Viool
Gisteren ben je aangekomen,
met tassen vol ervaring opgedaan,
maar gelijk weer weggegaan,
het glanzend instrument niet meer meegenomen.
Jouw viool heb ik omzichtig daar geplaatst
in die cirkel tussen mensen,
niet ter vermaak maar om te wensen
dat jouw klanken kunnen blijven, tot het laatst.
Warm zijn zij, liefdevol en goudgerand,
een terugverlangen naar mijn zonnedagen.
Muziek als antwoord op al mijn levensvragen,
als troost, verdriet, ten langen leste opgebrand.
Doelgericht gestreken, en naar het blauw gedragen,
het licht volgend vanuit een mensenhand.
Zie ook: http://cees.geldersnetwerk.nl
Schrijver: Cees Sleven, 11 maart 2023
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: muziek
Viool 3.0 met 1 stemmen 
68
68
Geef je reactie op deze inzending:
de violist is weggegaan.
Die onzekere spanning blijft hangen
ondanks zijn (laatste?) warme muziek.
Wellicht niet voor de intimi...