het weet
heb je het bij het goede eind
gelukkig maar…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 661 zand door mijn vingers
onweerlegbaar
onomkeerbaar
ongrijpbaar
als de lucht
luisterend naar
zijn eigen wetten
slepend als stroop
vluchtig als vuur
onbekommerd
over de gevolgen
gaat hij alsmaar voort
zonder immer om te kijken
of even in te houden
onverminderd
onbevangen
gaat hij door
maar
naar waar?…
Mijn gevoel en liefde voor jou
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.726 Zonder te weten
Emoties komen
Zorgen gaan
Tranen stromen
Vuur wakkert aan
Juiste snaren
Diep van binnen
Niet te verklaren
In woorden en zinnen
Zonder te weten wie ik ben
Weet je me te raken
Omdat ik jou wel ken
Weet je dit gevoel in me los te maken…
Regenboog.
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 793 De zon komt op in jouw ogen
In een kaleidoscoop van kleur
Ervaar ik duizend regenbogen
Kloppend aan mijn deur
Wanneer jij mij bekleedt met licht
Verdrink ik moedig in jouw kussen
Je strelende handen, een gedicht
Die 't vuur van binnen blussen…
Afaaf
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 638 Bittere tranen
lange zwarte haren
voor dit kind
slechts woestijnwind
zij schrijft haar naam
voorbij het raam
in dor droog zand
en verliest haar verstand
blauwe kralen
grootmoeders verhalen
en sputterend vuur
elke nachtelijk uur…
De wil van de hemel
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 377 En de wil van de hemel heeft gesproken,
het vuur der liefde is ontstoken.
In het hart van ieder mens leeft zij.
Erop wachtend om te ontwaken,
voor vele zaken die ons allen raken.
In de tijd die komen gaat,
heb ik een goede raad:
weet uzelf te vinden,
in de ogen van uw beminden.…
Geslaagd huwelijk
netgedicht
2.0 met 48 stemmen 4.009 In ‘n geslaagd huwelijk
dooft vuur dat verteert
maar de warmte beklijft
verliefdheid dooft tot
tijd bestendige liefde
die vriendschap inhoudt
zo’n vriendschap heeft
een verleden dat je niet
opnieuw opbouwt, het is
een deel van onszelf het
heeft ons gevormd; onze
herinneringen zijn we zelf…
Vertaalslag
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 974 Water en vuur
elementen van deze aarde
die sterker zijn dan wat niet
en als de wind dan blaast
geeft dat je hart
een verlichtende zucht
omdat je het liefhebben
niet alleen leest
maar nu ook voelt.…
Het boter bloemt opnieuw vol tederheden
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 192 Het boter bloemt opnieuw
vol tederheden
op heden
waar de zon geduldig licht penseelt
en in koffers vol vakantievreugd
het vuur ontsteekt van
zaligheden.
Heerlijk zomert nu een glimlach
in de avondstilte.
Het boter bloemt opnieuw
vol tederheden.…
Schaap
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 511 Dus stonden er veel jonge rammen
voor haar meteen in vuur en vlammen.
Die vroegen zich voortdurend af
wat haar toch wel die schoonheid gaf.
Mijn afkomst, sprak ze tot die knapen:
mijn ouders waren welgeschapen.…
De glooiing van ‘t besef
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 404 Geen beeld staart me na
in ’t vlokkend ijs
wanneer ik ga
in een tastbaar sterven
dat lokkend fuift
Stappen die gesmeed
in ’t heetste vuur verliezen
de glooiing van het besef
en ik zal dapper wezen
doch zonder moed, waag
ik mij zonder lichaam
in de vertes van jouw bestaan…
Het rokje
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 160 terwijl 't meer opkruipt
voelen dijen warmer
vooral waar de kousen overgaan
in zachte huid die lieflijk verleidt
miskende glimlach nodigt uit
tot het kussen van haar nek
tintelingen veroveren haar lijf
dat in vuur en vlam staat
hunkerend naar
...…
Muurbloempje
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 250 och, bloempje aan de muur
met uw kopje naar benee
zie dan toch het ridderspoor
wees niet langer zo gedwee
laat uw aanzicht stralen
toon uw blanke bloesem
en hartje vol vuur
bloei in schoonheid door
en ziedaar, de jonge vorst
hij komt u halen…
koel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 271 Opnieuw de nachten
vullen met dromen
hoog in de lucht
vertrekken vogels richting
het zuiden
Het noorden blijft rood
op je rug gloeit
het vuur nog na
koel vertel
alles nog eens
In de schelpen
hoor je de smaak
na alles
morgen wordt vandaag
verlicht zijn de aders
van de stad…
Zonder dwingende lust
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 155 zie het vuur in je ogen
waar vlammetjes dansen
op een deinende wind
voel je warme bloed
als ik teder de huid
van je lichaam ontmoet
adem op
de klop van je hart
samen zonder geluid
ervaren geluk
in stilte en rust
zonder dwingende lust…
