5282 resultaten.
wandeling
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 312 wind zwerft
door de stilte, door de dorst
naar een eerlijk inzicht
bomen wuiven, zeggen
even gedag tegen de lijster
in de lucht
het water bouwt een eilandje
aan de oeverkant, luistert tussen het riet
naar de avond die zo graag zingen wil
ik word schaduw, een maan
onder alle manen
een hond blaft de verte toe
in grote dromen
daartussen…
Ezelsporen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 256 Ik laat me gedwee voortbewegen
over akkers, velden, paden.
Mijn zintuigen verkillen in de wind
het is lente, maar de zon
laat zich niet verraden.
Stuur ik mijn gedachten
of word ik bestuurd?
Ik zoek mijn weg door ezelsporen
en als we stoppen, luistert de stilte stiekem mee.
Wie kan mij zien, kan mij horen?
Ik ben er niet,
heb onderweg…
een russisch drama
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 229 pjotr trekt als alle dagen
de laatste tijd zijn beste
kleren aan en gaat de heuvel
af de toendra door het westen
roept de zon heeft het gehoord
pjotr haast zich voort hij moet
voor het donker terug hij kan
niet zonder licht maar eerst
moet pjotr doen wat pjotr doet
onder of achter de kist
de aarde of een oven in
lichter dan lucht of…
Over wandelen.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 166 Moet je eens proberen
Wandelend te recreëren!
Goed voor lijf en leden
Je bloeddruk naar beneden
Het zal je enthousiasmeren.
Wat, …. lopen?
Wadlopen.…
Wandeling in het park
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 249 bladeren
dwalen in het rond
vinden uiteindelijk
een plekje
op de reeds bedekte grond
onder warm gekleurde
bladeren
schuilt een egel, die geduldig wacht
tot de winter komt
het bankje,
waar zich dagelijks de oude man
bevond
is beklad en verlaten
het bankje
wat wezenlijk voor hem bestond
natte haren, zwarte poten
een koude ondergrond
zo wandelen…
plaats vergaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 63 ik liep in de fuik van laat avondlicht en
hield je hand vast
ontleedde een bloem, zag om naar
waar we net nog liepen
met zo weinig geluid, alsof niemand
wist wie wij waren
zonder wetenschap van uitdrukkelijk
achterblijven
zowel bomen, bladeren als vuilnisbak
bestonden rond dezelfde tijd
een vogel floot nog even als teder besluit…
Wandelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 154 Een paar dagen wandelen op een godvergeten plek,
altijd weer dezelfde.
Geen wifi, geen internet.
De wereld dendert verder
en alles staat stil.
Of toch niet. Wat een mens niet ziet
in de gehaaste blindheid van elke dag,
is het bescheiden leven van dieren en planten.
Bescheiden, maar daarom niet minder wreed.…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 181 Wandelen met jou is het einde
weer naar het begin brengen
praten over kwaliteit van leven
wat zo heerlijk is
op een Noordzee strand
tijdens een regenachtige zomerdag
ratio in een oase van rust
gedachten in een zomers verlangen
terwijl wij maar
geen afscheid kunnen nemen
nog eens terug gaan naar toen
we in bomen konden klimmen
en zandkastelen…
wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 aangepaste stappen
als de kringloop van wat was
gaan- voet voor voet
hun weg
langs zelfkanten van steen
en flauw verlichte ramen
komen gedachten samen
deurloos vormen zij
wat over is
er bloeit al geel in het struweel
en op de grond
opent zich langzaamaan
de zucht van de natuur…
wandelen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 96 wandelend langs woorden
is ontdekken van plekken
of doorleefde oorden
die ik probeer te wekken
in kruiken van mijn gedachten
door straten waarin men statig woont
vaak met een rijk verleden
waar herinneringen op huizen plakken
naargelang gecultiveerde
historie wordt beleden
in die sfeer kijk ik rond
teken ik dromen, opgeroepen
door…
Wat ik tegenkwam
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 Heden zag ik hoe twee zwanen
spiegelend in 't blauwe water gleden
Hoe madeliefjes met hun witte sprietjes zich ontdeden van de koude grond
Hoe een onbekende uit een busje naar
me zwaaide alsof we een verbond
Hoe een vrouw haar mobiel uitliet en hond
Hoe hij blij, opspringen wou naar mij
en zij die hem nog net op tijd verbiedt,
zich excuseert…
Wat ik tegenkwam 2
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Bevroren takken van struiken,
zwarte kraai kijkt uit op dak van elektriciteitshuisje,
een opvliegende meeuw,
twee eenden achter een sluisje.
