Alle inzendingen over wilfried de jong

Er is een bank, een lege boom, en ver de zee, de kleine zee waarin we samen sterk en jong de baren stuwden, schuimend wolken joegen op wilde rossen, onze manen tot de hemel. Jij met felle baard, met ruwe herdersstaf en gulle schaterlach, bazuin, heraut van leven, eeuwig, gulzig leven.…

Staande op het balkon zie ik moedereend met vier jongen moeder at van het brood, dat vanzelf naar beneden was gesprongen. Dat heb je met mensen die wonen in een flat of appartement ze duvelen oud brood naar beneden, als kost het geen cent!…

gedachten groeien oud, in jong lichaam, nog te onervaren om dit te dragen het prille leven op de proef gesteld omdat je niet mag zijn waar je nu bent verlaten straten onder sterren leiden niet meer naar huis dromen vleugellam geslagen vertwijfeld vragen naar een reden, maar kun jij stoppen wat je niet begonnen bent?…

Je bent te jong om voor te huilen, nog veel te vroeg, nog niets gedaan. Je bent te jong om bij mij te schuilen, en veel te ver van mij vandaan. Maar als je later in dit leven, Meer dan vriendschap van me wil Zal ik dat geven, want dat maakt dan het verschil Je bent te jong om aan te hechten, nog veel te kort in jouw bestaan.…

Het einde is nog niet in zicht, helaas niet Dat doet mij ongelofelijk veel verdriet Om aan dingen te moeten denken waar ik gewoon te jong voor ben Het is iets waar ik nooit aan wen Beslissingen maken over je leven Een beslissing wanneer je op gaat geven…

Een jongen, geboren te Leiden was zwaar populair bij de meiden Genoeg aan zijn zij En toch wilde hij liever een jongen verleiden…

Toen ik jong was mocht ik amper naar een feest En als ik mocht kwam mijn vader mij halen Elf uur!…

school en aan het werk, je eerste baan steeds meer ontdekte je; je werd volwassen en plotseling kon jij ‘jouw eigen gangen gaan’ je ging je eigen weg en had me niet meer nodig ik hoefde niet meer mee te lopen - gek was dat - jij liep jouw levenspad en leek de weg te kennen zodat ik eigenlijk 'geen kind meer aan je had' maar gisteren mijn jongen…

Geel waart de jongen door de heide. Smeulende wolken, aandachtig de vogelroep der bomen en wit en wit de aronskelken buigen voor zijn tred. Nooit, misschien véél later, vond men het onrustige skelet, vibrerende nachtegaalsroep.…

lieve jongen, je bent echt heel belangrijk voor me geweest, en zal je ook altijd blijven!…

wat nu nog doolhof is voert naar ik vurig hoop tenslotte naar jouw bron want alles wat nog buitenkant of overwonnen slechts bevochten meeslepend of mislukt als tweede huid nog bij je hoort ja, dat zou je dan achterlaten om weer te keren naar je dromen de passies van weleer toen je nog jong was en zo onervaren weer naar die bron waaruit…

Ik heb zijn ringen nauwgezet geteld nog zo jong en al geveld…

Men is jong en krijgt de nadelen van batterijen uitgelegd. Men spreekt dan over opwinding. Alles tikt dan om u heen. Men krijgt een kinetic watch, vraagt wat als men niet beweegt. Men beweegt altijd. Dat ziet men in. Het minste polsbloed zorgt voor tijdverdrijf, minutenland.…

Ik ben de jongen die niet kan voetballen, of tenminste niet zo goed. Ik weet wel hoe het moet, maar mijn lichaam doet iets anders. Ik heb een lijf met eigenwijze trekjes, twee benen met een grote bek die zich heus niet laat trainen. Ze doen maar wat, ze tackelen mezelf.…

tranen welden in haar ogen bij het horen van muziek die haar terugvoerde toen de wereld nog aan hun voeten lag omringd door rook dansend in hoger sferen stond de tijd voor altijd stil ouder worden was iets voor later totdat ze werden ingehaald door het heden zachtjes rolde het gemis over haar wang ~*~…

