Alle inzendingen over wijn

Je naam je naam heb ik veranderd En het hielp niet Je lijfje ik vocht tegen de gedachte aan je lijfje En het hielp niet Ik dronk om niet van je te dromen En weer sliep ik niet Waar is de wind om door dit huis te waaien waar zijn de dansers de muziek waar is het feest de veel te volle zalen de gevulde schapenmagen waar is de wijn…

onbezonnen hazensprongen Geen berg te hoog geen zee te diep valse beloften violet verdriet De zon draait rond schaduwen vallen regen, regen, regen de dijken breken Platgetrapt gras onvaste grond zonder houvast geen halm, geen mast Bed van stilte de nacht tast blind eenzame vlucht geen weg terug De maan is vol mijn hart is leeg wijn…

bidden maar de wind golft rook het licht speelt spook op zwart beroette muren mijn gebed is valse hoop de dag brandschildert licht in lood gezette ruiten leven speelt al eeuwen buiten binnen rusten zielen van hen die in de tijd ontvielen het eeuwig rusten is geplaatst in urnen aan de muur ze begraven was te duur tussen de grote wijnen…

zij zat in de schaduw van het overvloedig gouden licht dat naar buiten viel door de ramen van het grote huis rook de fijne spijzen die op de tafels geserveerd stonden zag de rode twinkeling in jaren oude wijn nog waren er geen gasten maar het was een drukte van belang zij had nog wat zwavelstokken voor licht en warme hand…

achter de horizon voorbij de heuvels staat stil verscholen in het struikgewas met wortels gegrond een oude druivenstok in zachte zomerregen in zijn blad verscholen zingen luidkeels vogels hun allerhoogste lied hieperdehiep hoera klinkt hun symfonie voor de jarige job die voor hen jij bent in extase zingen zij over al die vele jaren…

De gordijnen dicht,de open haard aan samen romantisch filmpje kijken Lekker knus samen op de bank wat zou me dat geweldig lijken Daarna bij het knetterend haardvuur onder het genot van een goed glas wijn Elkaar opnieuw kunnen gaan ontdekken zou nu mijn droomwens zijn Wie weet zal dat moment snel daar zijn we hebben elkaar alweer gesproken…

maar tegendraadsheid komma’s spuwt Laat mij hier mijn dromen dromen tussen het wit van de volle maan over de bloemen en de bomen bomen niet doelloos sterven maar verder gaan Als penseelstreken zijn jouw blikken over het doek van mijn passage ik laat mij door je glimlach strikken en verlaat haastig de aardse etalage De raven brengen wijn…

Palmen wuiven er in de wind en ver op zee deinen de vissers met de blauwte mee Dit is de parel van Ligurië wij gaan de trappen naar beneden om inkopen te doen: olijven, vijgen, ansjovis en wijn, die hier bijna voor niets te krijgen is, we wandelen zeewaarts onder sinaasappelbomen zwemmen, zonnen en weer omhoog gekomen zien wij het speelgoedtreintje…

Als ik een klein sonnet zou kunnen schrijven gevuld met humorvolle kinken, linken die zich als een goede wijn laten drinken dan hoef ik niet langer te overdrijven geen termen meer zoeken die zullen grijpen naar de letters, missen en in naam vallen dan koos ik een ander woord voor de ballen na zinloze uren schaven en slijpen Als ik ooit een…

Maar ook om jou drink ik het water en de wijn van de bedroefden en ril ik hard als ik de angst en pijnen van je wegen raad. Om jou waad ik mij ver door veel te diepe wateren en volg met schroom de adem en de kronkelpaden van je veel te warme bloed.…

De glazen rinkelden, wijn en passie maakten mij dronken In de Csárda op de Puszta te Hortobágy. En o, wel duizend liedjes klonken In de Csárda op de Puszta te Hortobágy. Nu zit ik hier en droom Van de Puszta te Hortobágy. En telkens welt in mij op het schone, Van de Puszta te Hortobágy.…

Hoe anders bij het moeizaam ontwaken is het leven na de gastvrije wijn, die men zich gister nog zo liet smaken, de mond nu droog laat en het hoofd vol pijn. Hoe kan uit het eerder zo gulle glas later zo'n sterk doodsverlangen stijgen, terwijl het toch reuze gezellig was en men er geen genoeg van kon krijgen.…

Niets behalve zand en stenen Hier word ik geacht te spelen Met een verre neef, een ploert Die mijn mond en alles snoert Daar waar de ploert je zand laat vreten Wordt verderop fijn aangezeten Met toast en prima kelken wijn Voor eventjes geen ouder zijn Pas veel later komt je vader vragen - Niet ziende hoe terneergeslagen Je jezelf hebt…

De avond valt in romantiek verliefdheid tijdens nachtmuziek ze schenkt zichzelf een rode wijn zijn zoen voelt zachter dan satijn een climax en dan slapen gaan om `s morgens samen op te staan ze ruikt de ongepoetste lucht van drank en trek terwijl hij zucht zijn kussen smaken naar het gelag waar zij hem voor de eerste keer zag teruggeworpen…