Nostalgie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 158 Ben ik de enige
Vraag ik me af
Die vaak terugdwaalt
In het verleden
Denkend aan de mensen
En het plezier
Dat alles gaf
Brutaal en fel
Zo jong, vol vuur
Nog lang niet moegestreden
Is het raar
Om te erkennen
Toe te geven
Recht te doen
Dat het zoveel charme had
Het leven
In die tijd van toen…
Valend licht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 194 Blauwend vuur
water stuk getrapt
schoeisel
stof
van de weg
waar aan de nacht
pijnlijk kleeft
schimmig
rookpluimige bossen
mollen die kruisen
het bloemrijke mos
boomstille stap
vissen en vogels
gooien mijn richting
los…
Scriptorium
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Naam, geschreven met louter letters
Zo kaal en droog
Waarin een naam zich openbaart
Naam, galmend in een gewelf
Meegenomen op de golven
Van de tijd die nooit verjaart
Naam, geschreven in het leven
Vol van vuur
Een naam zoals die na de dood nog rondwaart…
een laatste dans
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 de langzame draai
gevolgd door fluwelen stilte
de lach een grimas
op een late avond
dansen de herinneringen
door de lange sloppenwijken
gekweld door oude melodieën
het zigeunerorkest speelt
tot de laatste gast vertrekt
de vuren doven
maken de nacht tot wat donker is…
Knopen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 401 De avond was koud
van het oude jaar
we waren bij elkaar
De sekt was bubbelig
onze relatie opgedroogd
leeg en uitgedoogd
De kus miste vuur
de waarheid gevoeld
woorden niet bedoeld
De knopen waren licht
werden doorgehakt
een liefde abstract…
De plaats van verlaten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 153 stilte maakt van
zwijgende woorden
een snoer van gebeuren
ogen schieten vuur
armen gesticuleren
het onzegbare drama
je verbijt de pijn
die snijdt door je ziel
op de plaats van verlaten
waar de tijd
als wit laken
het stille lichaam bedekt…
Drenthelen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 181 het vuur doofde
middenin
het verwarde heel even
losgewoeld, wat ieder te dragen
had
ik keek even achterom
en droeg woorden
weg, uit meer dan een portret
we moesten gaan
we moeten gaan
volgend jaar
omhels ik weer…
Het witdicht van het licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 152 in het wit dicht van het licht
dansen letters
met de adem van haar ziel
het lijkt alsof in het heilig vuur
de laatste steenresten verbrijzelen
er glimlacht een wind warme tranen van verbonden zijn
ontvankelijk rijgt ze letterparels tot een woord
fluisterend noemt ze het liefde…
De harde val
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 519 Intens als vuur,
grenzeloos als de horizon.
2 zielen,
verenigd door het universum,
een verbondenheid zo puur.
Holistisch, een spiegel voor elkaar.
Kijkend naar de wereld,
starende naar haar.
De glinstering in haar ogen,
stralend als een ster,
verschenen uit haar ziel.
Zal zij ooit beseffen,
hoe hard ik voor haar viel.…
Gehouwen in steen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 220 koud is de muziek
die in wind sneeuw
door de herfst jaagt
mijn composities
laten dansen
op ijzige voeten
gehouwen in steen
waaruit eonen geleden
het vuur verdween
de zijkant gewit
door koude muziek
kaal de kant die echo geniet…
Het wezen van 't heelal is energie
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.903 Maar daardoor is 's mensen wezen ook strijd,
Want 't voorwerp van zijn arbeid is natuur,
En haar vermeestert slechts het sterkste vuur,
Dus: strijd van allen zonder onderscheid.…
Reiger
gedicht
4.0 met 3 stemmen 3.830 Die, sloot verlaten, in de hemel
uit vissen meende te moeten gaan,
ving vuur, hing, maanden nog, aan
een hoogspanningskabel te waaien,
steeds rafeliger en valer.
Was eindelijk zo mooi versleten,
als was hij nooit reiger geweest.
Toen kon ik me weer vergeten.
---------------------------------
uit: 'Geen beter leven', 1985.…
Stil maar
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 183 Stil maar
De regen zal wel vallen als watervallen naar beneden
het vuur zal wel branden in het ochtendlicht
Het kan niet altijd een feestelijke maaltijd zijn
Op de harde aarde die je voelt als je valt
Alleen de bladeren zullen je pijn verzachten omdat
Zij weten van de jaargetijden
Die weer komen zouden…
Merci chéri
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 385 nu jij niet meer bent
maar was,
en dat voor eeuwig zal blijven
zal deze stilte beklijven
zal ik deze kilte verdrijven
met het vuur
dat je achterliet
in jouw stem
in jouw lied
lied na lied
blijft warm omringen
zal ik zingen
voor je woorden en je klank
'vielen, vielen, vielen Dank'…