Ik hou van die jongen. Die jongen dat ben jij. Die jongen maakt me vrolijk. Die jongen maakt me blij. Je maakt me aan het dromen. Mijn gedachten zijn bij jou. Wat me nou is overkomen is dat ik van je hou.…

je speelde nog met vuur het vlot was pas gezonken in het laatste uur van weten, dat het leven lekt langs veel te volle bermen en een witte zwanenbuik wilde haren bleven dwars ze wilden wel gekamd op hoofdhuid kleven maar rust ontbrak in harde wind en het losgeslagen kind verroerde meer dan zeven sloten tegelijk kijk dit is waar ik bang…

Toen ik jong was, gebeurde dat niet, maar wie dat beweert heeft nog altijd niet geleerd, dat alles wat vroeger gebeurde, nu net zo goed plaatsvindt, met dit verschil, dat we de andere kant van de wereld, net zo snel kunnen bekijken als we knipperen met onze ogen!…

Zij was zo jong en schoon, en blozend als de roze, Zij telde nauwlijk vijftien jaar. De doodesengel kwam en nam de vlekkeloze, Als of 't een echte bloeme waar'. Zij was zo jong!…

het voorjaar aarzelt in het onbestemde licht van deze prille dag een vogel strijkt neer op het brede pad naar het hart geen notie nog slechts contouren van wie we zijn…

Jongen, gooi je kop in de wind, leef verlaat de brakke grond en wis je sporen uit de klei, vergeet dit zwarte oord, de krenkende kruisverhoren. De meute zal je nawijzen, zij die liefde prediken zullen je bespuwen, wilden je helen maar achter de coulissen, zelfvoldaan jouw lichaam stelen.…

ik zat aan het water in het gras de wereld lag open aan mijn blote voeten een schip voer voorbij het kleine leven stroomde met het water mee ik zag de populieren een poes miauwde ik zong een lied de wind streelde ons en de zon was warm ik las nog lang niet tussen de regels door…

Omdat ik niet kon zwemmen Ben ik visser geworden, Veilig aan wal Met de grond onder Mijn voeten Kan ik genieten Van al het moois Dat het water te bieden heeft, En leer ik mezelf Beter kennen doordat Zijn glanzende oppervlak Mij zo naadloos weerspiegelt, Mij zonder gewicht dragen kan…

Graag groet ik u nog allen even voor het slapen gaan, dat heeft Alice Nahon mij ooit eens voorgedaan; en wat de criticasters ook maar zullen zeggen: ik hoef ’t waarom toch hier niet uit te leggen? Dus, lieve mensen, goede nacht en slaap maar fijn, Dan zal ook morgen wel een mooie dag weer zijn.…

Kim zegt: “Ik heb een knop vlak voor mijn neus. Geregeld zit ik me wat te vervelen, maar met die rode knop kan ik leuk spelen. Ik aai of druk...het is aan hem de keus.” Trump zegt: “kijk maar eens naar mijn rode knop?” Kim zegt: “die plaat vlak voor je grote kop?”…

heerlijk zijn de ogen die altijd lachen fijn is de taal die met humor sprekend oneindig wel lijkt de warme aandacht die zorgzaam koestert niemand die ziet dat langzaam verdrinkt wat jou gaande houd want even voor jouzelf is er nooit de tijd je voelt je drenkeling in de zee van geluk die jij golven laat meestal in de schaduw blijft…

Fantoompijn A.F.Th. van der Heijden Anthony Musaba Kenneth Taylor Ki-Jána Hoever Melayro Bogarde Tonio De tandeloze tijd Op verloren grond Waait Connie Palmen In een zomerjurk Van Oek de Jong Ian Maatsen Lutsharel Geertruida Brian Brobbey Jurgen Ekkelenkamp Neráysho Kasanwírjo Quinten Timber Myron Boadú Lutovit Reis…

Juist als je niets durft, zet je alles op het spel: je hele leven.…

“Het leven is nu eenmaal niet eerlijk Het tegeltekstje wat ten principale In elke woning boven de kachel hangt Het zijn de huidige bewoners Voor wie het opgaat of niet Angela vond Femke in dat tegeltje Twee bekende vrouwen, BNérs De een commentariserend De ander democratiserend Beiden aan het werk getogen Amsterdam had er wel 750 jaar…

Zijn jongste lijkt op hem - hij is nog groen - maar waarom noemde hij hem Kim Jong-oen?…