wandeling
er was zon en wind en jij
zwetend van het sporten
ik zou naar jou slechts kijken
van een zekere afstand
maar toen je opkeek
geraakte ik in jouw ogen verloren
zo wandelden wij samen de nacht in
onze vingers zochten elkaar en je zei
niets, we lieten de angst achter ons
links van ons blaften de honden
we hielden in, draaiden ons om
keken elkaar aan en wachtten
we spraken niet, dan met
onze eenzame handen
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid