Netgedichten

netgedicht (nr. 63.853):

In ogenschouw

zo laat het licht nog
een avondzonnestraal

de wind op de vlucht
na een dag van wanorde

het lijkt alsof een kranige eik
een buiging naar de aarde maakt

‘zo, deze storm heeft mijn
waardigheid niet geraakt’

-

ik ontrafel doordacht
mijn eigen onstuimigheid

in deze verademing lijkt
het leven transparant

och, hoe onschendbaar
hoe vurig is de wilskracht…

hoe groot is mijn invloed
op het leven dat me nog wacht…

Zie ook: http://www.hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 30 september 2017

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

emoties

3.0 met 5 stemmen

130

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Emiel Warswater
Datum:: 4 december 2017; Mooi gedicht schep je hier, vooral die eik brengt het tot leven.

Naam:: Inte Feelders
Datum:: 4 oktober 2017; Rakend mooi gedicht, Hilly!

Naam:
Datum:: 4 oktober 2017; Waardige ogenschouw. Een blik terug, een blik vooruit. Prachtig beeldtalig gedicht, Hilly!

Naam:: A. Rivesta
Datum:: 1 oktober 2017; 'het lijkt alsof een kranige eik
een buiging naar de aarde maakt

‘zo, deze storm heeft mijn
waardigheid niet geraakt’' : schitterend!

Naam:: geeraardt
Datum:: 1 oktober 2017; Een van de levensvragen mooi neergezet. De wilskracht heb je deels zelf in hoofd en handen. De rest komt met de zon en gaat met de wind

Naam:: Anneke Bakker
Datum:: 30 september 2017; Wilskracht Hilly, een mooie emotie die me diep raakt in dit gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: