Alle inzendingen over wilskracht

Onze tijd, die wacht Tot alles bevriest, Tot zelfs de wilskracht Van het lot verliest. -------------------------- Naar aanleiding van "Honderd Jaar Eenzaamheid" van Gabriel Garcia Marquez…

Niet-gewelddadige weerstand en wilskracht de filosofie die deze man tot grootse hoogten bracht sprak de legendarische droom met zijn swingende doordringende stem liet hij Washington trillen en de woorden van zijn droom doorboorden het verschil woorden van een droom uitzonderlijke spreekvaardigheden persoonlijke moed nog klinken zijn…

wat bewoog de dichter de zelfzekere kicker of het mazzelzwijn hoe te achterhalen wat de dingen waren voor ze neergeschreven zijn wat dacht die maker bij het stellen van zijn regels en het trekken van de lijn was het afzien of verstrooiing was er wilskracht deed het pijn waarmee de klanken zijn gevormd trilt wat na in rijm nimmer…

Haar ogen spreken zoals haar hart dat doet. Zij laat haar hoofd niet zakken en breken haar gemoed. Zij is een vrouw vol kleur, zo compleet. Weg met dat leed! Zij weet als geen ander hoe zij verder moet. Twijfelt niet langer en alles wat zij doet is goed. Het vuur zal weer in haar branden. Haar lot ligt in haar handen... Eens…

De tijd die het zal vergen De ademhaling zal het tergen Voeten wroetend in het mulle zand Spieren die je aanspant Uitkijkend naar de top Het mooiste punt is bovenop Je wilt beloond worden voor het zwoegen Het zand wil je schoenen telkens onderploegen Je wilskracht en doorzettingsvermogen Sjokkend heb je voortbewogen Het eindpunt is de…

ergens tussen mijn oren zweven nog verlangende dromen ligt er nog een heel mooi leven mijn verlangens niet bevroren ik zoek een gulden middenweg om de juiste droom te vangen met durf en wat wilskracht het zal van mezelf afhangen vrijheid in doen en laten dat is waar ik nu voor vecht mijn hart bloeit terug open en dat voelt echt niet slecht…

nog een avondzonnestraal de wind op de vlucht na een dag van wanorde het lijkt alsof een kranige eik een buiging naar de aarde maakt ‘zo, deze storm heeft mijn waardigheid niet geraakt’ - ik ontrafel doordacht mijn eigen onstuimigheid in deze verademing lijkt het leven transparant och, hoe onschendbaar hoe vurig is de wilskracht…

Die opgekropte emoties nog Maar net binnen houdt Angst en agressie Die om voorrang strijden Hier wordt niet gretig gezwegen Maar alleen uit bittere noodzaak Zichtbare golven van ergernis Die over elkaar heen rollen Zonder geluid Uit pure frustratie aangelengd Met hoog oplopende irritatie Alleen pure wilskracht Houdt de breekbare…

Waar komt wilskracht vandaan, wanneer ik onbeweeglijk raak? Wie toont me het pad terug, wanneer ik van de weg af wijk? Wie is het toch die me ziet, wanneer ik in de spiegel kijk? Wie is die geheime observator? Waar woont die stille ziener? De waarnemer, de luisteraar. Wie is de dichter? Wat het ook zijn mag. Wie het ook weet.…

Grauw lijkt alles om mij heen. Het koude steen van torenhoge gebouwen waar tussen ik mij bevind, mijn weg vervolg als zovelen. Elke dag klinkt er wel een melodie die vrolijk is of somber. En ik bewonder een ieder die ook bij tegenspoed door gaat in het leven. En het besef groeit bij mij dat ook ik verder moet, hoewel het nu even tegen zit…

die stappen waren te groot voor de maat schoen die haar ten deel was gevallen zevenmijlslaarzen benen oneindig door over dor en leeg en kaal onverstoorbaar evenals de zon brandt het verlangen almaar dieper de uitweg uit het doolhof lijkt hopeloos verborgen troostend de schaduw totdat de zon zakt en de te kleine maat haar brengt…

verdriet en zielenpijn zwaartekracht van 't leven huiveringen vertaalt het zijn geen lieflijke zinnen vroeger is razend stilte in weerloze ogen getekend voor 't leven maar wilskracht waakt de stilte van mijn ziel tracht gedachten te overmeesteren dagen zijn nu grauw en grijs maar straks op de grens van alle dromen worden ze…

nimmer braken golven harder dan in de branding van vandaag klotsend als een wilde hartslag tegen een onverzettelijke geraamte bij elkaar gehouden door wilskracht maar ze laten sporen na onuitwisbaar fel getekend in gebroken dromen soms tijdelijk verblekend door lichte waakzaamheid geen gedachte zal zich verslapen door vermoeidheid van…

boven de schaduw van lijfeigenschap in een rijkelijk gevulde fruitgaard zoek ik de grens, stap voor stap, die zich tijdloos aan mij openbaart zo ongeveer tegen het ontwaken van een andere ik, een weerklank van de ochtend in nachtbraken, ontdekken wij ons samen op de bank je witheid van onbekrast honingkruid je schutwater laat wilskracht…

gezicht pakt hij behoedzaam zijn wonder op wielen vast Knakkende hersenbanen deden hem wankelen Zwikkende enkels in een gebroken loopvermogen Rooskleurige toekomstbeelden veranderde op slag in meedogenloze werkelijkheid Het gemis van de vierwieler is niet meer mogelijk Innerlijke smart is nauwelijks te ontdekken Onbeteugelde wilskracht…

