57 resultaten.
Wanorde ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 De lippen geslagen aan een halfleeg vat
waarin onuitgesproken woorden blijven
resoneren in een betoog zo overvloedig,
de afgevulde maat had moeten nemen,
het lot wikte en doorwoog naar een nog
voller vat en dat bleef in wanorde leeg.…
Met dank aan Gedichten.nl
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.636 mijn gedichtenbundel
"Wanordelijke Orde"
wordt vandaag gepubliceerd
en is dus klaar
ik zou zeggen
<>…
Kunstwerk
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 721 In mijn hoofd is het een chaotische wanorde.
Ik staar naar het niets
- er dringt van alles tot mij door -
Er altijd maar een eind aan breiend.
Wat halen die missteken nou uit
in dit o zo geweldig verzonnen kunstwerk?
Geen reden tot reparatie!
Wat doe ik hier in Godsnaam?
(...doe ik?)…
Stenen wanorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 brokken van bestaanbaar
blijken maskers met glas
angst, opstand en vergeten
uit deelwoorden te beitelen
wat overblijft is zitvlees
door een haastig schietgebed
als een klein gebaar
van onvermogend graniet
indien na jaren bovengronds
tot voltooid te vergruizen…
Wanordelijke rust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 Hij draagt de dagen van een oud land
zijn aanblik even grijs als het licht
van een gesloten mijnstreek
- waar onzichtbaar littekens zich
in donkere gangen als versteende navelstrengen
dwars door de leeggeroofde aarde
zwartommuurde wegen banen -
gevallen maar niet gevloerd
verdoofd en schijnbaar zonder levenssap
wordt nieuw leven voortgebracht…
LACHEN, GIEREN, BRULLEN
snelsonnet
3.0 met 22 stemmen 1.370 In onguur weer, wanordelijke winden,
slaan doods de vlerken van de vale gier.
Zwart is het zwerk, daaronder hoopt het dier
belastinginspecteurs te kunnen vinden
om van die horde aasbeluste heren
de fijne kneepjes van het vak te leren.…
tussen dood en dood
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 436 in een aangetast luisteren
hoor ik fluisterende stemmen
in het voorbij gaan spreken
in wanorde en waarheid
van herhaling en doodse dingen
wat met mij oud zal worden
en het verleden zal bedekken
zo ons zwijgen, zo ons zeggen.
niets werd ons beloofd, alleen het leven
dat wij kozen kan ons nemen of verlaten……
Destructieve waarnemingen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 516 Vandaag heb ik de dag
teruggelezen in een wanorde
van een steeds
weer terugkomend iets
al zijnde hangen de trossen
aan lome witbeige wolken
waarvan het geluid mij
de dagdromen steelt
en ergens iemand een
piano probeert te stemmen
met klanken van het valste gejank
dat ik nog nimmer had gehoord…
Tegen de afgrond
gedicht
3.0 met 2 stemmen 4.205 .
------------------------------------------------------------------
*) Entropie: een maat van wanorde, of de afname van bruikbare energie.
De entropie neemt toe tot een maximum. Met het verloop van de tijd vallen alle fysische systemen uit elkaar; alles neigt tot wanorde.
Term uit de thermofysica.…
HELEN
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 379 Mijn god, waarom laat je mij
in wanhoop van wanorde?…
ZOUTE MIST
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 672 Als wazigheid je niet meer zint
was dan het grove zout uit de mist
strooi kwistig met regentranen
en jank als een vroegtijdig verlaten kind
laat de ogen verfrist weer open gaan
en denk: ik word straks weer bemind…
Een bericht
gedicht
3.0 met 19 stemmen 4.672 Dit is inderdaad niet te verdragen. Lege kamers
kijken me verwijtend aan. Ik zet dozen anders
neer en nog eens anders en dan ga ik vroeg
naar bed.
Iemand, ik weet niet wie, zei dat het hoorde.
Wanneer het weer voorbij is raakt het ook
vergeten. Maar ik vergeet zo slecht.
Iemand kwam me helpen. Nu staan de dozen
op hun plaats. Ik…
Psychisch ongeschikt.
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen 1.315 Het is me niet meer zo vreemd -
jaren terug dacht ik nog
dat ik vermoord werd
nu spreek ik met de wanorde
alsof het een vriend is.…
Te vrij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 , als het kan
Niets zo heerlijk als jouw vrijheid
Jij bent eindelijk aan het stuur
Jij bepaalt dus waar je heen gaat
Je rijdt dwars door elke muur
Wist je ooit dat het zo leuk was
Heerlijk vrij, en het gaat goed
Je leeft op los, je kan het voelen
Wat de vrijheid met je doet
Maar eenmaal uit de roes gekomen
Merk je overal om je heen
Veel wanorde…
paradox
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 de mens gedijt het best bij wanorde
wat rommeltjes binnen handbereik
die 't bestaan veraangenamen
juist als alles geordend is krijg ik
als een peuter de neiging daarin op
brute wijze verandering aan te brengen
ik schop hoge torens om
smijt de blokken in het rond
en kom weer tot rust in die chaos
wel nu paradoxaler kan ik
het u niet voorschotelen…
De gekte nabij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 213 geen zinnig mens kan vertellen hoezeer
gedachten mij kwellen
de losse eindjes, de wirwar van woorden
die ik niet weet te regelen
de wanorde in het doolhof van taal
mijn zin is gebroken, onaf het verhaal
hoe dieper ik duik
hoe meer de angst me bekruipt
dat geen zinnig mens kan vertellen waarom
die gedachten mij kwellen…
Willens en wetens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Wanorde, zo noemt
Borgdorff mijn poëzie,
Maar dan wel gedeeld
Door twee, regels die
Willens en wetens
Door midden zijn gehakt
Door de mens die
Ik genoemd wordt,
Oogluikend toegestaan door
Hen die ook in mij wonen -
Gebroken regels getuigen
Van een gebroken ziel,
Brokstukken poëzie
Van hem die aan zijn eigen
Ik ten slachtoffer…
Naar binnen gericht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 142 zie je ontwaken
uit de wanorde
van dromend slapen
ogen verschrikt
blikken nog steeds
naar binnen gericht
vingers ontspannen
in laten gaan van chaos
zonder aanwijsbare naam
tot je lach
alles breekt en jij
je weer bij de mensen weet
intens voelt het leven
na weggeëbde angst
de dag is nu op zijn langst…
zusje
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.353 Je had je leven net op orde
en niet meer die wanorde.