Ik kwam vooral mezelf tegen
hoe ik alles wilde onthouen,
mijn lijf niet voelde
alleen het schuren hoorde 'k
van mouwen,
geboeid hoe bomen
een vrouwelijk geslacht nalaten,
nadat ze gesnoeid
ze spreiden…
Wandeling met oud-schooljuf
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 67 Of ik mee kom wandelen
Zij op scootmobiel,
ik ernaast, achter of voor
In park waar veel honden
Naar elke hond, hoe lelijk, mooi,
verzorgd of onverzorgd,
steekt zij onbevreesd de hand,
aait, spreekt hen vriend'lijk aan,
dan de bazen
Zullen we bij dat bankje zitten gaan?…
Bij foto
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 82 Ontspannend lopend met stok
stuttend zijn lijf
en zijn leden,
peinst in de verte
over 't verleden
of is hij
nu juist in het heden?…
Verboden avondwandeling
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 De heer van Meegen,
had even tegen de avondval
Een wandeling willen plegen
Die van rechtswege
niet plaatsvinden kon
De heer van Meegen, vrij verlegen
"Ja zeg hoort u toch eens even,
Wat zullen we nu gaan beleven,
Het recht is me als mens gegeven,
te wand'len waar ik lopen wil"
De heer van Meegen
Had even tegen avondval
een wandeling…
wandeling
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 473 er was zon en wind en jij
zwetend van het sporten
ik zou naar jou slechts kijken
van een zekere afstand
maar toen je opkeek
geraakte ik in jouw ogen verloren
zo wandelden wij samen de nacht in
onze vingers zochten elkaar en je zei
niets, we lieten de angst achter ons
links van ons blaften de honden
we hielden in, draaiden ons om
keken…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 973 Ik struikel bijna geluidloos
over wortels, trippel onhoorbaar
door het bos. Als een sprookje
kraakt in elke zucht de wind
waar stammen elke weg versperren
vinden mijn voeten het pad
dat na elke bocht een nieuwe dans
schijnt te verzinnen of een willekeurige
slingering van groensoortig verkeer.
Kleine vogeltjes maken kennelijk
de dienst…
De wandeling
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 699 Zij wandelde langs blauwe open luchten
Langs hemels vol met zwart omrande wolken
en slaakte duizend zuchten
Openheid en ruimte had zij nodig
De afstand des te meer
De klanken van herinnering
deden nog vaak te zeer
Alleen met wind en met geweten
met troost voor eigen ziel
moet deze weg gelopen
om al die pijn te kunnen gaan vergeten…
WANDELEN
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 808 schöne Liesl zingt door mijn hoofd
de wandelclub komt voorbij zelfs
de paden op de lanen in van stal
gehaald intussen stevig stappend
zet ik de afstand naar mijn hand
zie om mij heen rijk geschakeerd
de zomer naderen de spreeuwen
bevestigen mijn gevoel luidkeels
mij wordt aangeraden mijn zorgen
te verpakken in een plunjezak
verzekerd dat…
De wandeling
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.666 De druppels vielen uit de lucht
De natte geur van wat vergaat
En ik keek naar een vogelvlucht
Ik wist; te hoog en veel te laat
Mijn haren nat, de kroon verwaterd
Knisperend grind schoot om mij heen
Ik liep maar door, op zoek naar later
Want dat kwam toch wel zometeen
Bij de rand van hei en bomen
Zag ik daar jouw schim toen staan
Die speciaal…
de wandeling
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.616 in een strakke trui
en dito broek
loopt zij mee in het groen
ze heeft een rode blos
en wapperend haar
met een blik in haar ogen
gericht op ver mededogen
nee, ze is hier duidelijk;
een spanning, sterk aanwezig
ik voel me soms een dier
zeker in het groen
ach, je kent mij
ik zou nimmer wat doen
ze is een lopend voet-stuk
en kletst al…
Wandeling
gedicht
3.0 met 34 stemmen 15.865 's Zomers sta ik soms onder dat open raam
In februari, maan en sterren schaatsen langzaam
Door de bocht van de rivier, het blauwe ijs
In brand weerkaatst de kus, het huis, de winterreis
Van twee wier levens aan elkaar zijn vastgevroren.
