291 resultaten.
Femkes zetelroof
snelsonnet
2.0 met 3 stemmen 110 ‘Ik wil mij graag tot alle kiezers wenden:
Er was geen fijne sfeer meer in de fractie
Dat geef ik als verklaring voor mijn actie
Het was gewoon een echte beestenbende
Als lammetje begon ik, blij van zin
Als roofdier pik ik nu die zetel in’…
Nog een jaar of wat …
snelsonnet
5.0 met 7 stemmen 152 Ik wend me tot de ondernemingsraad,
hoewel die nu als chatbot slechts bestaat.…
De arme.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 531 Wend naar mij toe uw moe en droef gezicht
Gerimpeld in de dagelijkse zorgen;
Verstrakt in nijpende angst om brood voor morgen;
Verkrompen in een klein-gekozen plicht.…
KANS
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 138 Gods genade
is mateloos groot
voor elke berouwvolle geest
zó
onmetelijk ruim
dat zelfs Satan
vergiffenis
van Hem zou krijgen
indien deze
zijn eigen aard vergat
zich wendde naar ieders Heer.…
Dagdromen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 393 Ik wend me af,
alleen nog oog voor jou.
Ik leef in een tunnelvisie.
Uren kan ik lopen
naar het licht aan het einde van de tunnel.
Ik schrik wakker.
Verward kijk ik je aan,
dagdromen…
WAARHEEN?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 158 Gedwee, berustend
wenden ze zich langzaam af
van het warme licht.
Koele duisternis
verwacht hen geheimzinnig,
belooft nieuw leven.…
post mortem
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 460 voor Joost Zwagerman
Annie M.G.Schmidt
Wende Snijders en al
degenen die niet meer
geloven in het hiernamaals...…
Grijze ogen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 663 Maar wend je ze af,
dan jengel ik net zo lang
tot ik ze weer zie
en de zonsverduistering voorbij is,
het Eeuwig Licht weer schijnt.…
Precisie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Ik wil dit
Niet zien,
Akelig beeld
Dat mij het
Hoofd af doet
Wenden - en toch
Moet ik het zien,
Is het goed dat
Ik het zie, en is
Het de precisie
Waarmee ik dit
Afstotelijke beeld
Beschrijven kan in
Woorden die me raken
Die bijdraagt aan mijn troost
Bij 't verwerken van de pijn…
Het voorbijgaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 het voorbijgaan
heel even
het wenden
van het hoofd
heel even
het minieme
draaien van
het hoofd
het kijken
het kijken
richting
paradijs
gesloten
tot 19.00
uur
het terugwenden
van het hoofd
het loslaten
het verlaten
van het pand…
Usedom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 156 verleden
als een vlecht
door heden
es klebt uns an
zegt zij
kind van toen
daar op de vage grens
van kwaad en goed
en staart
beschroomd
wenden wij ons af
blikken naar Peenemünde
voor haar nog uit den boze…
Dark Side Of The Moon
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 227 Altijd nieuwsgierig naar het onbekende
Steekt Adam nog maar eens z’n voelspriet uit,
Op zoek naar feiten, beelden en geluid,
Waarmee hij grote wijsheid voor kan wenden.
Helaas, één ding blijft buiten zijn bereik,
Het is: de achterkant van het gelijk.…
20 jaar na de Wende
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 169 Impressie
overal zijn brede straten
het frisse blad van lindengroen
puin van oorlog en bouwputten
gestadig verdwijnt de pijn
riksja's, taxi's, dubbeldekkers
sleuren toeristen door de stad
Checkpoint Charlie, Sony, KaDeWe
uit het niets de Hauptbahnhof
iedereen kan weer ontmoeten
bij de Brandenburger Tor
brandpunt voor hoop en vrede…
kanteling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 279 ik zie je anders
als ik op mijn kop sta
anders dan als ik lig
en als ik rechtop sta
zie ik je anders
ik zie je anders
als ik mijn ogen sluit
anders dan als ik kijk
en als ik de andere kant opkijk
zie ik je anders
ik zie je
hoe ik me ook wend of keer…
Schipper & vrouw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 wie
doet het schip wenden?
wie
ziet de ellende
van schutten met teveel?
Wie
wordt van wind en tocht
snipverkouden?
wie
houdt de koers?
wie
dekt de lading?
Wat is er
van je gading
zwervend over binnenwateren?
Heel veel.....
zal het antwoord zijn.…
Erectie
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.195 Warrig haar
Naakt maar onder
Het dekbed
Ontblote borsten
Je veel te witte huid
Is precies goed zo
Eén hand onder
Je hoofdkussen
Open voor alles
En iedereen maar
Wij zijn maar samen
Ik stond net op en
Jij kijkt mij aan maar
Niet in mijn ogen
Voor de zekerheid
Wend ik me maar af.…
Aftelversje (uit Irak)
gedicht
4.0 met 89 stemmen 11.559 wennen wende gewend,
weten wist geweten,
zien zag en vergeten,
olie benzine geld,
macht onderdrukking geweld,
na angst komt verdriet en rouw,
is het nu mijn beurt of die van jou?…
Geveld
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 953 hij leek een boom
met gespreide takken
die je altijd vastgrepen
als je dreigde te vallen
hij was zo massief
een toonbeeld van kracht
maar alleen aangewend
om geweld af te wenden
toch was één schot genoeg
om hem te vellen
zijn eigen hand
tekende zijn afscheid
~~~
in memoriam…
RITA'S TREUROPERETTE (NU OOK IN DE RECHTSZAAL!)