Waarom is dit gebeurd?
Het heeft onze harten verscheurd!
Zo'n vreselijk ongeluk
daar lag je levenloos:
ow wat was het moeilijk
want ons zusje is dood....…
In ogenschouw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 130 zo laat het licht nog
een avondzonnestraal
de wind op de vlucht
na een dag van wanorde
het lijkt alsof een kranige eik
een buiging naar de aarde maakt
‘zo, deze storm heeft mijn
waardigheid niet geraakt’
-
ik ontrafel doordacht
mijn eigen onstuimigheid
in deze verademing lijkt
het leven transparant
och, hoe onschendbaar…
- Afscheid is een te groot woord -
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 646 Afscheid is een te groot woord
afscheid, ter nagedachtenis
dankbetuigingen
uitleg en gerelateerde woorden
speciaal voor jou
het gevoel dat mijn huis
ellendig bevroren
tumultueus en in wanorde stekend
achter blijft, als iets bedreigends
wilde het de sloot over springen
terwijl verwerken van ondraaglijk verlies
nog in gedachten even…
Onrustig weefsel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 57 ik schreeuw
maar hoor
geen geluid
trek vacuüm
net onder de huid
waar onrustig
weefsel chaos
genereert die
ik niet beheers
in het
dagelijkse en
normale uiten
komt wanorde
naar buiten
nu stapelt het
in wachten
op de trigger
flikker op
stroomt onmacht
met fijngevoeligheid
verwoestende kracht
uit het stuwmeer
van onverwerkte…
licht absurd (maar mooi)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 begaan met kleine dingen
die mij niet onopgemerkt blijven
het laatste dwarrelende blad
een kroonkurk tussen kiezels
op 't pad van de begraafplaats
de verloren geraakte sigaar
met het kleurige bandje (AGIO)
en bij een witmarmeren zerk
de vaas met rode rozen
zo zoek ik met eigen ogen
in een wereld van wanorde naar
de kleine dingen die…
Zonder ergens
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 87 N-ergens:
zonder doel, zonder grens
zonder voornemen,
gedachten niet gekooid
in een getekend keten
van oorzaken, vlug vergeten
boven orde, wanorde en toch geplooid.
Overvalt me ontroering,
gezuiverd van ieder woord
of is het bidden zonder verlossing?…
aangespoelde dromen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 192 Mag ik in de duinvallei
je schaduw lieven je stalken
in de chaos van deze wanorde
maar mag ik bovenal me bevinden
tussen de coulissen van je warme lichaam?…
Tegendraads
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 Impuls van ongemak
eigenheid van aversie
wespennest van wanorde
incasseringsvermogen
Geloof in overlevingskracht
verregaand masochisme
ontsnapping aan comfort
ongerijmde destructie
verkruimeld verlangen
Niet slapen
die slaap die komt wel weer
Zeldzame onwilligheid
poel vol stinkende wanhoop
ongeletterde woede
ondermijnende verdelgingenergie…
demon
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.209 die mijn stroom
van woorden
brengt in een vrije val
als een sneeuwbal die
bergafwaarts
voortrolt, ongeremd
en groeit
zonder oog
voor werkelijkheid
steeds weer passeren
striemende beelden
mijn geestesoog
verlating, jaloezie
vernedering
amper overwonnen
dient een volgende
zich aan
een wond
die ik open houd
bezeten voel ik mij
wanordelijk…
Het bestaan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 144 De wanorde en het verdriet,
alsook de tijden met zonlicht.
De verwelkoming en het afscheid,
de distantie en de nabijheid.
Kleur geven aan het bestaan
verzinken in grijsheid.
De afkeer, het verzet,
het open gaan, en weer dicht gaan.
Het leven verstaan.
Het leven verdraagt het tot en met.…
Het andere licht
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 698 Bij het omslaan van de laatst te nemen bocht
Pagina opvolgend, ga ik de verlichte tunnel in
Waar samenkomen de verharde gladde wegen
Grof dwingend zegt het mij blind er in te racen
Het negeren mijn geleden wanordelijke drempels
Zodat ik willoos onmachtig voort dender
Schokkend omklem ik het bezwete stuurloze
Dan flits het voorbij,
einde…
Waanzin
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 348 Als de regen is gevallen
en de voeten, bloot
waden door slippend zand
verdwaalt mijn geest
ongrijpbaar
voor de klauwen van
de dagelijkse orde
wanorde grijpt naar de macht
en ogen vallen in donker
romantiek van kaarsen
die gifgroen branden
aan iedere zijde
vals licht geven
aan zwambegroeide muren
waarin de echo van het onweer schuilt…