In de spiegeling van haar traan laat leegte zich makkelijk lezen weerkaatst een eenzaam bestaan en wordt pril geluk afgewezen In de schaduw van haar geweten schuilt zwakte en onzekerheid is haar wilskracht bijna versleten en raakt zij de zin des levens kwijt In de kilte van onderbewustzijn is aan angst en verdriet geen gebrek lef en…

De wind heeft zandduinen achtergelaten als verwaaide restanten van wilskracht. Maar ach, men zegt wel dat niet alles ook werkelijk is wat het oog ziet. Zelf zie ik het niet zo scherp, dit is immers mijn grijs gebied.…

Als je eens wist Als je eens dacht Als je eens wilde De wilskracht mist Onwetendheid door macht De "wijzen" die jouw gedachten stilden De energie in mij gaat verloren In wanhoop vindt dat zijn kracht Mijn laatste hoop gezonken Enige redding is het gevoel te smoren Ook al wordt de pijn niet verzacht Bitterzoet is wat wordt gedronken…

Hard als steen en sterk Uit diepe gewelven Stof en gruis van het zware werk Eeuwig rots delven Donker en koud is zijn bestaan Van aarde is hij een slaaf Met pikhouweel gehard van het slaan Een zware opgaaf Altijd op zoek naar glans Gesleten steen Een ritmische dans Al slaand om zich heen Wilskracht is hem niet vreemd Waar is de zon…

langzaam bovengekomen gooit hij zijn wilskracht over de balk uitgeredeneerd de letters opgegeven tot het maken van een woord schijnt de opgedroogde horizon door 't uitgekauwde spinnenrag levenloos naar binnen zuigt al het leven uit hem als door de leegte omstrengeld in 'n vage mist draait z'n laatste peuk neemt 'n stevige…

Als je eens wist Als je eens dacht Als je eens wilde De wilskracht mist Onwetendheid door macht De "wijzen" die jouw gedachten stilde De energie in mij gaat verloren In wanhoop vindt dat zijn kracht Mijn laatste hoop gezonken Enige redding is het gevoel te smoren Ookal wordt de pijn niet verzacht Bitterzoet is wat wordt gedronken…

Er spreekt iets van een gerede wilskracht uit. Er worden woorden in goede daden omgezet. Daden op grond van Woorden. De juiste acties die tot die ene personage kunnen behoren. Die met zijn hart spreekt en veelal waarmaakt waarvoor die met zijn leven in wenst te staan. Op goede paden die niet doen dwalen.…

Uit de dalen moet je klimmen soms met wilskracht soms zelfs meer Als je wil, bereik je het probeer het maar een keer...…

Wilskrachtig veer ik op, de zomer tegemoet. Toch is het volop herfst. Oude gedachten waaien, uit kaalgeworden bomen.…

Een kei vormt een steen Hard van buiten en binnen Niets van transparant De grauwheid maakt dof In kilheid gekleed Een kei vormt een steen Pure brute wilskracht Niets dan alleen hardheid Kleuren vervagen in grijs De kei leeft in zijn cocon Een kei vormt een steen In rotsblok ontleed in delen Grillige vormen geven ronding Langzaam geeft…

Ineens heeft alles weer zin zeiden zacht Lippen lijzig zwijmelend in zijn oor En gingen voor zijn levensdoel door Toen hij ze zoende op een nacht Omdat een gevoel van zomerzotheid Hem drogeerde met een zoele waas Hartstochtelijk over zijn wilskracht de baas Als door een toverspreuk geleid Dook hij haar balzaal naar binnen En bracht zoals…

Vliegdennen in het nergens land Strijdbaar verend in het mulle zand Windkracht heeft ze gevormd Deze orkaan stelt z’n norm Zandkorrels waaiend door de lucht Takken zwierend in hun vlucht Het fluiten van de wind aan de oosterkant Wilskracht wint in nergens-land Richting bosrand met roodkleurende wangen Vingers door snijdende kou bevangen…

In stukken gevallen kan wilskracht ze niet meer samen brengen Verstand versus gevoel in de oorlog van het zijn. Waarbij haar eigen zelf verdwijnt, vlucht. Geen controle is nog mogelijk in de verwarring van het gevecht. Vreemde is zij in deze wereld met niets herkenbaars meer en totale leegte is haar deel.…

Wilskracht schiet tekort, waar hormonen regeren. Het celibaat is een gevangenis. Priesters zijn gedetineerden. Allen werden gevangen door Pausen, die zelf onbevlekt gevangen leefden, na hun ontvangenis in Rome. Paus Franciscus, bevrijd uw dienaren! Niet zij zijn het maar u bent het zelf, die de misdadigheid kunt stoppen.…

De kanker diep in mij ondergraaft wilskracht, weet niet meer welke weg in of over te slaan. De tijd tikt harteloos door. Onbestemd kijk ik uit het raam, het Alhambra op mijn schutting trekt mij in een wormgat, heilzaam Andalusië tastbaar nabij. In mijn geest hoor ik een fontein.…