De zoetgekruide wijn, hij laat in de beker bittere droesem, en telkens laat die herinnering meer bitterheid in mijn boezem.…

Nacht op de gracht, na 't gelag is ze mooi en in voor 't wipje Bij iemand met een ziekte zag ze gele vlekken in z'n slipje Dat is ureum, zeg ik geschrokken en denk aan m'n slip met 't vlekje Ze roept verschrikt: dat stoppen ze in atoombommen, weet je Ik vrees haar wankele ijlhoofd bedrijf hoogfrequent de daad ben klaar als ze wijn-verdoofd…

Je ogen branden zwart gloeiende gaten in mijn hart van boven het geil beslagen glas met wijn bloedrood als de pasgeboren liefde Ik hijg mijn onmacht in een kluwen van weerloosheid waarin mijn naaktheid de voltooide tijd wederom ontbloot Je daalt op mij neer als een grote zwarte vogel terwijl de maan toonloos haar ronde draait in…

Voor u de zang der sferen en de wijn die poëzie heet: een geijkte waarde. Dit is jenever? - Voor mijn part azijn.…

delicate wijze hoe laat het is nodigen uit tot een kleine dis maar niet nadien etalages hun snuisterijen hebben getoond appellerend aan de smaak van de koper verlokkelijk is bling bling dat opgepoetst straalt en artistiek fraai is uitgelicht kittig hoog klikken hakken het wachten is passioneel amicaal met de vrolijke taal van witte wijn…

Ik ben de Strever naar het Ware Zijn, Ik ben de dronkene van `s Levens wijn, Die wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde Wen ik, als onverschrokken duiker, daalde Tot in de krochten van het Diepste Zijn, Waar ik dan uit meebracht een luttel grein Waarheid, die klaar gelijk juwelen, straalde : Laat mij dan maar in mijn vreemd-lijkend Zijn…

Mevrouw van Giesen drinkt voor de middag met gemak een liter wijn, de goedkoopste uit het vak, om tegen de avond niets meer weten. in bed te vallen en te vergeten, een dronken vrouw waar je liever niet aan denkt Haar dochter komt soms langs wordt alleen maar kwaad schreeuwt boven een wijnglas waar of hoe het verder gaat. een kamer vol…

Laat me weer eens voelen hoe het is verliefd te zijn breng weer eens rozen voor me mee of een fles rosé of witte wijn Laat me nog eenmaal voelen hoe het is om jong te zijn neem me mee terug in de tijd naar ons bankje op het plein Laat ons nog eens samen kijken naar de sterren en de maan het zand voelen op ons lichaam voordat we de deur…

naar de leliebloem de geur van de hoop in de malle molen van het leven zijn lied rondom de tarwevelden goudgeel in het ochtendgloren heen en weer langs ons huis volhardend in de liefde de toekomst melodie van een nieuwe schepping uit de wolken afgedaald Dek de tafel met wit damast zilveren schalen met zoete druiventrossen wijn…

mijn wijn die aldoor beter wordt, van 't liefdeslied 't refrein. mijn droomprinses, mijn toverfee, mijn sprookjeswens die lukt. mijn haven aan de wereldzee, de bron van mijn geluk. met jou zijn er geen grenzen de hemel komt nabij. gij, boordevol talenten, zijt haast een god voor mij.…

Een trouwe vriend Ik dacht een trouwe vriend te hebben een vlieger zou ik met je oplaten als jij beter zou worden want jij maakte jaren geleden een vlieger voor mij toen we nog jong waren helaas bleef hij aan de schoorsteen hangen en nou vraag ik eigenlijk waarom welkom in mijn huis ontvangen gewoon eigen volk gezellig eten een glaasje wijn…

Wars is de wijn op de bodem der kelken, groene festoenen zij moeten verwelken: danst door de doolhof van lachen en pijn. Naderen, kruiselings wisselen, keren; tegen verlangen kan géén zich verweren: vraagt het de rozen die raadselen zijn.…

Een stil kind steekt de oosterkim over het stapt een ander hoofd binnen een kamer zonder vensters, waar niets begint, ook niets eindigt alles is er vederlicht zoals jonge wijn van de eerste pluk de dunne wanden transparant takken van buiten spiegelen als ranke balken tegen de zoldering alleen een verlaten schommel vult de ruimte met…

Na een uur of twee krijgt ze wijn en worden haar spieren loom. Ineens toont ze een spagaat, waarom? ik heb geen idee, daarbij krijst ze heel erg naar, dus zet ik haar na middernacht op de laatste trein naar Grouw.…

Maar door dit klagend gedicht Bindt ons de val der fontein: ‘Zwaar’ is de meester van ‘licht’, Tranen zijn zoeter dan wijn.…

Ik ben de dronkene van `s Levens wijn, die wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde toen ik, als onverschrokken duiker, daalde tot in de krochten van het Diepste Zijn, waar ik dan uit meebracht een luttel grein Waarheid, die klaar gelijk juwelen straalde.…