Alle inzendingen over weggekropen

Het is koud ligt weggekropen onder een dekbedberg met ook nog een jas aan. Geborgen als een kiem in een warm ei. Geschrompeld tot nauwelijks meer dan adem. Ik zit beneden en wacht tot hij uitkomt.…

veilig weggekropen, tegen de verwarming maak je je klein. opdat de wereld jou niet ziet mocht je eindelijk wenen vol heimelijk zielenleed dat je altijd stevig wegpoetste alsof het dan verdwijnen zou…

." Veel liever was ik langzaam weggekropen, Maar met zijn handen drong hij stevig aan. Nog net op tijd deed ik m’n hoofd opzij, En riep: “Die hostie is niet glutenvrij!”…

het zijn niet de vleugels waaronder ik ben weggekropen toen ik amper kon lopen die mij hoedden tegen bezeren toen ik het vliegen moest leren het zijn die van een andere slag met speelsheid en kracht die optornen tegen de rafels van stormen valwinden negeren in opwaarts laveren mij in glijvlucht het hof kunnen maken met een sierlijke…

's Nachts zit je tussen de sterren weggekropen, en bestrooi jij mij met betoverend zilverzand. Ik reik dan vanuit mijn dromen naar boven, vang het op met slechts één hand. Want de andere hand hou ik gesloten, die is voor jou fotootje hangend bij mij aan de wand.…

Leer mij ze toch herkennen niet alleen aan hun zang aan hun hemels geluid waarmee ze mijn gemoed al zo lang verwennen ik wil ze graag nog beter kennen want je ziet ze meestal niet die grandioze kleine bengeltjes leer mij hun innerlijk herkennen daar zo weggekropen in bos struik en riet wie kan mij een blik op hun verlichte zieltjes gunnen…

mijn doodstille vriend ik hoor de zielen scheuren het hart tot bloedens moe mijn zinnen braken treuren en woorden klappen toe ik heb dan maar de muren afgemaakt de deuren afgesloten de venstergaten afgedicht nog alleen mijn droge stem en mijn eigen echo die ik ken 't geroezemoes is uitgesloten weggekropen in de barsten van de wanden…

Terwijl het licht zich een weg baant Door mijn gordijn, langs zijn neus Draai ik mij nog even om, En laat mijn blik over zijn schouders glijden De perfectie van een mens, Hier naast mij onder dekens weggekropen Terwijl het zonlicht probeert, Ons leven binnen te dringen Ik sluit het nog even buiten Nu nog even niet Laat deze perfectie zijn…

In het schemerochtendlicht nog even met mijn ogen dicht diep onder de lakens weggekropen de realiteit nog even ontlopen nog even soezen in het heerlijk warme bed mijn handen gevouwen als in een stil gebed nog één keer even op mijn andere zij nog niet ontwaken, nog even lekker vrij dromerig voel ik rond mijn mond een glimlach nog even niet de…

De vijver sluit zich af in een week een laag van twintig centimeter ijs Het water wiegt stil het ingeslapen leven dekt zorgzaam wat kikkers toe diep in de modder weggekropen Tussen jouw borsten en billen ontdek ik sporen van nieuw leven geknakt, geplet door luchtigheid scheppen dat is ernstig leven vlees en wil in evenwicht even zwak,…

Kinderen verdrinken, sterven en creperen, terwijl ik dit gedicht laat vloeien uit mijn pen Veilig weggekropen achter dijken, goed beschermd tegen gevaren, halen we de schouders op, beredeneren: Het zijn maar Pakistanen. We zijn in shock! De vakantie is verzopen! De camping staat weer onder water, Het hele land is volgelopen!…

Klein Jan was weggekropen In een hoek. Waar hij deftig zat te lezen In een boek. Niemand zag hem zitten daar, En de schalk riep: zoek mij maar! Waar zou toch die jongen wezen? Vroeg mama. 'k Heb al overal gekeken, Zei papa. Maar de kleine kleuter riep Onophoudelijk: piep, piep!…

je jas heb je als eerste aangetrokken gesprongen uit bed, door schaamte gekweld de paniek die je ontwaken heeft versneld maakt jou niet de enige die is geschrokken daar sta je verloren weggekropen met een agent vlak voor je, in de gang geen plek om je te schuilen, ben ik bang geen ruimte om van ons weg te lopen tegen de muur sla jij je angstige…

