2641 resultaten.
dan ik ooit kan verliezen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 513 ik adem ik leef
ik voel ik geef, meer
dan ik ooit kan verliezen
ik ontkleed waarde van
hoe het hoort te zijn
word meer dan het lichaam
waarin ik woon, meer
dan ik ooit kan verliezen
wolk sluit om mij heen
als warme deken
vogel leent mij haar vleugel
ik zweef boven bomen terwijl ik voorbij
mijn wortels reik, verder
dan ik ooit…
sterkte gewenst aan heet hangijzer
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 6.363 wat ben je waard
als heet hangijzer
ver weg van waar
het allemaal gebeurt
heet gloeiend teruggetrokken
niet meer echt uitstekend
met het oog op de passant
die zich hevig aan je brandt
bij voorbeeld in een gehucht
waar men al steunt en zucht
frequent toch in keren en wenden
evenwel zonder de nodige raakvlakken
om je op te pakken
waarbij…
dezelfde wegen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.046 Een ontmoeting waar niets
de waarde heeft zoals het lijkt.
Antwoorden vervormen zich
tot een samengesmolten vanzelfsprekendheid,
vragen bestaan niet meer.
De wegen zullen samen gaan,
niemand weet wanneer.…
Leven en Dood...
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 508 Wat maakt het leven de moeite waard?
Waarom kan de dood bevrijden?
Gelukkig is dit persoons-gebonden.
Ik moet toegeven, dat ik wel met de gedachten speel.
Het hoe en waarom van leven...en dood...
Net zo fascinerend als geboorte is de dood...…
De verte nabij
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 818 in de tiende maand
schuift mijn bodem
onder de voeten
het kan ook zijn dat
de geest kiest
bij het vallen der bladeren
voor een andere route
het lijkt of hakken
plakken aan de aarde
en schoonheid
het laat afweten in haar
oorspronkelijke waarde
het is een brug overgaan
zo zwaar als het beklimmen
van het rulle duinzand
om aan…
Dit leven
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 336 Woorden dansen
als vervreemde metaforen
wiegen eenzaam stilte
onder stadse avondregen
ritme zoekend
in waarde wegen
beelden van verzonnen vakantie
kraanvogels in het witte zand
avondzon en blonde stranden
misschien dat je terugkomt
in ‘t nog niet geschreven boek
maar vooralsnog
ben je verder weg dan toen
en alsmaar dieper in dit…
Hartenvrouw
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 1.654 Mijn stem verwaait in dove oren
van een feodaal gezicht
jonkvrouw in ivoren toren
neerbuigend naar het volk gericht
geen liefdesluit zal haar bereiken
in de kilte van kantelen
hartenvrouw gaat over lijken
om gepeupel te bespelen
smeer haar in met pek en veren
geen laken het ontsnappen waard
wil haar laatste vloek bezweren
vanuit de schede…
Mijn kerken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Mijn kerken zijn
geen schijngebouwen
ze zijn daar
waar ik
ze vind
Een hunebed
op Drentsche heide
in het lachen
van een kind
Mijn kerken zijn
waar ik ze zie
een ster die schittert
in de nacht
Een oude boom
in het weidse land
de maan die knipogend
naar mij lacht
Mijn kerken zijn
niet duur betaald
maar wel
van grote waarde…
Het loepzuivere leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 112 leven
gestalte hebben gegeven
basalt en graniet
de stukken rots met
als basis eruptief
halfedelstenen
waarin meerdere emoties
op het breukvlak kleur bekennen
en zij die op mijn hand
het loepzuivere leven stralen
dat door de zon is ingebrand
schitteren hun schepping in verleden
verhalen over reizen van het licht
bewijzen nu hun waarde…
Ogen vol lentemomenten
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 222 jij bent de prinses
met je hooggehakte stap
ogen vol lentemomenten
een voorjaarslach
die bloemen brengt
een handvol zon in het passeren
