946 resultaten.
Naar alle zijden ligt nu als een tuin
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.851 Naar alle zijden ligt nu als een tuin
Dit Holland met zijn bloemenvolle gronden,
Terwijl de heuvels lijdzaam langs hen blonden,
Hoeven-doorhoekt, van 't zilverzande duin.
En daar de wind me omspeelt op blinke-kruin
Zie 'k dorpen voor me en meen de stad gevonden,
En voel de zee me omgaande al 't land omronden,
En hoor de brekers storten steil…
Drieluik
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 714 Met lichte tred
Ik zet
mijn voetstappen
in de tijd
op papier
niet
zittend achter
mijn bureau
maar
in de schommelstoel
denkend
in de nacht
en ik zie het
dag worden
met lichte tred
Straks
Wakker in de nacht
gedachten voor het raam
vier koppen thee
vier sigaretten
één wisky
gekrijs van meeuwen
het is morgen
er beweegt geen…
Wittebrood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 585 Vijf zwanen glijden over het water....
ruim vier eeuwen later nadat
Lumey de stad binnenvoer onder
de hoge brug aan de kade van Boisot
waar de Vliet de Singel kruiste
en de molen op het bolwerk stond
kwamen geuzen hen ontzetten
die niet meer te eten hadden
wittebrood brachten zij en
haring aan de uitgehongerden
....en op die plek, daar…
Huizen in de binnenstad
gedicht
3.0 met 47 stemmen 19.655 Die huizen in de binnenstad,
waarvan je eens de sleutel had.
Elk wonen voel je als voorgoed,
totdat je toch verhuizen moet.
Je naambord bij een andere bel
en na wat weken went het wel.
Je treft je oude huizen aan
en kunt er niet naar binnen gaan.
Ze staan er nog precies als toen
hun huiselijke plicht te doen.
Ondanks de reuma in…
Het Groninger Hogeland
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.816 II Het volk
Zij kennen niet de delicate zwier
van de gebaren, en het soepel spreken.
De woorden die zij uit hun harten breken
Zijn luid; hun lachen schuimt als donker bier.
Zij werken machtig, wild is hun plezier;
Brutaal wordt ieder vreugde aangekeken.
Hun feesten razen, en de nachten bleken
Als het dorp nog davert van dans en getier.…
Wilde dromen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 883 In een eenzaam huis
behangen met schijncoryfeeën
Waart rondt een jager
Hij graait naar elke schaduw
Als een rusteloze tijger
op zoek naar duidelijke sporen
Op de trap en in de gang
glijdt hij als een moordenaar
langs de koude muren
Zelfs onder het bed op zoek
Naar dromen die zijn jachtterrein
Al jaren hebben verlaten…
ONS HOLLANDS IDEAAL
poëzie
3.0 met 74 stemmen 9.980 Netjes op de wereld komen
Met 'n scheiding in je haar;
Netjes thuis bezorgd te worden
Door een nette ooievaar.
Als je Moe door 'n visite
Jammer niet de deur uit mag;
En je Pa niet naar kantoor moet
Op een Beursvakantiedag.
Juist op tijd geboren worden,
Niet te vroeg en niet te laat,
Net precies op je verjaardag,
Anders spreekt…
Op Amstelredam
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.341 Aen d'Áemstel en aan 't Y, daer doet sich heerlijck open
Sy die, als Keyserin, de kroon draeght van Europe,
Amstelredam, die 't hooft verheft aan 's hemels as,
En schiet, op Plutoos borst, haar wortels door 't moerasch.
Wat watren worden niet beschaduwt van haar zeilen?
Op welcke marckten gaat zy niet haar waren veilen?
Wat volcken zietse…
waar tjokvol tjotters door de vaarten tjolen
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 2.364 het land van vreemde klanken is nabij
ik hoef nog slechts een dijk te overbruggen
verborgen achter wolken woeste muggen
ligt daar het thuis van kruidkoek en stabij
wat brengt mij in die kille negorij
hoe is een stadsmens zo diep kunnen zinken
in Moddergat een beerenburg te drinken
de fierljep van huis naar woestenij
hier trouwt mijn liefste…
Op een ogenblik besloot ik
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.578 Op een ogenblik besloot ik
Een betere thermostaat te kopen
[…Te vervangen met een simpele klik
Waarna warm water spoedig circulair begint te lopen…]
Helaas de simpele klik blijft achterwege
Onderwijl komen de elfsteden bijeen gehaast
Buiten immer nog min negen
De eerste tochten zijn uren geleden al geschaatst
[…Draai alvorens te beginnen…
Lopen voor je leven
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.318 Lopen
hele einden lopen
lopen naar het water
lopen naar de bron
de bron vol helder water
waar het dromen ooit begon
dromen over het leven
dat het leven beter kon.