Nog onbevangen in mijzelf weggekropen, hoor ik de regen dansen met de wind; ze zijn elkaar wat ál te goed gezind, als dat maar niet op noodweer uit zal lopen. Ik draai me om en schurk me als een kind aan wollen warmte die mij om zal dopen tot trage slak die vrijelijk mag hopen op duurzaamheid, de luiheid welgezind.…

getemperde liefde in getraliede woorden in gevang van denken,geschreven op een blocnote klein formaat in en schuldig tekort van kale uitvoering in de maalstroom van zuchten waar liefde vergeeld en verglanst weggekropen in rijkdom van duister denderend over het hobbelpad maar wees wie je bent,laat nevel optrekken verschuil je niet langer…

ben je dan stiekem weggekropen, of alleen in fantasie verschenen? Ik sluit mijn oog verrassend snel, wil de waarheid echt niet weten, want 'k zie in ons een perfect stel, wil die aanblik niet vergeten...…

eieren gingen aan struif geel tegen de muur witvis uit de sloot bakten we op sprokkelhout en proefden we weggekropen onder de rabarber rood werden we van kroten en oranje van wortelcaroteen we braken komkommers open en meloenen slurpten we leeg miss blanche lachte lief naar roy rogers in het nachthutje achter in de komkommerhof en daar…

Witvis uit de sloot bakten we op sprokkelhout en proefden we weggekropen onder de rabarber. Rood werden we van kroten en oranje van wortelcaroteen. We braken komkommers open en meloenen slurpten we leeg.…

Blijven liggen wil ik, onvindbaar weggekropen. Gesloten mijn ogen, dodelijk vermoeid tot het eind van de pijn.…

Het bloed was weggekropen hangend aan een geluid. Bibberend stelde ik de vraag welke dag zijn we vandaag? De wirwar in mijn hoofd was half verdoofd. Moest weten wat het was na al die moeite dat ik had vastgepind aan de helderheid van glas. Verzonnen had ik het niet.…

en in omarming van wat leeft stilt zich de pijn en waar het bloed gestroomd is het dat 't harte beeft en elke wonde, snee ja elke kras wordt door jou slechts gedroomd ik ween de tranen die jij nooit huilt en draag je waar je voeten niet meer lopen alsof jij niet in het verleden hebt geschuild en nimmer voor een pijn bent weggekropen en…

Uitgemergeld bleek, haar knokige lijf stil in een hoekje weggekropen, haar haren wild en vuilig-stijf murmelend van ellende en straalbezopen Maar in haar ogen rest dat vleugje blauw waar mannen zich eens aan laafden té veel verdriet voor dat tere lijf godvergeten tussen al die beschaafden De hypocrisie viert nogmaals hoogtij, en weer wordt…

Iemand die wat doet in het huis, Behalve zijn voeten op de bank, stilletjes weggekropen als een muis Niet mijn probleem, je zoekt het zelf maar uit, Wat jouw problemen zijn, zijn de mijne niet, die interesseren me toch geen fluit Ik ben ik, jij bent jij, Waarom maken we elkaar niet eens blij?…

Wij zouden kunnen zoeken naar de maan, die als een spelbreker opeens is weggekropen. Dit licht volstaat? maar 't trekt muskieten aan! Kom mee, een voorraad karamellen kopen. Een grote voorraad, groot voor wel twee uren. 't Is lang, twee uren, kind. Zou ooit wel duren een vreugde langer? 'k Stel de vraag met pijn.…

Bang zat je in een hoek weggekropen, Je durfde niet eens meer naar de kattenbak te lopen. ‘s Nachts was je niet zo bang, Dan waren Maus en Iwan immers op de gang. Kon je ongestoord bewegen en eten, jouw angsten voor een paar uur vergeten. we hebben het wel vijf maanden geprobeerd, Jouw angsten en krabben geaccepteerd.…

De oude binnenstad is winterig en nat Mannen op weg naar huis of een kroeg, weggekropen in hun opgeslagen kragen. De oude hoer achter haar beregende raam, geen gretige klant te zien, het is te vroeg Dit is een van die winternatte dagen met de natte geur van bejaarde scheve stenen.…

Ik heb jou heel de avond nagelopen Maar jij doet net alsof je mij niet ken En als je omkeek ben ik weggekropen Omdat ik weet dat ik zo lelijk ben Voor je me zei, dat jij me graag mocht lijen Had ik nog maling aan m'n scheve nek Ik dacht dat toch geen mens met mij wou vrijen Want mooie meisjes zijn 't meest in trek Voor jou had ik me bloesie…

fiets van ma naar school gebracht, ik durf niet echt volgens haar is het feest vandaag,… jaja Sinterklaas komt zegt ze, en ook zijn knecht… ‘t Paard staat bij de zandbak erg groot te zijn bij hem staat zwarte Piet met z’n enge ogenwit onder zijn staart liggen keutels op ons plein neergelegd op het plekje waar ik bijna altijd zit later…weggekropen…