jij tikt voorbij in warme geuren
en laat voor mij
herinnering in duizend kleuren
jij bent het omzien waard
met jouw gratie en souplesse
kan ik mijn dorst naar zomer lessen…
Rechter
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 652 En nooit had er een vonnis van hem waarde,
Omdat bij hem toch elke zaak verjaarde.…
Oude Liefde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 382 verbaast je
dat wij na al die jaren
elkaar nog steeds de liefde verklaren
dat doen we niet meer dag in dag uit
maar als we het doen dan fluit
ik een hele dag
en op jouw gezicht verschijnt dan een lach
je hoeft je niet te verwonderen
onze liefde is één van de magische wonderen
op deze anders zo brute aarde
en heeft van alles de hoogste waarde…
cyclus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 kennis
het groot geheim
gespiegeld
in het zwart van zijn pupillen
hij zocht
het brandpunt
in het pentagram der wijzen
de tekens spellend die de maat zijn
van het onbegrensde niets
het antwoord
vond hij in de dood:
wisseling van worden en vergaan
van iele leegte
en steeds herbeginnen
zo dikwijls sterft de mens
en niets is meer iets waard…
Haat
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 170 Woorden zo grof
Uitgesproken uit woede of
het verafschuwen van iemand op een hogere graad
Een woord zo vol van betekenis
Maar vier letters groot, ter tegenstelling
Toch voor velen een kwelling
om dit te horen, soms al na een kleine ergernis
Duidelijk onderschat
Wat het manifesteren ervan aan schade geeft
Uitgesproken alsof het geen enkele waarde…
Visioen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 Maar nu ze diep geborgen
toch plots weer leven gaan
maak ik me minder zorgen:
ze zijn nog niet vergaan,
maar als het zaad in d'aarde
dat ooit wel weer ontkiemt
zo bleven ze van waarde
en hebben dan gediend
in liefde die hen baarde
voor ieder mens ooit vriend.…
Niemandsland
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 260 Een klein stukje land
waar het veilig is
Na een avond Halloween
besef je wat dollen is
En wat de werkelijkheid is
wat hier geschreven staat
Daar laat ik veel Halloween achter
maar ook van heel veel waarde
Ik hoef geen wedstrijd te winnen
geen gat te overspringen
mezelf hoef ik niet te bewijzen
En daarom zeg ik genoeg geouwehoer
in niemandsland…
Boodschapper....
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 466 De Vrede
wil ik brengen
de vrede
op geheel de aarde
Niet enkel
in de
twaalfde maand:
duister december
Voor mij
geen andere waarde
zo belangrijk
als vrede
Het brengt
vriendschap &
liefde
met zich mede
Dus ziet u
me vliegen
bij daglicht,zon
of even neerzitten
op oever,wal
dak of brug
denk dan
even terug
aan mijn…
Saaie tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 142 Nooit zag of sprak ik
een tijdreiziger, misschien
zijn dit wel de saaiste
decennia ooit,
en gewoon niet de moeite waard
om naar terug te keren,
dat is eigenlijk het enige
dat dat kan verklaren.…
Onrecht.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 182 Als onrecht zijn eigen leven leidt
en je kunt je verhaal niet meer kwijt
wat valt er dan nog te zeggen
of jouw waarheid uit te leggen
Het oordeel is meestal al geveld
en tientallen malen rond verteld
je besluit nu om te zwijgen
bang dat ze je zullen krijgen
Het vechten heb je opgegeven
wat is er nog waard aan je leven
uitgeput hoor je…
Zoals de liefde is...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 149 Wat van waarde was,
is waardevol gebleven.
De Lofoten langs de Noorse kust.
Het noorderlicht en de noorderzon.
De mist die over de Wadden trekt.
De liefde in het land van Avalon.
De liefdes van mijn leven.
Herinneringen zijn er eindeloos.