hopen dat het beter kan
al is de toestand hopeloos
is het uitzicht troosteloos
kinderen hongerig brodeloos
ouders ziek en moedeloos.
denken dat het beter kan
in de hete zon…
De Vismarkt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.048 een meeuw wacht op een trapgevel
tot de viskraam afgebroken is
koude stralen spoelen een stroom andijvie
in de regen
de marktmeester gaat rond
langs de droge vierkanten
de armen op de rug
in een boom
hangt blauw papier
en een man rakelt met een zwarte paraplu
het verleden op tussen de kisten…
Schilderswijk
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 935 de ezel wankelt en de tube lekt
maar het palet is kleurrijker geworden
vreemde tinten sluiten traag akkoorden
het vlees van Rubens is geheel bedekt
de Haagse school is overwegend zwart
verdwenen is het bonte dialect
met zware ziektes en de dood doorspekt
het maakt in Zoetermeer een nieuwe start
het licht van Rembrandt is er ver te zoeken…
BOUTADE
poëzie
4.0 met 38 stemmen 2.711 O land van mest en mist, van vuile, koude regen,
Doorsijperd stukske grond, vol kille dauw en damp,
Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen,
Vol jicht en paraplu's, vol kiespijn en vol kramp!
O saaie brij-moeras, o erf van overschoenen,
Van kikkers, baggerlui, schoenlappers, moddergoôn,
Van eenden groot en klein…
Scheveningen
gedicht
3.0 met 57 stemmen 6.559 dan wijkt het lange lint van zilver zand
voor uitgestoken broodmagere armen
sirenen vluchten lijdzaam voor erbarmen
geen scherpe rotsen maar een veilig land
na de havenhoofden zwarte kaden
verworden zeebenen tot vaste voeten
geen lager wal meer of het eeuwig boeten
van hun vrouwen door de zee verraden
het onheil komt niet van de woeste vloed…
gespleten stad
gedicht
3.0 met 96 stemmen 13.419 je denkt aan krijtstreep met een aktetas
aan paraplu en 't elegant flaneren
van bonte dames naast correcte heren
bevroren glimlach boven grijze jas
je denkt aan sportschool en het klatergoud
aan tatoeages, bier en zonnebanken
die passen bij de goddeloze klanken
van dialect dat primitief wordt uitgekauwd
onzichtbaar blijft de oude muur in…
Het Zeeuwsch-Vlaamse platte land
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 758 Soms zit ik stilletjes op de dijk
en kijk naar het land beneden
dan zweven mijn gedachten weg
naar hoe het was in het verleden
Ik zie wel plaatjes in de boeken
maar dat is eigenlijk niet zo echt
en ik luister naar de verhalen
over wat men van vroeger zegt
Het heeft wel wat die nostalgie
al proeven we alleen de buitenkant
wij weten niet…
Schattenberg
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.023 Koude december middag
een stille tocht naar Schattenberg
vooraf wordt duidelijk gemaakt
waarom ik daar sta.
Gelaten gaan wij die richting op
onderweg waait de herinnering
mij tegemoet.
De hoge bomen voor de huizen
de wasplaats, kerk en school
de bus vanuit de steden
de warmte van het mannenkoor.
De smaak van ritja ritja
de liefde…
Sneek review
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 823 Daar, het bord van einde snelweg.
Daar, waar rustig zijn weer mag.
Bijna thuis en in de spiegel,
slechts de woorden, 'guret ag'.
Daar, de lichten van die kruising.
Lokkend groen, niet stil te staan.
Onverhard naar links en rechts.
Moeilijk, om hier af te slaan.
Daar, de poort in dompel maanlicht.
Spitsen glans, gerenoveerd.