Het is ondraaglijk heet. Ik hoor ze beiden boven
Strelen, hijgen, namen krijgen, zwellen groot
En vochtig…
Wandeling?
netgedicht
3.0 met 163 stemmen 16.424 maatschappij die ik veracht’
en zij
luisterde liet mij praten nam
toen zelf het woord als
een danseres over wankel koord
zij leerde mij een levensles
liet mij lachen in het nachtelijk licht
deed mij denken dat het een wandeling was.…
De Wandeling
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 554 Blauwe lucht met witte wolken
Doorboord door zonnestralen
Loop ik in de wind
Gedachten door elkaar te halen
Het zand vindt haar weg
De wind voert ze mee naar zee
Golven klinken dreigend
Ik loop gewoon maar mee
Voetafdrukken van weleer
Door het water uitgewist
Zie ik voor me in gedachten
Verzanden in dikke mist
De wijdsheid van de…
Wandeling
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.210 De snelweg raast,
op de achtergrond.
Een trein dendert voorbij.
De wind die blaast,
het geluid verstomt.
Ben alleen, maar vrij.…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 457 heb gewoond
nu mag een ander voor je zorgen
de Gehoorzaal heeft haar deuren dicht
groene laarzen staan in een etalage
het Stadhuis baadt in schijnwerperlicht
ik draag mijn zestig jaar bagage
dag Breestraat, Pieterskerkchoorsteeg,
dag kerken, Singels en dag pleinen
jullie blijven me mijn leven lief
al ga ik uit je beeld verdwijnen
ik wandel…
Wandeling
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.814 Lief is ‘t mij te lopen dromen
in de laan,
als door ’t lover van de bomen
koelten gaan.
Beuken zijn ‘t, rood-donker-bruine,
flonker-goud,
als men vindt in buitentuinen,
eeuwen oud.
Wat een weelde stil te dwalen
uren lang,
door de lover-kathedralen,
rijk aan zang,
velden langs met wind-bewogen
goudgeel graan…
Wandeling
gedicht
2.0 met 91 stemmen 19.605 Om het Onland, heide met jeneverbesstruik.
Ik kroop onder de struik en vond een kind, een baby nog,
met wit gezicht. De armpjes opgericht alsof ze iets of iemand
wegduwden, afweerden, weerhielden. De handen daarop horizontaal, voetstukken op pilaren.
De blik van het kind zei dat het gevaar voorlopig niet was geweken.
Kon ik het oppakken?…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.072 Wandelen met jou
is het einde weer
naar het begin brengen
praten over kwaliteit van leven
wat zo heerlijk is
op een Noordzee strand
terwijl wij maar
geen afscheid kunnen nemen
nog eens terug gaan naar toen
we in bomen konden klimmen
en zandkastelen afdroegen
we naderen het einde van het verhaal
en komen hier nooit meer op terug…
Aan de wandel
snelsonnet
4.0 met 13 stemmen 676 Dit jaar zet ik m’n beste beentje voor,
want zo kom ik tenminste nog eens buiten
en ik negeer de pijn in beide kuiten.
Niks blaren, niks terrasje tussendoor.
Niet iedereen was blij dat ik hier kwam.
Ze waren bang dat ik de benen nam.…