Alle inzendingen over wensen

bast van een jonge boom bleef daar toen een tijdje staan vertraagde tijd als in een droom Vaak kwam jij daarna nog spelen speels lachend in het vrije veld en wat alleen de jeugd kan velen de dagen werden niet geteld Nu, staat de boom op eigen erf volgroeid en rijk aan vruchten geeft schaduw aan mensen in het leven heeft hij weinig te wensen…

Duizelend brokkelde steen van sterren die wensen stillen Tijd in het heelal verstilde toen de klap de aarde schudde waardoor het zoeklicht doofde…

hij denkt dat het veilig is op de trein, beeld na beeld gaat voorbij er zijn kinderen zijn handen veegt hij af uit regelmaat wie trekt er aan de noodrem wanneer nieuwe wegen zich naakt wensen langs een ander zijspoor vergrijpt een man zich aan bomen, blind en ongeremd de wind is hem te hoog elders worden namen gegeven aan stenen…

16-6-2014 Ieder mens heeft wel wat te wensen Maar Waar stel jij je grenzen Ik ben soms dwars Ik ben soms brutaal Noem het boos Noem het dom Ik vind dat niet krom Ik ben dan gewoon ik Precies dat getik Op de tafel van mijn eigen leven Soms is een grens ook jouw eigen gegeven Ik kan hiermee leven Ik kan hier zelfs over dichten Want ik…

Do-day" met een verrassingsdoel: Giulia ging zelfs even lopen wat een geweldig aards gevoel Giulia ging ook vrolijk liggen op de paarden, cool, cool, cool Giulia ging veel beter zwemmen in haar wekelijkse zaterdag-pool "Dreamnight at the pool" door al die lieve vakkundige mensen "Dreamday met een smoel" wat kan een mens zich beter wensen…

Hoop zo, dat ik doorkom wat waren er veel mensen wat werd er mooi gesproken de muziek was helemaal mijn keus terugkomen, dat zou ik wensen mijn vrienden en kinderen te horen wat een rijk bezit iedereen te zien wat een liefde heb ik meegekregen ook mijn vrouw heeft niet gezwegen mijn hemelvaart was stil en mooi zonder lijden ben ik heengegaan…

heb de beste wensen alweer uitgedeeld een week van handen schudden mooie praatjes die zo vaak de echte gaatjes niet meer vullen gul en warm de blos van drank nog op de wangen in mijn handen reeds de eerste bitterbal want het nieuwjaar recipieert nog overal toch is er een verschil op klokke twaalf heb ik voor het eerst in een lang…

Mijn peinzen drijft mij naar 't nachtelijk uur ik voel hoe donker en wit te voorschijn komen in een wisselkoor van klanken de wijnstok en de ranken gehurkt in ootmoed Zijn adem is levenskracht och levensgeest, liefde mild en puur witte zon in 't hart van de aarde onder de wolken de wensen van mensen Vurig klinkt het gestamp van paarden…

van niets te leven dan van de synthese uit de winterwarmte van de grond om in de gerijpte nevels over te gaan, waaruit de verborgen zon hem baarde een schuilplaats onder het onbeschreven blad, energie geladen uit eigen kringloop, voorloper van gedroomde wensen met een half oog geopend in hun winterslaap nu nog naakt en in…

Loze blikken gewisseld de stille wensen het blind verlangen naar wat was verloren geen zekerheid gekregen met moeite gedragen terugkerend rumoer in de dagen die komen vertrouwen en zonlicht een avond van stilte bomen die ruisen rivieren die stromen vol blijvende hoop.…

zijn gekend weiger een maatpak driedelig of niet wees niet wie je niet wezen wil laat je niet inblikken - verstikken wees eerlijk en durf oranje foeilelijk te vinden en zingen ze dat duitsche lied hou je dan stil geloof niet wat niet geloofwaardig is ga niets beloven als het niets voor jou is ga je niet conformeren aan de wensen…

Veranderlijk zijn de mensen Veranderlijk zijn hun wensen Veranderlijk is ons bestaan En eenmaal zal alles vergaan. Maar God blijft dezelfde, altijd Hij die ons van schuld bevrijdt Gods Woord blijft steeds gestand Hij houdt ons altijd bij de hand.…

Veranderlijk zijn de mensen Veranderlijk zijn hun wensen Veranderlijk is ons bestaan En eenmaal zal alles vergaan. Maar God blijft dezelfde, altijd Hij die ons van schuld bevrijdt Gods Woord blijft steeds gestand Hij houdt ons altijd bij de hand.…

groen, zie vogels zingend de straat gebruiken en huppen in ieder plantsoen Ook het achtergrond gezoem van menig gevleugeld insect, brommend geluid van bloem tot bloem, wordt nog niet door menselijk lawaai bedekt Klanken van de speelse natuur zonder geraas van auto’s en mensen brengen mij in dat vroege uur de mooiste muziek die ik mij kan wensen…