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 498 Ed Sinke riep tot haar 'wend je toch tot mij!'
Ze leken voluit van elkaar te houden
Maar nu beticht ze hem van een TON fraude
Terwijl hij bezwoer 'ik sta je gratis bij!'
Het wordt nu trots pompen en toch verdrinken
Dus heus, lieve Rita komt wel tot zinken...…
Vertwijfelijng
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 264 haar hart doet pijn
bij het zien
van al dat vreselijke lijden
haar fluister
vol van wanhoop
in de wind
Lieve God waarom deed U
juist die dag
Uw ogen dicht
wendde U Uw blik af
en liet hun wereld instorten…
Een vleugje tegendraads
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 561 ik raakte
aan je bladeren
een vleugje tegendraads
het intrigeerde me
ja meer dan mateloos
hoe ik ook wendde
of jouw keerde
in een steeds
opnieuw proberen
ik werd radeloos
toch groeiden we
in veel seizoenen
jouw pril werd groen
kleurde in ons stoeien
je bloem maakte mij sprakeloos…
NIET NAAR AMERIKA
snelsonnet
3.0 met 22 stemmen 2.282 ,
toen wendde hij zijn steven naar het noorden.
“Zelfs professoren zijn er oliedom.
Mij wacht een taak daar, nooit kom ik weerom”.…
daget uit ende vervloek
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 265 kerelings wend ik des dichters droom
wentel ik mijzelve de zomer loom
in een vermetel gebaar
klaar ik verneveld geheel najaar
deels, ijskoud versplinterd
heb ik de pegels overwinterd
vervolgens, neem ik met rente
terugkerend, mijn eigen lente…
Nog steeds...
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 805 jij bent nog steeds
in mijn hart
maar jij laat mij niet los
en ik weet niet meer,
maar jij blijft toch altijd
bij mij
hoe ik alles wend of keer
jij blijft bij mij
als een stukje van mijzelf
ben jij van mij
en ik laat jou toch nooit meer gaan
ook al ben je van mij weg
en ziet niemand jou meer
ik hou van je...…
Op de valreep
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 200 zag je gezicht
in de gepoetste
roodkoperen olielamp
je ogen van groot
naar klein in de
zwaai van de kajuit
je lach deinde
op de golven buitengaats
voor de wind het zeegat uit
maar op de valreep
wendde je het steven
jij zocht de ruimte niet
het avontuurlijke
van alles op te geven voor jou
geen schippersvrouwverdriet…
Vergeleken met toen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 47 glimlachend
wendde zij
zich af
weer had ze
in de spiegel
gekeken
zichzelf
vergeleken
met toen
naar een
oordeel werd
niet gevraagd
en toch
ontdekte zij
voordeelpunten
als reactie
op die lach ja
haar sterkste troef
ontwapenend
bij inzet en
afrekening
nog zwaaide spiegel
de lach terug in afscheid
met koesterende aai…
Maanlicht -voor verliefden-
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 402 er zijn erbij die vleselijke geneugten
des avonds ondergaan
ik niet, ik betreur in stilte
het klimmen van de maan
is er immers niet een dag verdwenen
een dag die zoveel brengen kon
warmte en liefde onder een
ware vrienden-zon
ik verzucht en schuif de gordijnen dicht
wend mij af van het kille maanlicht…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 447 het laatste radeloze licht
verzinkt in een brandende schemer
het grijs te moe
een opgemaakte opalen glimlach
uitdrukkingsloze ogen
sponzige wolken in rukwinden verdriet
je voelt weinig tijdens
de vloedgolf van omhelzingen
je doorstaat het gewoon
straks wend je je wel
tot een huilende maan…
Geen weg terug
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Het stond daar
tegenover mij
uit het zicht
onbeweeglijk en vaag
in het schemerlicht
Ik schrok
onderging de straf
en traag
zonder wrok
wendde ik mij af
Al wil ik terug
dan kan ik niet
Al moet ik terug
er ligt niets in het verschiet
Er is geen terug
naar wat ik achterliet
Zo zwerven mijn gedachten
op een weg
die ik niet heb…
Dubbelhartig
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 55 ik zag jou
lichtjes schrijven
met je glazen pen
kleurtjes bloeiden op
onder je handen
doofden langzaam uit
overweldigd door de
donkere schaduwen
aan de randen
nog lachte je
wendde je snel af
toen jij met je
laatste tranen de
enveloppe sloot
het kussymbool
als afsluiting liep
dubbelhartig nu
teveel in de gaten…