Zoals de liefde, die tijdloos is.…
Aspecten van de menselijkheid.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 103 Mensen worden veelal gewaardeerd,
wanneer zij van hun leven hebben
geleerd om te nemen en te geven met
de hun gekende persoonlijke waarden.
Niet perfect te zijn zoals ze zijn,
maar met genoeg vertrouwen om als mens
te kunnen functioneren op deze aarde.…
regen kabbelt litanieën
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 413 kerkklokken
lokken tranen
slaan verdriet
schoppen graven
dieper naar
vergeet me niet
tijd verslaat
de uren trager
leven draagt
de dood ten graven
geeft de aarde
zijn laatste waarde
regen kabbelt
litanieën
bloemen dalen
op de kist
ergens rolt de donder
weerlicht wordt gemist…
Bloemenpoëzie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 49 van de regenboog
hoe zoet
het gemoed
in ochtendblauw
o schone parels van
dauw
troost die 't leven
voedt in hartepijn en
bij 't verlaten zijn
er is een leed dat
mensen elkaar aandoen
zo hoog
als de Mount Everest
en er is een liefde zo
groot als voor de
dienstknecht van een zekere
hoofdman
over honderd
die hem zeer waard…
deining
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 165 alles is waarde gelijk van snijkanten
ik ben een harde lijn onder de mensen
mijn kinderen hangen aan de muur
op hoofdhoogte
de menigte een oeroude vijver
het vruchtwater tussen lege oevers
de deining rimpelend van geboortes
ook mijn moeder drijft tussen de cirkels
ik zal afkalven druipend op de hoeken
bedropen op de snijkant
de kaders vervagend tot…
Voor lang en gelukkig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 : mijn lichaam
heeft het moeilijk
en wil verwend worden
meer verwend worden
meer dan ik weet
dat verstandig is; mijn verstand
heeft juist rust nodig
geen diepgravende gedachten
alleen praktische zorgen
voor mijzelf zorgen
en alleen als het kan
ook voor anderen, mijn lief
anders ben ik niets
waard…
randzee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 86 ruimte in tussentijden
die men orde noemt
soms ontmoedigend in ongebluste taal
altijd met vragen naar iets dat er nooit is
daar kleeft geen antwoord aan
er is een plaats in het hart
een aanbidding door alle wijzen
en nooit gemakkelijk te vinden
de eeuwige gelijkenis met die ander
in zeeën van ogenblikken op het geschikte moment
de waarde…
Wachten op jou
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 93 Wachten op jou
Als het leed is geleden
En de dorst is gelest
Als veel bloed is gevloeid
En de aarde verpest
Als de bodem vergiftigd
En het bos is gekapt
Als geweld heel normaal is
En niemand het snapt
Als de normen vervagen
En de wet niet meer geldt
Als alles van waarde
Niet langer nog meetelt
Als de liefde verkild is
En niemand nog…
Ikke en de rest kan stikken
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 737 Het merendeel is egocentrisch
alleen zìj zijn de moeite waard
of ik ben niet realistisch
en ingetogener van aard.
Voor een ander z'n wel en wee
is hun interesse nul komma nul
ze kletsen liever zelf voor twee
ook al is het allemaal flauwekul.…
Levensloop
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 823 Leven is lopen door poorten van geluk
Kerkers vol boetedoening
Zeeën vol tranen
gedreven op wolken van hoop
inktzwarte nachten van angst
bloemenvelden vol liefde
torenhoog genot
geklemd in momenten van berusting
creatief zoekend naar de waarden van het leven
leven is leren lopen door alle
facetten die je gegeven zijn.…
een drieluik der vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 732 mij rest nog........................ een verleden dat nadert,
wat ongeboren tranen......... ik verstom,
bevroren zoals ze zijn..........alsof de dood schatert
en zonder waarde................als ijzer; verroest en krom
zij zullen nimmer,................terwijl ik in het diepe graaf,
gelijk met de zon,..............…