Nu ben ik wat ouder en heb opeens andere wensen die niet bij kinderen passen maar bij de grote mensen. Zo vraag ik Vrede op de wereld geen honger en geen nood voor ieder een goed leven en elke dag een brood. Zo vraag ik voor de vele dieren hun vrijheid in het woud en dat u de mens laat weten dat zij het bos behoudt.…

Wensen wij met minder regels een bord voor de kop te plaatsen voor al die begrenzingen van wie wij zijn en waarvoor wij staan. Niet te meegaand als het mobiel kan wezen. Toch behoedzaam op rechte baan.…

voor elkaar wat stralen zon en lachten om de schaduw we keken toch niet om we liepen voor de wind aan de rand van schijn vond werkelijkheid een blaadje gevallen zonder pijn haar valse glans zocht onze blikken een koud herkennen deed het kind in je weer schrikken je las het groen voelde je schuld het nooit kunnen voldoen aan wensen…

kogels door de tuin de krekels en vogels zwegen Wij waren niet bang en keken het verleden draag je altijd mee Als je als Indo geboren bent oorlogsacties hebt overleefd dan raak je er aan gewend dat je als Indo geboren bent Nederlands-Indië warm moederland wat was het koud in Nederland het weer en de koele mensen bijna dood en zonder wensen…

Het aftellen is begonnen en ik wacht Nog luttele uren scheiden ons van wat komt Tijd baant zich een weg door duistere nacht Tot in eindeloos kabaal de stilte verstomt Voor iedereen hebben we goede wensen Veel geluk en gezondheid voor een heel Nieuwjaar We gaan ons aan oliebollen en bitterballen verpensen En nemen afscheid tot het volgend jaar…

Mijn echte problemen zijn niet van materiële aard En bevatten ook geen groepen mensen Het zijn vragen vanbinnen steeds bewaard Ieder mens heeft eigen vraag en wensen Het is ’t zoeken in ons twijfelend bestaan Bevestiging veelal van onze eigenwaarde Vergelijking waardoor wij ten onder dreigen gaan Ontkennen van innerlijke individuele waarde…

Kerstfeest voor allen, wij als gezin wensen iedereen hele mooie kerstdagen.…

Wat kan ik je als vader wensen voldoende proviand voor onderweg ? Omring je steeds met goede mensen en vergeef me telkens als ik zeg: dat ik ontzaglijk van je houd en dagen van zilver, dagen van goud.…

Waarheen de wind ook waait daar raken de mensen verliefd tot het gif is uitgewerkt je liefste de pijl uitrukt en jou aan het huilen maakt Geen lieve woorden meer alleen de populaire liedjes over je eigen zieligheid het wijdverbreide ongeloof in echte echte liefde en de algemene jaloersheid op goedkope sensaties, alsof mensen niets anders wensen…

zwart, wit, landgenoot, barbaar We weten er alles van er is een reden dat wij onschuldig en anderen daders zijn Daar zijn woorden voor en ook antwoorden: straf, pest crash, bommen en granaten doodslag, jacht, gas en brand allemaal binnen de grenzen van eigen wetten eerst thuis, aan deze kant en thuis, aan die kant van de grens wensen…

wat stralen zon en lachten om de schaduw we keken toch niet om we liepen voor de wind en aan de rand van schijn vond werkelijkheid een blaadje, gevallen zonder pijn haar valse glans zocht onze blikken en een koud herkennen deed het kind in je weer schrikken je las het groen en voelde weer je schuld het nooit kunnen voldoen aan wensen…

Jouw viool heb ik omzichtig daar geplaatst in die cirkel tussen mensen, niet ter vermaak maar om te wensen dat jouw klanken kunnen blijven, tot het laatst. Warm zijn zij, liefdevol en goudgerand, een terugverlangen naar mijn zonnedagen. Muziek als antwoord op al mijn levensvragen, als troost, verdriet, ten langen leste opgebrand.…

"Pluk elke dag in 2M2X4" Zal ik aan die millennials gaan zeggen Hèn hoef ik zulke taal niet uit te leggen Zij wensen mij 'n gelukkig twintig vier Ik vrees alleen dat hun schrijfvaardigheid Ten koste gaat van hun leesvaardigheid...…

Dank U dat ze mogen worden zoals U ze 't liefst zou wensen, dank U dat Uze wilt maken, tot liefdevolle, warme mensen. Mensen die bewogen zijn met de nood in andermans leven en die zich, als 't nodig is, voor die ander willen geven.…

zienderogen ook plots groei je sneller en groot je wilt liever en meer je eigen centen hebben liefst gewoon als zakgeld terwijl de tijd jou zal leren dat klussen beter loont vandaag of morgen struikel je over benen die echt van jou zijn maar van anderen lijken omdat ze langer zijn plots terwijl jij slimmer wordt lijken toch echt de wensen…

de verwenste dichter en ik zelf wensen u een aangename nacht een plaats onder het hemelgewelf zoals je ’t zelf zou hebben bedacht wij schrijven niet langer uit volle borst eerder vanuit de hondse onderbuik of vanuit een bijna ondraaglijke dorst dit allemaal tot eenieders verbruik zo nemen wij beiden plechtig afscheid met dit laatste welgemeend…