Stenen hoop…
't Zeeuws-Vlaamse land
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 878 Gescheiden door de Westerschelde
't Zeeuws-Vlaamse land, de overkant
Het land van rust, van kabbelend water
Haaientanden op het Cadzandse strand
Een open land, omzoomd door dijken
Daarbinnen is de aarde verdeeld
Vanaf het voorjaar tot de late zomer
Worden hier ontbijt, lunch en diner geteeld
Het Volkslied zegt "Een land apart"
Het loopt…
Leeg
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 960 -Het zonlicht dwarrelt schuw door de kamer
De schaduw die schuchter volgt-
Zijn huis is leeg
zijn wereld is zijn huis
Zijn gedachten zijn rommelig
als de kamers
(Vazen in de keuken kuchen
neerslachtig stof)
(Kinderlaarzen dromen water
en weten niet meer of ze lekken)
(Een deuntje tracht met dof geluid
voorbije sferen te behouden…
Huis bij de rivier
gedicht
2.0 met 26 stemmen 8.939 Kinderen mogen van hem spelen
op de begraafplaats naast zijn huis
of mogen daar stil zijn
en bloemen neerleggen op de graven
en mogen de volgende dag op school zeggen: 'Luister,
gisteren legde ik bloemen neer op het graf van je oma.'
Huis bij de rivier.
Vissen in de rivier.
---------------------------
uit: 'Alvast', 1998.…
Waar ik leef
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 981 Den Haag, kankerstad
Groen geparkt, zwarte kaden
Boom en mens sterven.…
Nu of nooit
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 742 slaap glijdt van mijn gezicht
handen omvatten de koffiebeker
voeten voelen verwarmde plavuizen
zachte muziek dringt tot me door
het geluid van de wasmachine
zet ritme onder buitengeluiden
die geur, die geur van Guatemala
vermengd met versgeperst sap
van zongerijpte sinasappelen
maak me wakker, laat me dromen
ik wil in mijn schommelstoel…
Avonturen thuis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Kan een mens doen wat nodig is,
zonder te reageren op wat was?
Kan hij wel spontaan blijven,
zonder dat hij geworden is?
Kan zij avontuurlijk leven,
in haar eigen huis?
Water uit zijn douche zien stromen,
zoals water in een wilde waterval.
Drijven in haar eigen badkuip,
als zwemmen in een oceaan.
Mensen waarmee we samenleven,
steeds weer…
DE BLAUWE STAD (3)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 894 De zon overgiet het grootschalige gebied
van de Blauwe Stad met klaterend goud.
Glanzen doet het niet. De gekwetste bodem
slaakt zacht een jammerklacht. Omfloerst,
maar duidelijk hoorbaar voor hem of haar,
met beide benen op de dierbare dalgrond,
in bulten (te koop!) of lintvormig langgerekt
als dijk aangelegd, reeds groen uitslaand.
Het geboortehuis…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 736 Het dorp, de straat, het huis dat achterblijft
ik strijk dan in den vreemde neer
met neonlichten op het dak
al snel vermoeid en tergend zwak
jouw verre beeld volstaat niet meer
mijn geest verslapt, mijn stramme lijf verstijft
Geen borst, noch bil, noch been
raakt zacht mijn klamme huid
jouw adem speelt niet slapend om mijn hoofd
ik droom…
BOULEVARD
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.072 Hoe zelden toch is een gedicht gewijd
aan het toneel van veel verfrissingen
waar je op zeehelden van asfalt rijdt.
Door meeuwen en de branding begeleid,
geef je de zee mee je vergissingen,
zoals een golf die van de glooiing glijdt.
Bij helder weer zie je meer onderscheid
en neem je onbevreesd beslissingen.
Hoe komt het dat de dichter dit…
De vreemde geur van halletjes
gedicht
2.0 met 27 stemmen 8.161 De geur bij mensen thuis
die aan vroeger herinnert
Geurige halletjes
Die geur herken ik altijd weer
Die hangt in hun jas, in alles
En allen hebben die mensen
het een of ander voorwerp
dat daar al eeuwen hangt
Een barometer
Een souvenir uit Nederlands-Indië
Een hoedenstand of kapstok
tafeltje om tas en handschoenen
op te leggen
Paraplubak…
Martinitoren
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.018 Rondom zijn voet een rosse schijn,
Waardoor de regendruppels stoven
En zwaar en traag daarboven
Het zwart geheim
Der stijging in de donkerten verloren
Tot waar, een vuren knop,
De lichte top
Dreef op de hoge duisternis. –
Ontzaglijk in zijn vreemde luister is
Het wezen van de nachtelijke toren.…