plaats vergaan

ik liep in de fuik van laat avondlicht en
hield je hand vast

ontleedde een bloem, zag om naar
waar we net nog liepen

met zo weinig geluid, alsof niemand
wist wie wij waren

zonder wetenschap van uitdrukkelijk
achterblijven

zowel bomen, bladeren als vuilnisbak
bestonden rond dezelfde tijd

een vogel floot nog even als teder besluit
tot het herroepen van deze plek

de avond lag vrij voor zich uit en
niemand liep ons tegemoet

wandeling

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 5 stemmen 63